سلام بر دوستان گرامی خصوصا کسانی که در زمینه موسیقی سوالات فراوانی دارند
دو ماه پیش یکی از مخاطبین سایت سوالی را پیرامون موسیقی برای بنده ایمیل کرده بودند که با تحقیقاتی که بنده داشتم
جوابی را برای ایشان ارسال کردم . خلاصه اینکه یه مناظره کوچیکی بین بنده و این دوستمون اتفاق افتاد که به شرح زیر میباشد:
کاربر سایت اعتقادات : انواع موسیقی را توضیح میدهید؟
بهاره : موسيقي به طور كلي داراي دو نوع است:
1- موسيقي غنائي:
هرگونه آهنگي است كه به لحاظ شكل يا محتوا موجب تحريك شهوت و متناسب با مجالس گناه است .
اين گونه موسيقي , گاهي آرامش تخديرگونه براي اعصاب دارد و گاهي هيجانات ناهنجار براي روان در پي دارد.
2- موسيقي غيرغنايي :
شامل صداهاي موزون طبيعت، مارش نظامي , صوت قرآني , آواز حدي (براي تحريك حيوانات و دام ) مي شود.
اين نوع موسيقي ميتواند پاسخگوي گرايش طبيعي انسان به زيبايي هاي سمفوني و موزون باشد و با اجراهاي متنوع مي تواند
جايگزين موسيقي غنايي باشد.
[COLOR=#7030a0]کاربر سایت اعتقادات : موسيقى از نظر اسلام در چه صورت حرام مىباشد؟
بهاره : با توجه به آنچه گفته شد بررسى متون دينى و آراء عالمان دين نشان مىدهد كه موسيقى از نظر اسلام در چند صورت
حرام مىباشد:
1 ) موسيقى مطرب يعنى آهنگهايى كه موجب (تحريكات غيرارادى در شنونده شود) و انسان را از ياد خدا غافل مىسازد.
منظور از محرك بودن نيز نوعى و شأنى است؛ يعنى، به طور معمول چنين اثرى را دارا باشد نه فقط نسبت به شخص خاص.
2 ) موسيقى همراه با مضامين لهوى كه به گونهاى موجب فساد اخلاق و انحراف اذهان است مانند ترانههاى عاشقانه و اشعارى
كه در وصف زن، شراب و غيره است و از همين قسم است اشعارى كه به هر نحو موجب ترويج باطل و مخالفت با حق باشد مانند توهين
به مقدسات و يا در جهت تاييد كفر و شرك و نظامهاى فاسد و سردمداران آن باشد.
3 ) موسيقى در مجلس گناه و لهو و لعب مانند آهنگهايى كه در حال رقص يا نوشيدن شراب و غيره نواخته مىشوند.
در هر صورت معيار در حرمت موسيقى مناسب بودن آن با مجالس لهو و داشتن مضامين فساد انگيز و اغوا كننده و طرب انگيز است
و فرق نمىكند كه از صدا و سيما باشد يا غير آن. ايرانى باشد و يا غيرايرانى. همين طور فرقى بين رفع خستگى و غير آن و براى خود يا
ديگران در اين حكم نيست و ملاك در تحريك شدن نوع مردم است نه شخص انسان.
لازم به ذکر است تشخيص حرام بودن موسيقي از شبهات مفهوميه است لذا تا اطمينان به حرمت آن پيدا نشده اصل برائت و عدم
حرمت جاري است به ويژه درباره موسيقي هاي پخش شده از صدا و سيما حکم به حرمت مشکل است، لذا گوش کردن به موسيقي
هاي صدا و سيما تا اطمينان به حرمت پيدا نشده باشد اشکال ندارد.
نکته دوم؛ آنچه كه حرام است استماع , يعني گوش دادن اختياري به موسيقي و پيگيري است، ولي شنيدن غيراختياري و رهگذري
اشكال ندارد.
کاربر سایت اعتقادات : لطفا آیه و حدیث هم پیرامون این مساله مثال بزنید ؟
[COLOR=blue]بهاره : بله ، منتها الان حضور ذهنم فقط پیرامون یک آیه هست که حدیثی هم پیرامون همین آیه در ذهنم هست که برای شما می گویم:
در قرآن كريم، توصيه شده كه «واجْتَنِبُوا قُولَ الزّور»؛ «اى مردم از گفتارِ باطل ظاهرپسند بپرهيزيد»1
[COLOR=#7030a0][COLOR=blue]
حضرت امام صادقعليه السلام پس از آنكه اين آيه را تلاوت فرمودند، بيان داشتند:
از مصاديقِ «گفتارِ بىواقعيت ولى حقنما»، همين «غنا»ست. 2
--------- پی نوشت ---------------
1) حج (22)، آيه 30.
2) وسائل الشيعه، ج 12، ص 227.
این دوستمون دیگه سوالی درباره موسیقی نپرسید ولی انشالله درباره مساله موسیقی و غنا و طرب انگیز بودن موسیقی تحقیقاتی
انجام داده و برای دوستان بازگو میکنم.
دوستانی هم که در این زمینه سوال دارند سوالات خود را قید کنند تا شبهاتی که در ذهنشون پیرامون این مساله دارد رفع شود.
[HIGHLIGHT=#ffff00]در راه کسب معارف و حقایق دینی موفق و پیروز باشید.
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلم فرمودند: