حج در آیات نور

[مائده آسمانی]

 بسم الله الرحمن الرحیم
 
 

سوره بقره:


آیه 125

وَإِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ مَثَابَةً لِّلنَّاسِ وَأَمْناً وَاتَّخِذُواْ مِن مَّقَامِ إِبْرَاهِيمَ مُصَلًّى وَعَهِدْنَا إِلَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ 
   
  أَن طَهِّرَا بَيْتِيَ لِل طَّائِفِينَ وَالْعَاكِفِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ

و [به خاطر بياوريد] هنگامى كه خانه كعبه را محل بازگشت و مركز امن و امان براى مردم قرار داديم‏!  
   
 و [براى تجديد خاطره‏،] از مقام ابراهيم‏، عبادتگاهى براى خود انتخاب كنيد! و ما به ابراهيم و اسماعيل امر كرديم كه‏:  
   
 (خانه مرا براى طواف‏كنندگان و مجاوران و ركوع‏كنندگان و سجده‏كنندگان‏، پاك و پاكيزه كنيد !)



آیه 127

وَإِذْ يَرْفَعُ إِبْرَاهِيمُ الْقَوَاعِدَ مِنَ الْبَيْتِ وَ إِسْمَاعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّكَ أَنتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ

و [نيز به ياد آوريد] هنگامى را كه ابراهيم و اسماعيل‏، پايه‏هاى خانه [ كعبه‏] را بالا مى‏بردند، [و مى‏گفتند:] 
   
  (پروردگارا! از ما بپذير، كه تو شنوا و دانايى‏ !




آیه 144

قَدْ نَرَى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّمَاء فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضَاهَا فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْ مَسْجِدِ الْحَرَامِ وَحَيْثُ مَا كُنتُمْ 
   
  فَوَلُّواْ وُجُوِهَكُمْ شَطْرَهُ وَإِنَّ الَّذِينَ أُوْتُواْ الْكِتَابَ لَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ

نگاه‏هاى انتظارآميز تو را به سوى آسمان [براى تعيين قبله نهايى‏ ] مى‏بينيم‏! اكنون تو را به سوى قبله‏اى كه از آن خشنود باشى‏، 
   
  باز مى‏گردانيم‏. پس روى خود را به سوى مسجد الحرام كن‏! و هر جا باشيد، روى خود را به سوى آن بگردانيد ! 
   
  و كسانى كه كتاب آسمانى به آنها داده شده‏، بخوبى مى‏دانند اين فرمانِ حقى است كه از ناحيه پروردگارشان صادر شده‏؛  
   
 [و در كتابهاى خود خوانده‏اند كه پيغمبر اسلام‏، به سوى دو قبله‏، نماز مى‏خواند]. و خداوند از اعمال آنها [در مخفى داشتن اين آيات‏]  
   
 غافل نيست‏ !




آیه 149

وَمِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَإِنَّهُ لَلْحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَمَا اللّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ

از هر جا [و از هر شهر و نقطه‏اى‏] خارج شدى‏، [به هنگام نماز،] روى خود را به جانب (مسجد الحرام‏) كن‏! 
   
  اين دستور حقى از طرف پروردگار توست‏! و خداوند، از آنچه انجام مى‏دهيد، غافل نيست‏ !




آیه 150

وَمِنْ حَيْثُ خَرَجْتَ فَوَلِّ وَجْهَكَ شَطْرَ الْ مَسْجِدِ الْحَرَامِ وَحَيْثُ مَا كُنتُمْ فَوَلُّواْ وُجُوهَكُمْ شَطْرَهُ  
   
 لِئَلاَّ يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَيْكُمْ حُجَّةٌ إِلاَّ الَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنْهُمْ فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِي وَلأُتِمَّ نِعْمَتِي عَلَيْكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ

و از هر جا خارج شدى‏، روى خود را به جانب مسجد الحرام كن‏! و هر جا بوديد، روى خود را به سوى آن كنيد! تا مردم‏،  
   
 جز ظالمان [كه دست از لجاجت برنمى‏دارند،] دليلى بر ضدّ شما نداشته باشند؛ [زيرا از نشانه‏هاى پيامبر، كه در كتب 
   
  آسمانى پيشين آمده‏، اين است كه او، به سوى دو قبله‏، نماز مى‏خواند.] از آنها نترسيد! و [تنها] از من بترسيد! 
   
