تقدیم نص معصوم علیه السلام بر ظاهر قرآن

[amoonaser]

 بسم رب الحسین علیه السلام  

 سلام بر شما 

 در این تاپیک بر آنیم که به شبهه برخی افراد که می گویند : هیچ دلیلی نمی تواند دلیل حاکم بر قرآن باشد ؛ پاسخ می دهیم . 

 از آنجا که ممکن است بیان صرف روایات اهل بیت علیهم السلام و نداشتن مطالعه ای اندک در اقوال اصولیون ؛ سبب شود که قائلین روایات بعنوان " اخباری " و یا " غالی " مطرح شوند ، ما این سخنان را از باب اتمام حجت و ارائه دلیلی علمی بیان می نماییم . 

 ********** 

[HIGHLIGHT=#ffff00] در اصول ( یعنی علم اصول ) محقق شده است که قرآن با خبر واحد معتبر هم تخصیص می خورد ، چه برسد به خبر متواتر یا محفوف به قرینه .  


 ** آخوند خراسانی در کتاب " کفایه الاصول " ص 235 - 236 چنین می گویند : 
 " الحق جواز تخصيص الكتاب بخبر الواحد المعتبر بالخصوص كما جاز بالكتاب ، أو بالخبر المتواتر ، أو المحفوف بالقرينة القطعية من خبر الواحد ، بلا ارتياب ، لما هو الواضح من سيرة الأصحاب على العمل بأخبار الآحاد في قبال عمومات الكتاب إلى زمن الأئمة عليهم السلام ، واحتمال أن يكون ذلك بواسطة القرينة واضح البطلان " 

 ( بدون شک حق در جواز تخصیص قرآن به خبر واحد معتبر ، و تخصیص قرآن به قرآن ، و جواز تخصیص با خبر متواتر یا محفوف به قرینه قطعیه از خبر واحد می باشد . 
 همچنان که سیره اصحاب امامیه ، عمل به اخبار آحاد در قبال عمومات کتاب الله از زمان ائمه علیهم السلام تا کنون می باشد. و احتمال اینکه ( این تخصیص زدن با خبر واحد ) به واسطه قرینه باشد باطل است ) 




 ** شیخ محمد رضا مظفر در " اصول الفقه " ج 1 ص 162 - 163 چنین می گویند : 
 " يبدو من الصعب على المبتدئ أن يؤمن لأول وهلة بجواز تخصيص العام الوارد في القرآن الكريم بخبر الواحد نظرا إلى أن الكتاب المقدس إنما هو وحي منزل من الله لا ريب فيه و الخبر ظني يحتمل فيه الخطأ و الكذب فكيف يقدم على الكتاب و لكن سيرة العلماء من القديم على العمل بخبر الواحد إذا كان مخصصا للعام القرآني بل لا تجد على الأغلب خبرا معمولا به من بين الأخبار التي بأيدينا في المجاميع إلا و هو مخالف لعام أو مطلق في القرآن و لو مثل عمومات الحل و نحوها بل على الظاهر   إن مسألة تقديم الخبر الخاص على الآية القرآنية العامة من المسائل المجمع عليها من غير خلاف بين علمائنا فما السر في ذلك مع ما قلناه." 

 ( [COLOR=blue]برای مبتدی مشکل است که تخصیص عمومات قرآن به خبر واحد را بپذیرد . به این دلیل که قرآن کتاب مقدس و وحی الهی است و هیچ شک و شبهه ای در آن راه ندارد ، ولی روایات ظنی است و خطا و دروغ در آن ممکن است ، پس چگونه ممکن است برکتاب مقدم شود ؟   
 لیکن سیره همه علما از قدیم تا کنون بر این است که عمومات قرآنی را به خبر واحد تحصیص می زنند ، بلکه در غالب روایاتی که در مجامیع روایی وجود دارد و مورد قبول و عمل واقع شده است ، مخالف با عمومات یا مطلقات قرآنی است . 
 [COLOR=blue]ظاها تقدیم خبر خاص بر عمومات قرآنی ، از مسائلی است که مورد اتفاق بین علمای شیعه است و در آن مخالفی وجود ندارد )  





 ** مرحوم صاحب جواهر ( شیخ محمد حسن نجفی ) در " جواهر الکلام " ج 17 ص 25 چنین می گویند : 
 " علی ان التحقیق جواز تخصیص الکتاب بخبر الواحد فلا محیص عن العمل بها خصوصا بعد اشتهار الفتوی بها بین الطائفه " 

 ( محققا تخصیص کتاب الله به خبر واحد مجاز است و راه فراری از عمل به آن نیست علی الخصوص که مشهور فتوای طائفه شیعه بر آن می باشد ) 





