[FONT=Book Antiqua]تلمود در آئین یهود [FONT=Book Antiqua]
1ـ روز دوازده ساعت است :
درسه ساعت اول آن خداوند شريعت را مطالعه مي كند . در سه ساعت دوم احكام صادر مي كند .
در سه ساعت سوم هم جهان را روزي مي دهد . در سه ساعت آخر هم با حوت دريا كه پادشاه ماهيها است به بازي مي پردازد.
هنگامي كه خداوند امر كرد « هيكل » را خراب كنند خطا كرده بود، به خطاي خويش اعتراف كرده و به گريه در آمد وگفت :
واي بر من كه امر كردم خانه ام را خراب كنند و هيكل را بسوزانند و فرزندان مرا تاراج نمايند .
خداوند ، از اين كه يهود را به چنين حالي گذاشته سخت پشيمان است و هر روز لطمه به صورت خود مي زند و زار زار گريه مي كند ،
گاهي از چشمانش دو قطره اشك به دريا مي چكد و آن چنان صدا مي كند كه تمام اهل جهان صداي گريه او را مي شنوند و آبهاي دريا
به تلاطم و زمين به لرزه در مي آيد .
هرگز خداوند از كارهاي ابلهانه وغضب و دروغ بركنار نيست .
2 ـ قسمتي از شياطين ، از فرزندان آدم هستند :
آدم زني داشت از شياطين به نام « ليليث » كه مدّت 130 سال همسر آدم بود ، شياطين از نسل او متولد شدند!
« حوا » در اين مدّت 130 سال جز شيطان فرزندي نزائيد زيرا او هم همسر يكي از شياطين شده بود .
و اگر غيريهود در دريا در حال غرق شدن است، نبايد نجاتش بدهي، زيرا آن هفت ملتي كه در زمين « كنعان » بودند و بنا بود
يهوديان آنها را به قتل برساند.
3 ـ ارواح يهود ، از ارواح ديگران افضل است :
زيرا ارواح يهود جزء خداوند است ! همچنان كه فرزند جزء پدرش مي باشد ، روحهاي يهود نزد خدا عزيزتر است زيرا ارواح
ديگران شيطاني و مانند ارواح حيوانات است . نطفه غير يهودي ، مثل نطفه بقيه حيوانات است .
4 ـ بهشت مخصوص يهود است و هيچ كس به جز آنها داخل آن نمي شوند:
ولي جهنم جايگاه مسيحيان و مسلمانان است و جز گريه و زاري چيزي عايد آنها نمي گردد, زيرا زمينش از گل و بسيار تاريك و
بدبو است .
پيامبري به نام مسيح نيامده است و تا حكم اشرار (غير يهود) منقرض نشود ، ظهور نخواهد كرد و هر وقت كه او بيايد زمين
خمير نان و لباس پشمي مي روياند، در اين وقت است كه سلطه و پادشاهي يهود باز گشته و تمام ملتها مسيح را خدمت خواهندكرد!
آن زمان هر يهودي دو هزار و هشتصد برده و غلام خواهد داشت .
5-بر يهود لازم است كه املاك ديگران را خريداري كند:
تا آنها صاحب ملك نباشند و هميشه سلطه اقتصادي براي يهود باشد.
و چنانچه غير از يهودي بر يهود تسلط پيدا كند ، يهود بايد بر خود گريه كند و بگويد:
واي بر ما، اين چه ننگي است كه ما زير دست و جيره خوار ديگران شده ايم. پيش از آنكه يهود نفوذ و سلطه كامل خود را بدست
آورد لازم است جنگ جهاني بر پا و دو ثلث بشر نابود شود، و در مدت هفت سال يهود اسلحهاي جنگ را خواهد سوزانيد و دندانهاي
دشمنان بني اسرائيل به مقدار بيست و دو ذرع كه تقريباً هزار و سيصد و بيست برابر دندانهاي عادي مي شود ! از دهانشان بيرون
خواهد آمد. هنگامي كه مسيح حقيقي پا به عرصه وجود گذارد يهود آنقدر ثـروت ومال خواهند داشت كه كليد صندوقهايشان را بر كمتر
از سيصد الاغ حمل نتوان كرد ! كشتن مسيحي از واجبات مذهبي ما است1 و پيمان بستن با او يهودي را ملزم به ادا نمي كند .
روساي مذهب نصراني و هر كه دشمن يهود است را, بايد در روز سه مرتبه لعن كرد .
«يسوع ناصري» (حضرت مسيح عليه السلام) كه ادعاي پيامبري كرده ونصاري (مسيحيان) گولش را خوردند ،با مادرش مريم كه
او را از مردي به نام «باندار» به زنا آورده بود ، در آتش جهنم مي سوزند .كليساهاي نصاري كه در آن سگهاي آدم نما به صدا در
مي آيند به منزله زباله خانه است .
6- اسراييلي در نزد خداوند بيش از ملائكه محبوب و معتبر است :
اگر غيريهودي، يك يهودي را بزند چنان است كه به عزت الهيه جسارت كرده است و جزاي چنين شخصي جز مرگ چيز ديگري نيست
و بايد او را كشت. اگر يهود نبود، بركت از روي زمين برداشته مي‌شد و آفتاب ظاهر نشده و باران نمي‌باريد.
همچنان كه انسان بر حيوانات فضيلت دارد، يهود بر اقوام ديگر فضيلت دارد. نطفه‌اي كه از غيريهودي منعقد مي‌شود، نطفة اسب است.
اجانب (غيريهوديان) مانند سگ هستند و براي آنها عيدي نيست, زيرا عيد براي اجنبي و سگ خلق نشده است.
سگ افضل از غير يهودي است، زيرا در اعياد بايد به سگ نان و گوشت داد، ولي نان دادن به اجنبي حرام است.
هيچ قرابت و خويشي بين اجانب نيست، مگر در نسل و خاندان الاغ قرابتي است؟ خانه‌هاي غيريهودي به منزلة طويله است.
اجانب دشمن خدا و مثل خنزير قتلشان مباح است. اجانب براي خدمت كردن يهود, به صورت انسان خلق شده‌اند.
يسوع مسيح كافر است زيرا از دين مرتد گشت و به عبادت بت پرداخت و هر مسيحي كه يهودي نشود بت‌پرست و دشمن خدا خواهد بود
و از عدالت خارج است و انساني كه بر غيريهود كوچكترين ترحمي روا دارد، عادل نيست. غش و خدعه كردن با غير يهودي منع نشده
است.
سلام كردن بر كفار (غيريهوديان) اشكال ندارد, به شرط آنكه سراً او را مسخره كرده باشد.