انس با قرآن

[110]

 [COLOR=#000040][COLOR=#004000]« بسم الله الرحمن الرحيم »    . با سلام خدمت شما خوبان.

هدف من از تاسييس اين تاپيک انس گرفتن بيشتر با قرآن کريم است.

[COLOR=#1d1b10]اما شيوه اجراي اين فعاليت جمعي:

توسط يکي از کاربران محترم آيه يا آياتي از کتاب الله مجيد مطرح ميشود،

و درسهايي که به ذهن دوستان ميرسد و ميتوان از اين آيه (آيات) برداشت کرد، بيان ميشود.

همينجا از متخصصان در اين وادي تقاضا دارم اگر اشکالي در اين طرح ميبينند حتما يادآور بشوند تا به اميد خدا تصحيح شود.

با آرزوي مشارکت همه کاربران محترم در اين طرح قرآني.

اجازه بدهيد بنده اولين آيه را مطرح کنم.

 [COLOR=#1d1b10]خداي متعال در سوره قصص آيه 29 ميفرمايد:
 

 [COLOR=#004040]فَلَمَّا قَضَى مُوسَى الأَجَلَ وَسَارَ بِأَهْلِهِ ءَانَسَ مِنْ جَانِبِ الطُّورِ نَاراً    .
  [COLOR=#004040]قَالَ لأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي ءَانَسْتُ نَاراً لَعَلِّي ءَاتِيكُمْ مِنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ جَذْوَةٍ مِنَ النَّارِ لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ   .  .
[COLOR=#004000]هنگامي که موسي مدت خود را به پايان رسانيد
[COLOR=#eeece1] .
و همراه خانواده‏اش ( از مدين به سوى مصر ) حركت كرد، از جانب طور آتشى ديد،
.
به خانواده‏اش گفت: « درنگ كنيد كه من آتشى ديدم »      [COLOR=#004000][COLOR=#eeece1] .
( مى‏روم ) شايد خبرى از آن براى شما بياورم، يا شعله‏اى از آتش تا با آن گرم شويد.     

[110]

 « بسم الله الرحمن الرحيم »
  
با سلام، اجازه بدهيد ابتدا فضايي که آيه از آن خبر ميدهد را ترسيم کنيم.

مدت اقامت حضرت موسي (علي نبينا و آله و عليه السلام) نزد شعيب به پايان رسيده است.   
حضرت موسي (علي نبينا و آله و عليه السلام) به همراه خانواده حرکت ميکنند.   
هوا سرد است و ايشان راه را گم کرده اند و بنابر قولي زمان حمل همسر ايشان فرا رسيده است ...   
ايشان از جانب کوه طور، آتشي ميبيند، بلافاصله به سمت آتش نميرود (نميروند)   
خطاب به خانواده خويش ميگويد: لحظه اي درنگ کنيد.   
بلافاصله علت امر را بيان نموده و خانواده خود را در جريان قرار ميدهد، ميفرمايد: همانا من آتشي ديدم.   
حضرت موسي (علي نبينا و آله و عليه السلام) به همين مقدار گزارش اکتفا ننموده،   
و مقصود خود را از جدا شدن از ايشان با تمام جوانب مهم براي ايشان بازگو ميکند،   
من براي اين جدايي دليل موجهي دارم، و اين به نفع شما است،   
شايد از جانب آن براي شما خبري آورده، يا شعله اي از آتش براي شما بياورم، شايد شما گرم شويد. 

[COLOR=#004080]و حال بعضي سوالاتي که ممکن است مطرح شود و به ذهن من رسيد ...

1. چه نيازي بود که حضرت موسي (علي نبينا و آله و عليه السلام)

بفرمايند: همانا من آتشي ديدم، با يک اشاره کافي بود آتش را به خانواده نشان بدهند؟

2. چرا حضرت موسي (علي نبينا و آله و عليه السلام) خانواده گرامشان را نيز همراه خود به سمت آتش نبردند؟
 

[110]