  [اين تغيير قبله‏، به خاطر آن بود كه‏] نعمت خود را بر شما تمام كنم‏، شايد هدايت شويد !




آیه 158

إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِن شَعَآئِرِ اللّهِ فَمَنْ حَجَّ الْ بَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْهِ أَن يَطَّوَّفَ 
   
  بِهِمَا وَمَن تَطَوَّعَ خَيْرًا فَإِنَّ اللّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ

( صفا) و (مروه‏) از شعائر [و نشانه‏هاى‏] خداست‏! بنابراين‏، كسانى كه حجِ خانه خدا و يا عمره انجام مى‏دهند، 
   
  مانعى نيست كه بر آن دو طواف كنند؛ [و سعىِ صفا و مروه انجام دهند. و هرگز اعمال بى‏رويّه مشركان‏،  
   
 كه بتهايى بر اين دو كوه نصب كرده بودند، از موقعيّت اين دو مكان مقدّس نمى‏كاهد!] و كسى كه فرمان خدا را در 
   
  انجام كارهاى نيك اطاعت كند، خداوند [در برابر عمل او] شكرگزار، و [از افعال وى‏ ] آگاه است‏ .


 
   
 ادامه دارد...

 

[مائده آسمانی]

 بسم الله الرحمن الرحیم  
 
سوره بقره:  




آیه 189

يَسْأَلُونَكَ عَنِ الأهِلَّةِ قُلْ هِيَ مَوَاقِيتُ لِلنَّاسِ وَالْ حَجِّ وَلَيْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوْاْ الْبُيُوتَ مِن ظُهُورِهَا

وَلَـكِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقَى وَأْتُواْ الْبُيُوتَ مِنْ أَبْوَابِهَا وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ

در باره (هلالهاى ماه‏) از تو سؤال مى‏كنند؛ بگو: (آنها، بيان اوقات [و تقويم طبيعى‏] براى [نظامِ زندگىِ‏] مردم و

[تعيينِ وقتِ‏] حج است‏). و [آن چنان كه در جاهليّت مرسوم بود كه به هنگام حج‏، كه جامه احرام مى‏پوشيدند،

از درِ خانه وارد نمى‏شدند، و از نقبِ پشتِ خانه وارد مى‏شدند، نكنيد!] كارِ نيك‏، آن نيست كه از پشتِ خانه‏ها وارد شويد؛

بلكه نيكى اين است كه پرهيزگار باشيد! و از درِ خانه‏ها وارد شويد و تقوا پيشه كنيد، تا رستگار گرديد !


آیه 191

وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ وَأَخْرِجُوهُم مِّنْ حَيْثُ أَخْرَجُوكُمْ وَالْفِتْنَةُ أَشَدُّ مِنَ الْقَتْلِ وَلاَ تُقَاتِلُوهُمْ عِندَ

الْ مَسْجِدِ الْحَرَامِ حَتَّى يُقَاتِلُوكُمْ فِيهِ فَإِن قَاتَلُوكُمْ فَاقْتُلُوهُمْ كَذَلِكَ جَزَاء الْكَافِرِينَ

و آنها را [= بت پرستانى كه از هيچ گونه جنايتى ابا ندارند] هر كجا يافتيد، به قتل برسانيد! و از آن جا كه شما را بيرون ساختند

[= مكه‏]، آنها را بيرون كنيد! و فتنه [و بت پرستى‏] از كشتار هم بدتر است‏! و با آنها، در نزد مسجد الحرام [در منطقه حرم‏]،

جنگ نكنيد! مگر اينكه در آن جا با شما بجنگند. پس اگر [در آن جا] با شما پيكار كردند، آنها را به قتل برسانيد! چنين است

جزاى كافران‏ !