 ** آیت الله خوئی در " کتاب الصوم " ج 2 شرح ص 184 بعد از بیان گروهی از روایات چنین می گویند : 
 " وبهذه النصوص يخرج عن عموم الكتاب بناء على ما هو الصحيح من جواز تخصيص الكتاب بالخبر الواحد ، وبناء على كون هذه النصوص متواترة فلا إشكال لثبوت تخصيصه بالخبر المتواتر بلا كلام " 

 ( بر اساس روایات بیان شده ( حکم مورد نظر ) از عمومات قرآن خارج می گردد . این امر بنا بر این می باشد که تخصیص کتاب به خبر واحد ، مجاز و صحیح می باشد . علی الخصوص که این نصوص متواتر بوده پس قطعا هیچ اشکالی در ثبوت تخصیص قرآن به خبر واحد وجود ندارد ) 


[HIGHLIGHT=#ffc000] جالب است بدانید که در این امر ، نه تنها علمای امامیه بر این عقیده اند ، بلکه مشهور علمای عامه نیز در این عقیده با ما موافق می باشند .  


 

**سید طباطبایی معروف به سید مجاهد در " مفاتیح الاصول " ص 160 درباره نسخ قرآن به سنت چنین می نویسند : 
 " در این زمینه دو نظر ارائه شده است : نخست آنکه نسخ قرآن به سنت متواتر مانند نسخ قرآن به قرآن جایز است " 

 سپس ایشان پس از ذکر عده ای از بزرگان امامیه ، این نظریه را پذیرفته و از شیخ طوسی نقل می کنند که همه متکلمین بلکه همه اصحاب ابوحنیفه و مالک نیز این عقیده را پذیرفته اند . 

 و سپس از کتاب " النهایه " چنین نقل قول می کنند : امکان و وقوع آن نزد داکثر دانشمندان . جمهور متکلمین از معتزله و امامیه مسلّم است . 

 و در آخر نیز از صاحب " معالم الاصول " چنین نقل می کنند : در بین علمای امامیه ، مخالفی در این زمینه شناخته نشده است و جمهور اهل خلاف نیز با ما در این مطلب موافقند . 



 **************************************** 



 در آخر نیز به سخنی از مرحوم شیخ مرتضی انصاری اشاره می کنم . 

 ** شیخ انصاری ( شیخ الاعظم ) در " فرائد الاصول " ج 1 ص 58 چنین می گویند : 

 " و من المعلوم ضرورة من مذهبنا تقديم نص الإمام عليه السلام على ظاهر القرآن كما أن المعلوم ضرورة من مذهبهم العكس.    " 

 ( آنچه ضروری مذهب ما ( شیعه ) دانسته شده همانا این است که نص کلام امام علیه السلام بر ظاهر قرآن مقدم است ، چنانکه ضروری مذهب اهل خلاف بر خلاف آن است ) 


 حال آیا با بیان چنین مدارکی که ذره ای از سخنان بزرگان و اجلّه امامیه می باشد ، می توان دیگران را متهم به اخباری گری و غیره نمود ؟؟؟!!! 


 فعلیکم بالتّدبر ... 


 یا علی ع 

[sh.ahmad]

سلام علیکم برادرمحترم ،درترجمه جملات ومطالب علماءبیشتردقت کنید.
ترجمه کرده ونوشتید"علی الخصوص که این نصوص متواتر بوده پس قطعا هیچ اشکالی در ثبوت تخصیص قرآن به خبر واحد وجود ندارد"
پاسخ:اولا آیه ا...خوئی ادعای تواتررابعیدمیدانند
ومیگویند"والروايات الواردة في المقام وان كانت متعددة لكن دعوى التواتر فيها بعيدة".روایاتی که واردشده درمقام اگرچه متعددهستندولی ادعای تواتردرآنهابعیداست.
ثانیا:نمیگویندکه این نصوص متواترهستندبلکه میگویند:"بناء على كون هذه النصوص متواترة"بنابراینکه (بگوئیم )این نصوص متواترهستند.
ثالثا:می فرمایند"فلا إشكال لثبوت تخصيصه بالخبر المتواتر" اشکالی نیست برای ثبوت تخصیص کتاب به خبرمتواتر،ولی شمادرترجمه این جمله نوشتید"هیچ اشکالی در ثبوت تخصیص قرآن به خبر واحد وجود ندارد"
موفق باشید والسلام.