 [FONT=Tahoma,sans-serif]« [FONT=Tahoma,sans-serif] بسم الله الرحمن الرحيم »  
 [FONT=Tahoma,sans-serif] [FONT=Tahoma,sans-serif]
[COLOR=#244061][FONT=Tahoma,sans-serif]با سلام و سپاس خدمت شما.
 [FONT=Tahoma,sans-serif][COLOR=#eeece1].
  [FONT=Tahoma,sans-serif]همانطور که ميدانيد هدف بنده از قرار دادن اين تاپيک در قسمت فعاليتهاي جمعي،  
[FONT=Tahoma,sans-serif]. 
[FONT=Tahoma,sans-serif]فعاليت گروهي و همگاني بوده نه فعاليت انفرادي.
[COLOR=#eeece1].
البته شايد بنده در اجراي اين طرح ناشيانه عمل کرده باشم،   
[FONT=Tahoma,sans-serif]. 
[FONT=Tahoma,sans-serif]لذا خوشحال ميشوم کمکم کنيد، تا به اميد خدا نقايص برطرف شود.  
[FONT=Tahoma,sans-serif].. 
[FONT=Tahoma,sans-serif]................................................................................................... 
[FONT=Tahoma,sans-serif]
 [FONT=Tahoma,sans-serif]... آنچه تا کنون در پاسخ به اين دو سوال به ذهن بنده رسيده است: [FONT=Tahoma,sans-serif]

 [FONT=Tahoma,sans-serif]شايد آن چيزي که حضرت موسي (علي نبينا و آله و عليه السلام) حس کرده اند،  [FONT=Tahoma,sans-serif]قابل رويت براي همسر ايشان نبوده است.

و در پاسخ پرسش دوم شايد قائلي بگويد: حضرت موسي (علي نبينا و آله و عليه السلام) احساس خطر نموده،

لذا خانواده را مأمور به مکث نمودند، اما شايد اين پاسخ با آنچه از واژه  [FONT=Tahoma,sans-serif](( [FONT=Tahoma,sans-serif]  [FONT=Tahoma,sans-serif]ءَانَسَ  [FONT=Tahoma,sans-serif])) [FONT=Tahoma,sans-serif]  [FONT=Tahoma,sans-serif]برداشت ميشود منافات داشته باشد ...  
.
نظر شما چيه ؟

  

[محمد علي]

سلام

طرح جالبی است و امیدوارم همه دوستان شرکت کنند ، چرا که قرآن کتابی برای هدایت همگان و با بیانی روان نازل شده است .


به نظر بنده ، این احتمال نیز وجود دارد که به دلیل نزدیک شدن زمان وضع حمل همسر ایشان ، توان حرکت تا آن اتش نیز وجود نداشته است

بعلاوه ی همان احتمالی که شما فرمودید ، چرا که احساس خطر و احتمال عدم امنیت نیز می رفته است .

این دو احتمال به ذهن حقیر رسیده است .

اما

1. چه نيازي بود که حضرت موسي (علي نبينا و آله و عليه السلام)

بفرمايند: همانا من آتشي ديدم، با يک اشاره کافي بود آتش را به خانواده نشان بدهند؟

علاوه بر پاسخ خود شما ، یعنی "بیان علت "

خطاب به خانواده خويش ميگويد: لحظه اي درنگ کنيد.
 
بلافاصله علت امر را بيان نموده و خانواده خود را در جريان قرار ميدهد، ميفرمايد: همانا من آتشي ديدم.  

و نیز احتمال ندیدن آتش توسط خانواده اش ،


باید به شیوه داستان گویی قرآن نیز توجه نمود . یعنی این احتمال هم وجود دارد که ایشان اشاره ای هم کرده باشد

اما باز هم برای شنونده لازم است که گفته شود اشاره به چه چیزی کرده ؟ در توضیح اشاره اش بگوید که اتشی دیدم

و نیز به خانواده اش بگوید با این اشاره دارم توجه شما را به آن اتشی که دیدم جلب می کنم ، نه مثلا به آن سنگ ...


موفق باشید

[110]

 « بسم الله الرحمن الرحيم »  [COLOR=#0f243e]سلام عليکم.

ءانس : برگفته شده از ماده انس.

انس : خلاف الوحشة.

لذا از کلمه ايناس دل گرم شدن و اطمينان خاطر پيدا کردن استفاده ميشود.

البته ...

و الايناس يفيد الانس بما تراه و لا يكون في النظر ايناس.

بيان اجمالي تفاوت نظر و رؤية:

أن النظر تقليب العين حيال مكان المرئي طلبا لرؤيته والرؤية هي إدراك المرئي.

[HR]
اما در رابطه با عدم همراهي همسر حضرت موسي (علي نبينا و آله و عليه السلام) با ايشان ...

طبق آنچه که از مفاد انس برداشت شد، حضرت موسي (علي نبينا و آله و عليه السلام) پس از رؤيت نار،

ديگر احساس وحشت و خطر نکرده و اطمينان خاطر پيدا کردند.

