ياد مرگ و انس با مرگ در دعاي امام سجاد (ع)

[محدثه]

.

[FONT=Times New Roman] « بسم الله الرَّحمن الرَّحیم »  


ــ در دعای 40 صحیفه سجادیه ، امام سجاد (ع) در ذیل دعایی مطالبی را در مورد یاد مرگ و انس با مرگ مطرح می کنند ، که جای بسی تامل دارد :



[FONT=Times New Roman] « دعاى امام سجاد (ع) زمانی که خبر مرگ كسى مى‏رسيد  
[FONT=Times New Roman] يا سخن از مرگ پيش مى‏آمد »   


 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اكْفِنَا طُولَ الْأَمَلِ ، وَ قَصِّرْهُ عَنَّا بِصِدْقِ الْعَمَلِ حَتَّى لَا نُؤَمِّلَ اسْتِتَْمامَ سَاعَةٍ بَعْدَ سَاعَةٍ ،
وَ لَا اسْتِيفَاءَ يَوْمٍ بَعْدَ يَوْمٍ ، وَ لَا اتِّصَالَ نَفَسٍ بِنَفَسٍ ، وَ لَا لُحُوقَ قَدَمٍ بِقَدَمٍ  
 خدايا درود بر محمد و آل او فرست و ما را از آرزوهاى دور و دراز نگهدار و به درستكارى اميد ما را كوتاه گردان چنانكه آرزو نكنيم
ساعتى را به ساعت ديگر رسانيم و روزى را به روز ديگر بريم يا دمى را به دمى ديگر پيونديم و گامى پس از گامى برداريم‏  



 وَ سَلِّمْنَا مِنْ غُرُورِهِ ، وَ آمِنَّا مِنْ شُرُورِهِ ، وَ انْصِبِ الْمَوْتَ بَيْنَ أَيْدِينَا نَصْباً ، وَ لَا تَجْعَلْ ذِكْرَنَا لَهُ غِبّاً  
 و ما را از فريب آمال نگاهدار و از شر آن ايمن گردان، و مرگ را پيش چشم ما مجسم كن و ياد آن را هيچگاه از خاطر ما مبر.  



 وَ اجْعَلْ لَنَا مِنْ صَالِحِ الْأَعْمَالِ عَمَلًا نَسْتَبْطِىُ مَعَهُ الْمَصِيرَ إِلَيْكَ ، وَ نَحْرِصُ لَهُ عَلَى وَشْكِ اللَّحَاقِ بِكَ حَتَّى يَكُونَ الْمَوْتُ
مَأْنَسَنَا الَّذِي نَأْنَسُ بِهِ ، وَ مَأْلَفَنَا الَّذِي نَشْتَاقُ إِلَيْهِ ، وَ حَامَّتَنَا الَّتِي نُحِبُّ الدُّنُوَّ مِنْهَا  
 و از اعمال شايسته چندان نصيب ما كن كه از دير شدن بازگشت سوى تو انديشناك شويم و لقاى تو را هر چه زودتر طالب باشيم.
به اجل دل بنديم و با مرگ الفت گيريم و مشتاق آن شويم و مانند خويشان نزديك قرب او را خواهيم.  


 
فَإِذَا أَوْرَدْتَهُ عَلَيْنَا وَ أَنْزَلْتَهُ بِنَا فَأَسْعِدْنَا بِهِ زَائِراً ، وَ آنِسْنَا بِهِ قَادِماً ، وَ لَا تُشْقِنَا بِضِيَافَتِهِ ، وَ لَا تُخْزِنَا بِزِيَارَتِهِ ،
وَ اجْعَلْهُ بَاباً مِنْ أَبْوَابِ مَغْفِرَتِكَ ، وَ مِفْتَاحاً مِنْ مَفَاتِيحِ رَحْمَتِكَ  
 و چون او را به منزل ما آورى و ميهمان ما سازى زيارت او را موجب خوشبختى ما گردان و قدوم او را سبب انس ما قرار ده
و به ميزبانى او ما را بدبخت مكن و در ضيافت او آبروى ما را مريز و آن را درى گردان از درهاى آمرزش خود
به روى ما گشاده و كليدى از كليدهاى بخشايش خود به دست ما داده.  


 
أَمِتْنَا مُهْتَدِينَ غَيْرَ ضَالِّينَ ، طَائِعِينَ غَيْرَ مُسْتَكْرِهِينَ ، تَائِبِينَ غَيْرَ عَاصِينَ وَ لَا مُصِرِّينَ ،
يَا ضَامِنَ جَزَاءِ الُْمحْسِنِينَ ، وَ مُسْتَصْلِحَ عَمَلِ الْمُفْسِدِينَ 
 و ما را از اين جهان بيرون بر هدايت يافته راه گم ناكرده، شادان و خرم و با توبه، بى‏گناه و اصرار!
اى كسى كه پاداش نيكوكاران را بر عهده گرفته و كردار تبهكاران را به صلاح مى‏آورى.  




.