«بسم الله الرحمن الرحيم»
با عرض سلام خدمت شما دوستان محترم و پرتلاش
به لطف الهي در اين تاپيک در رابطه با قرائت قرآن مجيد نکات و آدابي مطرح خواهد شد البته هرچند در آستانه وداع با ماه مبارک هستيم، وليکن اميد است که وداع با اين ماه عزيز به معناي وداع با کتاب الله مجيد قرآن کريم نباشد.
ان شاء الله استمرار در تلاوت قرآن همراه با رعايت آداب و مهمتر از همه عمل به دستورات روح بخش و گران بهاي آن سبب خوشنودي بيشتر آقا امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف شده و گرد غم از سيما و رخسار نوراني ايشان زدوده شود
نکات :
1. سعي در اين است که مطالبي که به آن اشاره ميشود در کمال ايجاز و اختصار مطرح شده و مستند به آيه و يا روايات باشد.
2. عمده مطالبي که در اين تاپيک مطرح ميشود از آداب قرائت بوده و مراعات آن سبب تاثيگذارتر بودن قرائت بر روح، جان و روان آدمي خواهد بود.
3. بعضي از مطالب مذکور شايد از آداب بشمار نيايد و ليکن طردا للباب و به جهت ربط مختصري که با مطلب دارد به آن اشاره شده است.
در ابتدا بحث را با روايتي در رابطه با هديه کردن ثواب قرائت آغاز خواهيم نمود و بعد به ساير موارد ميپردازيم .
در ضمن روايتي در کتاب کافي جلد 2 صفحه 618 عَلِيِّ بْنِ مُغِيرَةِ به امام أَبِي الْحَسَنِ (کاظم) عليه السلام عرضه مي دارد :
َانَ أَبِي يَخْتِمُهُ (قرآن) أَرْبَعِينَ خَتْمَةً فِي شَهْرِ رَمَضَانَ
ثُمَّ خَتَمْتُهُ بَعْدَ أَبِي فَرُبَّمَا زِدْتُ وَ رُبَّمَا نَقَصْتُ عَلَى قَدْرِ فَرَاغِي وَ شُغُلِي وَ نَشَاطِي وَ كَسَلِي
فَإِذَا كَانَ فِي يَوْمِ الْفِطْرِ جَعَلْتُ لِرَسُولِ اللَّهِ (صلي الله عليه و آله) خَتْمَةً وَ لِعَلِيٍّ (عليه السلام) أُخْرَى وَ لِفَاطِمَةَ (عليها السلام) أُخْرَى ثُمَّ لِلْأَئِمَّةِ (عليهم السلام) حَتَّى انْتَهَيْتُ إِلَيْكَ فَصَيَّرْتُ لَكَ وَاحِدَةً
مُنْذُ صِرْتُ فِي هَذَا الْحَالِ فَأَيُّ شَيْءٍ لِي بِذَلِكَ
قَالَ لَكَ بِذَلِكَ أَنْ تَكُونَ مَعَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ
قُلْتُ اللَّهُ أَكْبَرُ فَلِي بِذَلِكَ
قَالَ نَعَمْ ثَلَاثَ مَرَّات
چنين بود كه چهل بار قرآن را در ماه رمضان ختم ميكرد و من نيز پس از پدرم (بهمين اندازهها) ختم ميكنم گاهى بيشتر و گاهى كمتر باندازه فراغت و شغلم و باندازه نشاط و كسالتم؟
و چون روز عيد فطر شود يكختم آن را هديه رسول خدا (صلي الله عليه و آله) كنم، و يكى را هديه على عليه السلام و يكى را هديه حضرت فاطمه عليها السلام و همچنين براى هر يك از ائمه (عليهم السلام) تا برسد بشما كه براى هر يك يكى هديه كنم
و تا باين حال چنين كردهام، براى من در برابر اين عمل چه پاداشى هست؟
فرمود: پاداشت اين است كه روز قيامت با ايشان باشى،
گفتم:اللَّه اكبر! اين است پاداش من؟
تا سه بار فرمودند :
لذا چه زيبا است اهداء کردن ثواب قرائت قرآن به معصومين عليهم السلام، اولياء خدا، انبياء الهي و مومنان و چه پاداشي بهتر از اين که در روز قيامت همراه با آن بزرگواران باشيم . ان شاء الله