لذا شايد نتوان گفت آنچه سبب فاصله گرفتن و جدا شدن ايشان از خانواده و عدم همراهي

نمودن خانواده با ايشان، شده، احساس خطر بوده است.

و فرضا اگر قائل به عدم امنيت و خطر شديم شايد بتوان گفت

خطر در تنها ماندن خانواده بيش از همراهي ايشان با حضرت، محسوس است.

لذا شايد اين وجه، موجه و صحيح به نظر نرسد.


اما پاسخي که دوست محترم، جناب محمد علي فرمودند که ممکن است علت،

عدم توانايي ايشان بر حرکت باشد قابل تامل است.

اما اشکالي که ممکن است مطرح شود اين است که عقلاء به کسي که توانايي حرکت ندارد،

نميگويند بايست و توقف کن،اما همانطور که ميدانيد اين اشکال نيز مردود است

به اينکه حضرت موسي (علي نبينا و آله و عليه السلام)،در حقيقت با استفاده از صيغه (امکثوا)

قصد اخبار از رفتن و هچنين دلگرمي همسر را داشتند همانطور که اينگونه استعمالات در عرف عقلاء شيوع دارد.

اما اگر فرضا فرض را بر اين بگيريم که همسر حضرت، قادر بر حرکت بوده اند،

باز عدم همراهي نمودن ايشان با حضرت خالي از وجه نيست.

اولا اينکه حضرت موسي (علي نبينا و آله و عليه السلام) از سمت طور، نار را مشاهده نمودند،

و احتمالا بايستي براي رسيدن به آتش مسافتي را کوهنوردي مينمودند،

و بالا رفتن از کوه براي هرکسي دشوار است به خصوص خانمي که باردار است،

مخصوصا اگر قائل شويم نزديک فرا رسيدن زمان وضع حمل بوده و يا ...

و همچنين احتمال اين ميرود که حضرت موسي (علي نبينا و آله و عليه السلام)

مامور به ترک همسر در اين برهه زماني بودند، و شايد ادله اي نيز بر اثبات اين قضية يافت شود.
.
.
اما اين پاسخي که جناب محمد علي به دومين پرسش،

( چه لزومي به گزارش تفصيلي ماجرا بود، بلکه صرف اشاره به نار براي فهماندن منظور کفايت ميکرد؟! ) دادند،

منطقي به نظر ميرسد، پس امکان دارد حضرت موسي (علي نبينا و آله و عليه السلام)

اين موضوع را اشاره وار همراه با تکلم به همسر انتقال داده باشند،

اما اگر قائلي بگويد طبعا در آن شرائط (سرما و ...) تنها با اشاره به آتش

بر افروخته شده از سمت کوه مقصود مشير، اجمالا منتقل ميشد،

در پاسخ حد اقل ميتوان گفت به کار بردن اين شيوه در ارائه مقصود، نوعي احترام به مخاطب تلقي ميشود.
.
.
و اما احتمال عدم رؤيت آتش شايد به گونه هاي مختلفي قابل تصور باشد،

اول اينکه همسر حضرت در آن شرائط، با وضعيتي که داشتند، قادر به رؤيت و حتي التفات به سمت آتش نبوده اند،

و وجه دوم اينکه ايشان قادر به التفات به محل نار بوده، و ليکن توانايي رؤيت چنين آتش استثنائي و منحصر به فردي را نداشته اند.  

[اميرسيستاني]

بنام خدا
در مورد اول عرض کنم:
شرح و تفصیل در جای خود خوب است. هر سخن جائی و هر نکته مقامی دارد
در داستان حضرت موسی«علی نبینا و آله و علیه السلام»
و ما تلک بیمینک یا موسی قال هی عصای اتوکی علیها و اهش بها علی غنمی ولی فیها مآرب اخری
و در مورد دوم عرض کنم بدون مراجعه به روایات و تفاسیر
به نظر بسیار قوی است که حضرت خبر داشتند به الهام یا.. کلام خداوند و آن وحی ویژه«انا ربک» .قطعا جای دیگری نبوده

[110]

 « بسم الله الرحمن الرحيم »  

با سلام خدمت دوستان گرامي و آقا امير

در ابتدا براي عدم پراکندگي مبحث اجازه بدهيد محل بحث را تا حدودي مشخص کنيم،

صحبت در اينجا است که چه نيازي بود حضرت موسي (علي نبينا و آله و عليه السلام) بفرمايند:

(([COLOR=#002060] إنِّي ءَانَسْتُ نَاراً )) در حالي که مجرد اشاره در انتقال معني کافي بود ...

