آثار اعتقاد به معاد

[meshkaat]

1. باريابى به مقام ابرار (نيکان)
(لَّيْسَ الْبِرَّ أَن تُوَلُّوا وُجُوهَکُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ لَـکِنَّ الْبِرَّ مَنْ ءَامَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الاَْخِر...)( بقره/ 177); نيکى تنها اين نيست صورت خود را به سوى مشرق ومغرب کنيد، بلکه نيکى آن است که به خدا و روز رستاخيز و... ايمان آورند.
2. پيش گيرى از غرور علمى و انحراف انديشه
راسخان در علم مى گويند: (رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنکَ رَحْمَةً إِنَّکَ أَنتَ الْوَهَّاب * رَبَّنَآ إِنَّکَ جَامِعُ النَّاسِ لِيَوْم لاَّ رَيْبَ فِيهِ إِنَّ اللَّهَ لاَ يُخْلِفُ الْمِيعَادَ)(آل عمران/ 8ـ9); پروردگارا! دل هاى ما را ـ بعد از آن که ما را هدايت کردى ـ ازراه حق منحرف مگردان و از سوى خود رحمتى بر ما ببخش، زيرا تو بخشنده اى. پروردگارا! تو مردم را در روزى که ترديدى در آن نيست جمع خواهى کرد، قطعاً خداوند از وعده خودسرپيچى نمى کند.
3. رهايى از بى خبرى و گريز از آتش جهنم
(إِنَّ الَّذِينَ لاَ يَرْجُونَ لِقَآءَنَا وَ رَضُوا بِالْحَيَوةِ الدُّنْيَا وَ اطْمَأَنُّوا بِهَا وَ الَّذِينَ هُمْ عَنْ ءَايَـتِنَا غَـفِلُون * أُولَـئِکَ مَأْوَهُمُ النَّارُ بِمَا کَانُوا يَکْسِبُونَ)( يونس/7ـ8); کسانى که اميد به ديدار ما ندارند و به زندگى دنيا خشنود شدند و بر آن تکيه کردند و کسانى که از آيات ما غافلند;همه آنها جايگاهشان آتش است، به خاطرکيفرآن چه به دست مى آورند.

[meshkaat]

1. باريابى به مقام ابرار (نيکان)
(لَّيْسَ الْبِرَّ أَن تُوَلُّوا وُجُوهَکُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ وَ لَـکِنَّ الْبِرَّ مَنْ ءَامَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الاَْخِر...)( بقره/ 177); نيکى تنها اين نيست صورت خود را به سوى مشرق ومغرب کنيد، بلکه نيکى آن است که به خدا و روز رستاخيز و... ايمان آورند.
2. پيش گيرى از غرور علمى و انحراف انديشه
راسخان در علم مى گويند: (رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنکَ رَحْمَةً إِنَّکَ أَنتَ الْوَهَّاب * رَبَّنَآ إِنَّکَ جَامِعُ النَّاسِ لِيَوْم لاَّ رَيْبَ فِيهِ إِنَّ اللَّهَ لاَ يُخْلِفُ الْمِيعَادَ)(آل عمران/ 8ـ9); پروردگارا! دل هاى ما را ـ بعد از آن که ما را هدايت کردى ـ ازراه حق منحرف مگردان و از سوى خود رحمتى بر ما ببخش، زيرا تو بخشنده اى. پروردگارا! تو مردم را در روزى که ترديدى در آن نيست جمع خواهى کرد، قطعاً خداوند از وعده خودسرپيچى نمى کند.
3. رهايى از بى خبرى و گريز از آتش جهنم
(إِنَّ الَّذِينَ لاَ يَرْجُونَ لِقَآءَنَا وَ رَضُوا بِالْحَيَوةِ الدُّنْيَا وَ اطْمَأَنُّوا بِهَا وَ الَّذِينَ هُمْ عَنْ ءَايَـتِنَا غَـفِلُون * أُولَـئِکَ مَأْوَهُمُ النَّارُ بِمَا کَانُوا يَکْسِبُونَ)( يونس/7ـ8); کسانى که اميد به ديدار ما ندارند و به زندگى دنيا خشنود شدند و بر آن تکيه کردند و کسانى که از آيات ما غافلند;همه آنها جايگاهشان آتش است، به خاطرکيفرآن چه به دست مى آورند.

4. گرايش به خوبى ها
(فَمَن کَانَ يَرْجُوا لِقَآءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلاً صَــلِحًا وَ لاَ يُشْرِکْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدَ)( کهف/110); پس هر کس به لقاى پروردگارش اميد دارد بايد به کار شايسته بپردازد و کسى را در عبادت پروردگارش شريک نکند.
5. مقاومت در ميدان جهاد
(قَالَ الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلَـقُوا اللَّهِ کَم مِّن فِئَة قَلِيلَة غَلَبَتْ فِئَةً کَثِيرَةَم بِإِذْنِ اللَّهِ وَاللَّهُ مَعَ الصَّـبِرِينَ)( بقره/ 249); کسانى که به ديدار خداوند يقين داشتند، گفتند: بسا گروهى اندک که بر گروهى بسيار، به اذن خدا پيروز شدند و خداوند با بردباران است.
6. پيش گيرى از مفاسد اجتماعى و اقتصادى
(ويلٌ لِلمُطَفِّفين * اَلَّذينَ اِذَا اکتالوا عَلَى النّاسِ يَستَوفون * واِذا کالوهُم اَو وزَنوهُم يُخسِرون * اَلا يَظُنُّ اُولئکَ اَنَّهُم مَبعوثون * لِيَوم عَظيم * يَومَ يَقومُ النّاسُ لِرَبِّ العــلَمين)( مطففين/ 1ـ6); واى بر کم فروشان; آنان که وقتى براى خود پيمانه مى کنند، حق خود را به طور کامل مى گيرند، امّا هنگامى که مى خواهند براى ديگران پيمانه يا وزن کنند، کم مى گذارند آيا آنان گمان نمى کنند که برانگيخته مى شوند در روزى بزرگ; روزى که مردم در پيشگاه پروردگار جهانيان مى ايستند.