قرائت قرآن و مسائل مرتبط با آن از ديدگاه آيات و روايات
مدیر انجمن: شورای نظارت
-
- پست: 275
- تاریخ عضویت: چهارشنبه ۷ شهریور ۱۳۸۶, ۴:۰۶ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 3603 بار
- سپاسهای دریافتی: 1144 بار
Re: قرائت قرآن و مسائل مرتبط با آن از ديدگاه آيات و روايات
اسعد الله ایامکم
«مقدار قرائت قرآن»
خداي تبارک و تعالي در قرآن مجيد سوده مزمل آيه 20 ميفرمايد: «فاقروا ما تيسر من القرآن»
در کتاب ثواب الأعمال و عقاب الأعمال صفحه 103 آمده که رسول مکرم اسلام صلي الله عليه و آله ميفرمايند:
َنْ قَرَأَ عَشْرَ آيَاتٍ فِي لَيْلَةٍ لَمْ يُكْتَبْ مِنَ الْغَافِلِينَ
وَ مَنْ قَرَأَ خَمْسِينَ آيَةً كُتِبَ مِنَ الذَّاكِرِينَ
وَ مَنْ قَرَأَ مِائَةَ آيَةٍ كُتِبَ مِنَ الْقَانِتِينَ
وَ مَنْ قَرَأَ مِائَتَيْ آيَةٍ كُتِبَ مِنَ الْخَاشِعِينَ
وَ مَنْ قَرَأَ ثَلَاثَمِائَةِ آيَةٍ كُتِبَ مِنَ الْفَائِزِينَ
وَ مَنْ قَرَأَ خَمْسَمِائَةِ آيَةٍ كُتِبَ مِنَ الْمُجْتَهِدِينَ
وَ مَنْ قَرَأَ أَلْفَ آيَةٍ كُتِبَ لَهُ قِنْطَاراً وَ الْقِنْطَارُ خَمْسُمِائَةِ أَلْفِ مِثْقَالِ ذَهَبٍ وَ الْمِثْقَالُ أَرْبَعَةٌ وَ عِشْرُونَ قِيرَاطاً أَصْغَرُهَا مِثْلُ جَبَلِ أُحُدٍ وَ أَكْبَرُهَا مَا بَيْنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْض
هر كس در يك شب ده آيه از قرآن را بخواند در شمار غافلان درنيايد؛ و اگر پنجاه آيه آن را بخواند، در گروه ذاكران به حساب آيد؛ و اگر صد آيه بخواند از زمره عابدان (يا نمازگزاران) محسوب گردد؛
و اگر دويست آيه را تلاوت كند، از گروه خداترسان باشد؛ و اگر سيصد آيه را بخواند، در رديف رستگاران قرار گيرد؛ و اگر پانصد آيه را تلاوت كند، از جمله مجتهدان محسوب مىشود؛
و اگر هزار آيه بخواند، ثواب انفاق پانصد هزار مثقال طلا (قنطار)
كه هر مثقالى معادل بيست و چهار قيراط و هر قيراطى- كه كوچكترين آن به اندازه كوه احد و بزرگترين آن به مقدار آنچه ما بين زمين و آسمان است- در نامه اعمال او ثبت مى
و ليکن امام صادق عليه السلام در کتاب عدة الداعي و نجاح الساعي صفحه 291 حد اقل قرائت در هر روز که براي فرد مسلمان شايسته است را 50 آيه دانسته، ميفرمايند:
«الْقُرْآنُ عَهْدُ اللَّهِ إِلَى خَلْقِهِ فَيَنْبَغِي لِلْمُسْلِمِ أَنْ يَنْظُرَ فِي عَهْدِهِ وَ أَنْ يَقْرَأَ فِي كُلِّ يَوْمٍ خَمْسِينَ آيَةً»
قرآن عهد خداى با خلقش مىباشد شايسته است كه مسلمان در عهد خدا نگاه كند و هر روز پنجاه آيه
در کتاب ثواب الاعمال و عقاب العمال صفحه 104 از امير مومنان علي عليه السلام نقل شده که ايشان ميفرمايند:
«مَنْ قَرَأَ مِائَةَ آيَةٍ مِنَ الْقُرْآنِ مِنْ أَيِّ الْقُرْآنِ شَاءَ ثُمَّ قَالَ يَا اللَّهُ سَبْعَ مَرَّاتٍ فَلَوْ دَعَا عَلَى الصَّخْرَةِ لَقَلَعَهَا إِنْ شَاءَ اللَّه»
كه صد آيه از هر كجاى قرآن را كه خواهد تلاوت كند، پس آنگاه هفت بار «يا اللَّه» گويد، اگر بخواهد كه صخرهاى از جايش بر كند،- اگر خدا خواهد- بىترديد بركنده خواهد شد.