(توجه داشته باشيم اين بحث در صورتي است که بگوييم نار به صورت مستمر توسط خانواده حضرت، قابل رؤيت بوده

و همچنين مانعي از جانب همسر ايشان براي رؤيت نبوده است و در غير اين صورت موضوع سوال منتفي است)

همانطور که گفته شد شايد علت انتخاب اين شيوه در انتقال مقصود اين بوده

که احيانا خانواده حضرت، در دريافت مقصود ايشان دچار اشباه نشوند،

و همچنين اگر براي کسي تصور اشتباه در انتقال قصد ممکن نباشد،

ميتوانيم بگوييم به جهت احترامي که در اين شيوه برخوردي نهفته است، حضرت اين شيوه رفتاري را اختيار نمودند.

و اينکه فرموديد شرح و تفصيل در جاي خود خوب است، کاملا درست است و هيچ مخالفتي با اين قضيه نداريم.

فقط ما در پي اين بوديم حکمت شرح و تفصيل چه بوده است که شايد تا حدودي مشخص شد ...

اما شايد هم قصد شما از شرح و تفصيل، اين قسمت از آيه بوده (( لَعَلِّي ءَاتِيكُمْ مِنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ جَذْوَةٍ مِنَ النَّارِ لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ ))

به نظر شما دوستان، حکمت اين شرح و تفصيل چه ميتواند باشد ؟!

و يک نکته ديگر، حضرت ميفرمايند: (( [COLOR=#002060]إنِّي ءَانَسْتُ نَاراً ))، حکمت تاکيد اين جمله به واسطه ( إنّ ) چه ميتواند باشد ؟!
 
اما براي اينکه چرا حضرت موسي (علي نبينا و آله و عليه السلام) خانواده گرامشان را نيز همراه خود به سمت نار نبردند،

وجوهي بيان شد:

1. خانواده ايشان به جهت شرائطي بر ايشان حاکم بود، به هيچ وجه توانايي بر حرکت نداشتند.
.
2. ايشان توانايي حرکت بر زمين هموار را داشته و ليکن بالا رفتن از کوه براي ايشان بسي دشوار بوده است.
.
3. همين وجهي که تا حدودي آقا امير متعرض آن شدند که سبب اين مفارقت چيز جر امر و الهام الهي نبوده است...
 

[110]

 « بسم الله الرحمن الرحيم »  

با سلام خدمت شما، شايد براي کسي سوال پيش آمده باشد که هدف اين تاپيک استخراج نکات آموزنده از آيات بود،

در حالي که تا به حال نکته اي آموزنده نيافتيم !!!

خدمت شما عرض کنم که براي رسيدن به نکات اخلاقي، بايد با نگاه بازتري به آيه نگاه کنيم،

اما اگر بخواهيم به خوبي اين عمليات درس آموزي تحقق يابد بايد در ابتدا ابهامات آيه به حد أقل برسد.

و به اميد خدا در ضمن اين کنجکاوي درسهايي آموزنده استخراج خواهد شد.


آنچه تا به حال به نظر من رسيده است، اين آيه 3 رکن اساسي دارد:

1. خدا.

2. پيامبر خدا.

3. خانواده پيامبر.

حال ممکن است با تامل در کيفيت تعامل اين 3 رکن داستان با يکديگر.

و همچنين جايگاه اين ارکان، نکات آموزنده اي به دست آيد.

اجازه بدهيد به آيه با نگاهي متفاوت بنگريم.
.
.
حضرت موسي (علي نبينا و آله و عليه السلام) با خانواده چگونه رفتار مينمايند ؟


1. (10) سال انتظار ميکشند و پيش از به سر آمد رسيدن مدت از خانواده جدا نميشوند.

2. پس از تمام شدن مدت، دوش به دوش همسر شروع به سير و حرکت مينمايند.

3. پس از رويت نار و انس با آن، خانواده را از ياد نميبرند، با آنکه احتمالا دعوت نامه خدا به ايشان رسيده بوده است.

و بنابر قولي ظاهرا قوي، که در پستهاي آتي به اميد خدا بررسي خواهيم کرد،

حضرت مامور به مفارقت از همسر نيز بوده اند ...

4. همسر را در جريان قرار ميدهند و ايشان را مطمئن ساخته و آرامشي که به ايشان دست داده به خانواده انتقال ميدهند.