آیه 196

وَأَتِمُّواْ الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ لِلّهِ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْيِ وَلاَ تَحْلِقُواْ رُؤُوسَكُمْ حَتَّى يَبْلُغَ الْهَدْيُ مَحِلَّهُ

فَمَن كَانَ مِنكُم مَّرِيضاً أَوْ بِهِ أَذًى مِّن رَّأْسِهِ فَفِدْيَةٌ مِّن صِيَامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُكٍ فَإِذَا أَمِنتُمْ فَمَن تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِّ

فَمَا اسْتَيْسَرَ مِنَ الْهَدْيِ فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ ثَلاثَةِ أَيَّامٍ فِي الْحَجِّ وَسَبْعَةٍ إِذَا رَجَعْتُمْ تِلْكَ عَشَرَةٌ كَامِلَةٌ ذَلِكَ لِمَن لَّمْ يَكُنْ أَهْلُهُ

حَاضِرِي الْ مَسْجِدِ الْحَرَامِ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ

و حج و عمره را براى خدا به اتمام برسانيد! و اگر محصور شديد، [و مانعى مانند ترس از دشمن يا بيمارى‏، اجازه نداد كه پس از

احرام‏بستن‏، وارد مكه شويد، ] آنچه از قربانى فراهم شود [ذبح كنيد، و از احرام خارج شويد]! و سرهاى خود را نتراشيد،

تا قربانى به محلش برسد [و در قربانگاه ذبح شود]! و اگر كسى از شما بيمار بود، و يا ناراحتى در سر داشت‏، [و ناچار بود سر

خود را بتراشد،] بايد فديه و كفّاره‏اى از قبيل روزه يا صدقه يا گوسفندى بدهد! و هنگامى كه [از بيمارى و دشمن‏ ] در امان بوديد،

هر كس با ختم عمره‏، حج را آغاز كند، آنچه از قربانى براى او ميسّر است [ذبح كند]! و هر كه نيافت‏، سه روز در ايام حج‏، و هفت

روز هنگامى كه باز مى‏گرديد، روزه بدارد! اين‏، ده روز كامل است‏. [البته‏] اين براى كسى است كه خانواده او، نزد مسجد الحرام

نباشد [= اهل مكّه و اطرافِ آن نباشد]. و از خدا بپرهيزيد! و بدانيد كه او، سخت‏كيفر است‏ !


آیه 197

الْ حَجُّ أَشْهُرٌ مَّعْلُومَاتٌ فَمَن فَرَضَ فِيهِنَّ الْ حَجَّ فَلاَ رَفَثَ وَلاَ فُسُوقَ وَلاَ جِدَالَ فِي الْ حَجِّ وَمَا تَفْعَلُواْ

مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللّهُ وَتَزَوَّدُواْ فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى وَاتَّقُونِ يَا أُوْلِي الأَلْبَابِ

حج‏، در ماه‏هاى معينى است‏! و كسانى كه [با بستن احرام‏، و شروع به مناسك حج‏،] حج را بر خود فرض كرده‏اند، [بايد بدانند كه‏]

در حج‏، آميزش جنسى با زنان‏، و گناه و جدال نيست‏! و آنچه از كارهاى نيك انجام دهيد، خدا آن را مى‏داند . و زاد و توشه تهيه كنيد،

كه بهترين زاد و توشه‏، پرهيزكارى است‏! و از من بپرهيزيد اى خردمندان !