[amoonaser]

بسم رب الحسین علیه السلام

سلام بر شما

جناب احمد عزیز


ضمن تشکر از تذکرات شما

آیت الله خوئی در ابتدا بحث تواتر این روایات را به مرحوم صاحب جواهر منتسب می نمایند ( إلا أنه لابد من الخروج عنها للروايات الكثيرة الدالة على سقوط القضاء حينئذ والانتقال إلى الفداء التي لم يستبعد صاحب الجواهر بلوغها حد التواتر ) سپس به 3 روایت صحیحه اشاره می نمایند و در انتها جمله مذکور را بیان می کنند ....


میگویندکه این نصوص متواترهستندبلکه میگویند:"بناء على كون هذه النصوص متواترة"بنابراینکه (بگوئیم )این نصوص متواترهستند.

این سخن شما صحیح است و بنده در ترجمه آن سهو کرده ام .


می فرمایند"فلا إشكال لثبوت تخصيصه بالخبر المتواتر" اشکالی نیست برای ثبوت تخصیص کتاب به خبرمتواتر،ولی شمادرترجمه این جمله نوشتید"هیچ اشکالی در ثبوت تخصیص قرآن به خبر واحد وجود ندارد" .

بنده لفظ هیچ اشکالی را بنابر کلمات آخر جمله ایشان بیان کردم ... (( فلا إشكال لثبوت تخصيصه بالخبر المتواتر بلا كلام )) .....

در ضمن آنچنان که حقیر می دانم در عبارات " فلا اشکال " ، " فاء " همانا فاء تفریع می باشد ( یعنی بعد از اینکه بنا بر تواتر را نیز قبول نماییم باز هم اشکالی در ثبوت تخصیص کتاب الله به خبر واحد نیست ) ..... " لا " نیز لا نفی جنس می باشد و برداشت معنای " هیچ " از آن بعید نیست علی الخصوص که با قید " بلا کلام " بر آن تایید شده است ..... " بلا کلام " نیز معنای قطعیت در کلام ایشان را می دهد .



در هر صورت معنای سخن آیت الله العظمی خوئی ( بنابر راهنمایی جناب احمد عزیز ) چنین می شود :

 بر اساس نصوص بیان شده ( حکم مورد نظر ) از عمومات قرآن خارج می گردد .( این امر ) بنا بر این می باشد که تخصیص کتاب به خبر واحد ، مجاز و صحیح می باشد . و بنا بر این که بگوییم این نصوص متواتر بوده پس هیچ اشکالی در ثبوت تخصیص قرآن به خبر واحد وجود ندارد  .




الغرض ؛ از تذکر بجای شما بسیار سپاسگزارم .

التماس دعا


یا علی ع

[sh.ahmad]

سلام علیکم ضمن تشکراز قبول و انصاف شما،
معنی جمله آخرآیه ا..خوئی به نظرحقیراین است .
ایشان میفرماید:"وبناء على كون هذه النصوص متواترة فلا إشكال لثبوت تخصيصه بالخبر المتواتر بلا كلام"
بنابراینکه (بگوئیم )این نصوص متواترهستند،پس اشکالی نیست برای ثبوت تخصیص کتاب به خبرمتواتربلاکلام یعنی دراین موردکه خبرمتواترباشدهیچ کس ایرادی نداردوکلام وسخنی ازکسی برمخالفت دراین موردنقل نشده است.
موفق باشید والسلام.

[amoonaser]

بسم رب الحسین علیه السلام

سلام بر شما

جناب احمد عزیز

در ترجمه جملات آخر فکر نمی کنم خیلی به لحاظ معنایی ، تعارضی میان سخن حقیر و شما باشد ( گذشته از اینکه می توان بحثی علمی داشت ولی خیلی مهم نیست )

جملات مرحوم خوئی را 1 بار دیگر نوشته و ترجمه آن را بیان می کنیم :


  الله خوئی در " کتاب الصوم " ج 2 شرح ص 184 بعد از بیان گروهی از روایات چنین می گویند : 
 


  " [COLOR=#NaNNaNNaN]وبهذه النصوص يخرج عن عموم الكتاب بناء على ما هو الصحيح من جواز تخصيص الكتاب بالخبر الواحد ، وبناء على كون هذه النصوص متواترة فلا إشكال لثبوت تخصيصه بالخبر المتواتر بلا   "   

  
    اساس نصوص بیان شده ( حکم مورد نظر ) از عمومات قرآن خارج می گردد .( این امر ) بنا بر این می باشد که تخصیص کتاب به خبر واحد ، مجاز و صحیح می باشد .بنابراینکه (بگوئیم ) این نصوص متواتر هستند، پس اشکالی نیست   ثبوت تخصیص کتاب به خبر متواتر بلا کلام .    
      
      
     [SIZE=200]یا علی ع