5. خانواده را از رفتن خود و همچنين برگشت مجدد آگاه ساخته،

و به نوعي با زبان دل به خانواده ميگويند: هرگز تو را فراموش نخواهم کرد.

6. به خانواده به صورت پنهان ميگويند از تو جدا ميشوم و ليکن بدان جدايي من از تو نيز به خاطر تو است.

7. هر چه به همسر ميگويند عين حقيقت و بدون هيچ تحريفي است.

8. تمام همت حضرت موسي (علي نبينا و آله و عليه السلام) خانواده و آرامش، خوشنودي و راحتي ايشان است.

9. حضرت احساس مسئوليت بسيار در قبال خانواده دارند.

اين دو مورد آخر به صورت بسيار شفاف از قسمت انتهايي آيه برداشت ميشود.

و همچنين بسيار نکات ديگر، در اين رابطه، که در دل اين آيه نهفته شده،

که با تامل، شما دوست قرآني نيز به آن خواهيد رسيد ...
.
.
[COLOR=#002060]دو سوال در پست قبل مطرح شد که ممکن است پاسخ از موارد بالا به دست آيد.

1. (( إنِّي ءَانَسْتُ نَاراً (( چرا تأکيد ؟!

2. (( لَعَلِّي ءَاتِيكُمْ مِنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ جَذْوَةٍ مِنَ النَّارِ لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ (( چرا تشريح ؟!
 

[COLOR=#244061]و همچنين مجددا اين سوال به ذهن من رسيد:

چرا حضرت در خطابات به خانواده گرامشان از صيغه جمع استفاده نموده،

مگر شخص ديگري نيز ايشان را همراهي مينموده است ؟!  

[110]

 « بسم الله الرحمن الرحيم »
  سلام عليکم  .  ابتدا نکته اي در رابطه با حرکت حضرت موسي (علي نبينا و آله و عليه السلام)

که در تفسيري مشاهده نموده و براي من بشخصه جالب و آموزنده بود را بيان ميکنم :

حضرت موسي (علي نبينا و آله و عليه السلام) پس از ازدواج با دختر حضرت شعيب و ده سال اقامت در نزد وي و خدمت به ايشان...

به قول خودموني هواي ديدار مادر به سرشون ميزند، البته مادرشان در آن زمان در مصر اقامت داشتند،

حضرت از جناب شعيب اجازه خواستند که به زيارت مادر بروند، پس از اجازه ايشان،

به همراه همسر از مدين به سمت مصر خارج شدند و ...  .
اما سوالي که مطرح شد :

چرا تمام خطاب‏هاى حضرت موسى به همسرشان، «امْكُثُوا ... آتِيكُمْ ... لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ» با [COLOR=#002060]ضمير جمع آمده است ؟  

دو احتمال ظاهرا منطقي در پاسخ به اين پرسش در تفاسير بيان شده است:

1. شايد به خاطر آن كه حضرت در آن ده سالى كه با همسرشان زندگى مينمودند، صاحب فرزند يا فرزندانى شده اند.

2. حضرت با استفاده از اين ضمائر جمعي قصد احترام گذاردن به خانواده را داشته اند،

همانطور که در کلام متادبين اينگونه استعمالات شيوع دارد.
.

همسر حضرت موسي (علي نبينا و آله و عليه السلام) ؟!

آنچه به ذهن من رسيد و در آيه شريفه به چشم ميخورد،

صبر، حجب، حيا، سکوت، عدم اعتراض و تسليم بودن ايشان در برابر خواست همسر است.

و همچنين تسليم بودن ايشان در مقابل تقديرات الهي و رضايت داشتن ايشان در برابر خواست اوست.
[COLOR=#eeece1].    [HR]  
نکته ديگري که ميخواستم خدمت شما عرض کنم در رابطه با تاپيکي است که مشاهده ميفرماييد،

هدف اصلي بنده از تاسيس اين تاپيک مانوس شدن بيشتر با قرآن و آيات قرآني و پي بردن بيشتر به عظمت نهفته در اين آيات است.

و همچنين به چند دليل اين تاپيک را در قسمت فعاليتهايي جمعي قرار دادم، ازجمله، استفاده بيشتر از نظرات سايرين و پي بردن به اشتباهات احتمالي.

لذا از دوستان و اساتيدي که تمايل به حضور محسوس در تاپيک ندارند، خواهشمندم به هر شيوه اي که صلاح ميدانند تاپيک را در پيمودن مسير درست و حق ياري بنمايند.

با تشکر فراوان.