آیه 198

لَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَبْتَغُواْ فَضْلاً مِّن رَّبِّكُمْ فَإِذَا أَفَضْتُم مِّنْ عَرَفَاتٍ فَاذْكُرُواْ اللّهَ عِندَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ

وَاذْكُرُوهُ كَمَا هَدَاكُمْ وَإِن كُنتُم مِّن قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّآلِّينَ

گناهى بر شما نيست كه از فضلِ پروردگارتان [و از منافع اقتصادى در ايّام حج‏] طلب كنيد [كه يكى از منافع حج‏، پى ريزىِ يك اقتصادِ

صحيح است‏]. و هنگامى كه از (عرفات‏) كوچ كرديد، خدا را نزد (مشعَر الحرام‏) ياد كنيد! او را ياد كنيد همان‏طور كه شما را هدايت

نمود و قطعاً شما پيش از اين‏، از گمراهان بوديد .



آیه 217

 يَسْأَلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرَامِ قِتَالٍ فِيهِ قُلْ قِتَالٌ فِيهِ كَبِيرٌ وَصَدٌّ عَن سَبِيلِ اللّهِ وَكُفْرٌ بِهِ وَالْ مَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ         إِخْرَاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِندَ اللّهِ وَالْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ وَلاَ يَزَالُونَ يُقَاتِلُونَكُمْ حَتَّىَ يَرُدُّوكُمْ عَن دِينِكُمْ إِنِ         اسْتَطَاعُواْ وَمَن يَرْتَدِدْ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَيَمُتْ وَهُوَ كَافِرٌ فَأُوْلَـئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ        وَأُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ   

از تو، در باره جنگ كردن در ماه حرام‏، سؤال مى‏كنند؛ بگو: (جنگ در آن‏، [ گناهى‏] بزرگ است‏؛

ولى جلوگيرى از راه خدا [و گرايش مردم به آيين حق‏] و كفر ورزيدن نسبت به او و هتك احترام مسجد الحرام‏،

و اخراج ساكنان آن‏، نزد خداوند مهمتر از آن است‏؛ و ايجاد فتنه‏، [و محيط نامساعد، كه مردم را به كفر،

تشويق و از ايمان بازمى‏دارد] حتّى از قتل بالاتر است‏. و مشركان‏، پيوسته با شما مى‏جنگند ،

تا اگر بتوانند شما را از آيينتان برگردانند؛ ولى كسى كه از آيينش برگردد ، و در حال كفر بميرد،

تمام اعمال نيك [گذشته‏] او، در دنيا و آخرت‏، برباد مى‏رود؛ و آنان اهل دوزخند؛ و هميشه در آن خواهند بود .

 ادامه دارد...  

[مائده آسمانی]

 بسم الله الرحمن الرحیم 




سوره آل عمران:


آیه 96

إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَكًا وَهُدًى لِّلْعَالَمِينَ

يقيناً نخستين خانه اى كه براى [ نيايش و عبادت ] مردم نهاده شد ،

همان است كه در مكه است ، كه پر بركت و وسيله هدايت براى جهانيان است.



آیه 97

فِيهِ آيَاتٌ بَيِّـنَاتٌ مَّقَامُ إِبْرَاهِيمَ وَمَن دَخَلَهُ كَانَ آمِنًا وَلِلّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلاً

وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ الله غَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ

در آن نشانه هايى روشن [ از ربوبيّت ، لطف ، رحمت خدا و از جمله ]مقام ابراهيم است و

هر كه وارد آن شود در امان است و خدا را حقّى ثابت و لازم بر عهده مردم است كه [ براى اداى مناسك حج ]

آهنگ آن خانه كنند ، [ البته ] كسانى كه [ از جهت سلامت جسمى و توانمندى مالى و باز بودن مسير ]

بتوانند به سوى آن راه يابند ، و هر كه ناسپاسى ورزد [ و از رفتن به آنجا خوددارى كند به خود زيان زده ]

زيرا خدا از جهانيان بى نياز است.


 ادامه دارد... 

[مائده آسمانی]

 بسم الله الرحمن الرحیم 



سوره مائده:


آیه 1

 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَوْفُواْ بِالْعُقُودِ أُحِلَّتْ لَكُم بَهِيمَةُ الأَنْعَامِ إِلاَّ مَا يُتْلَى عَلَيْكُمْ غَيْرَ مُحِلِّي الصَّيْدِ وَأَنتُمْ حُرُمٌ إِنَّ اللّهَ يَحْكُمُ مَا يُرِيدُ      


اى اهل ايمان! به همه قراردادها [ىِ فردى، خانوادگى، اجتماعى، سياسى، اقتصادى، نذر، عهد وسوگند] وفا كنيد.

[گوشتِ] چهارپايان جز آنچه [در آيات بعد، حُرمتش] بر شما خوانده مى شود برايتان حلال است،

[و توجه داشته باشيد كه ]نبايد شكار را در حالى كه مُحرم [به احرام حج وعمره] هستيد، حلال بشماريد;

يقيناً خدا آنچه را بخواهد [بر پايه علم وحكمتش وبر اساس رعايت مصلحت شم] حكم مى كند .



آیه 2

 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تُحِلُّواْ شَعَآئِرَ اللّهِ وَلاَ الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلاَ الْهَدْيَ وَلاَ الْقَلآئِدَ وَلا آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ يَبْتَغُونَ فَضْلاً مِّن رَّبِّهِمْ  
  
 وَرِضْوَانًا وَإِذَا حَلَلْتُمْ فَاصْطَادُواْ وَلاَ يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَن صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ أَن تَعْتَدُواْ وَتَعَاوَنُواْ عَلَى الْبرِّ وَالتَّقْوَى  
  
 وَلاَ تَعَاوَنُواْ عَلَى الإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ  
  


اى اهل ايمان! [هتك حرمتِ] شعاير خدا [مانند مناسك حج ]وماههاى حرام [رجب، ذوالقعده، ذوالحجه ومحرم ] وقربانى

بى نشان، وقربانى نشاندار وقاصدان [وراهيان به سوى] بيت الحرام را كه فضل وخشنودى پروردگارشان را مى طلبند،

حلال مشماريد. وچون از احرام بيرون آمديد [اگر مايل باشيد، مى توانيد] شكار كنيد. وكينه توزى ودشمنى گروهى كه

شما را از [ورود به ] مسجد الحرام بازداشتند وادارتان نكند كه [به آنان] تعدّى وتجاوز كنيد. ويكديگر را بر انجام كارهاى

خير وپرهيزكارى يارى نماييد، ويكديگر را بر گناه وتجاوز يارى ندهيد; واز خدا پروا كنيد كه خدا سخت كيفر است .



آیه 96


 أُحِلَّ لَكُمْ صَيْدُ الْبَحْرِ وَطَعَامُهُ مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِلسَّيَّارَةِ وَحُرِّمَ عَلَيْكُمْ صَيْدُ الْبَرِّ مَا دُمْتُمْ حُرُمًا وَاتَّقُواْ اللّهَ الَّذِيَ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ      


براى بهرهمند شدن شما وكاروانيان، شكار كردن از دريا وخوراكى آن [در حال احرام ]بر شما حلال شد .

وشكار صحرا وبيابان تا زمانى كه مُحرم هستيد، بر شما حرام است. واز خدايى كه به سوى او گردآورى مى شويد، پروا كنيد.


آیه 97

 جَعَلَ اللّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَامًا لِّلنَّاسِ وَالشَّهْرَ الْحَرَامَ وَالْهَدْيَ وَالْقَلاَئِدَ ذَلِكَ لِتَعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ     مَا فِي الأَرْضِ وَأَنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ      

خد، [زيارتِ ] كعبه، آن خانه با حرمت، وماههاى حرام، وقربانى هاى بى نشان، وقربانى هاى نشاندار را وسيله قوام و

برپايى [زندگى، معيشت وسامان دنيا وآخرت ]مردم قرار داد. اين [شرايع واحكام] براى آن است كه بدانيد:

يقيناً خدا آنچه را در آسمانها وآنچه را در زمين است مى داند; وقطعاً خدا به همه چيز داناست.