«مقدار قرائت قرآن»
خداي تبارک و تعالي در قرآن مجيد سوده مزمل آيه 20 ميفرمايد: «فاقروا ما تيسر من القرآن»
در کتاب ثواب الأعمال و عقاب الأعمال صفحه 103 آمده که رسول مکرم اسلام صلي الله عليه و آله ميفرمايند:
َنْ قَرَأَ عَشْرَ آيَاتٍ فِي لَيْلَةٍ لَمْ يُكْتَبْ مِنَ الْغَافِلِينَ
وَ مَنْ قَرَأَ خَمْسِينَ آيَةً كُتِبَ مِنَ الذَّاكِرِينَ
وَ مَنْ قَرَأَ مِائَةَ آيَةٍ كُتِبَ مِنَ الْقَانِتِينَ
وَ مَنْ قَرَأَ مِائَتَيْ آيَةٍ كُتِبَ مِنَ الْخَاشِعِينَ
وَ مَنْ قَرَأَ ثَلَاثَمِائَةِ آيَةٍ كُتِبَ مِنَ الْفَائِزِينَ
وَ مَنْ قَرَأَ خَمْسَمِائَةِ آيَةٍ كُتِبَ مِنَ الْمُجْتَهِدِينَ
وَ مَنْ قَرَأَ أَلْفَ آيَةٍ كُتِبَ لَهُ قِنْطَاراً وَ الْقِنْطَارُ خَمْسُمِائَةِ أَلْفِ مِثْقَالِ ذَهَبٍ وَ الْمِثْقَالُ أَرْبَعَةٌ وَ عِشْرُونَ قِيرَاطاً أَصْغَرُهَا مِثْلُ جَبَلِ أُحُدٍ وَ أَكْبَرُهَا مَا بَيْنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْض
هر كس در يك شب ده آيه از قرآن را بخواند در شمار غافلان درنيايد؛ و اگر پنجاه آيه آن را بخواند، در گروه ذاكران به حساب آيد؛ و اگر صد آيه بخواند از زمره عابدان (يا نمازگزاران) محسوب گردد؛
و اگر دويست آيه را تلاوت كند، از گروه خداترسان باشد؛ و اگر سيصد آيه را بخواند، در رديف رستگاران قرار گيرد؛ و اگر پانصد آيه را تلاوت كند، از جمله مجتهدان محسوب مىشود؛
و اگر هزار آيه بخواند، ثواب انفاق پانصد هزار مثقال طلا (قنطار)
كه هر مثقالى معادل بيست و چهار قيراط و هر قيراطى- كه كوچكترين آن به اندازه كوه احد و بزرگترين آن به مقدار آنچه ما بين زمين و آسمان است- در نامه اعمال او ثبت مى
و ليکن امام صادق عليه السلام در کتاب عدة الداعي و نجاح الساعي صفحه 291 حد اقل قرائت در هر روز که براي فرد مسلمان شايسته است را 50 آيه دانسته، ميفرمايند:
«الْقُرْآنُ عَهْدُ اللَّهِ إِلَى خَلْقِهِ فَيَنْبَغِي لِلْمُسْلِمِ أَنْ يَنْظُرَ فِي عَهْدِهِ وَ أَنْ يَقْرَأَ فِي كُلِّ يَوْمٍ خَمْسِينَ آيَةً»
قرآن عهد خداى با خلقش مىباشد شايسته است كه مسلمان در عهد خدا نگاه كند و هر روز پنجاه آيه
در کتاب ثواب الاعمال و عقاب العمال صفحه 104 از امير مومنان علي عليه السلام نقل شده که ايشان ميفرمايند:
«مَنْ قَرَأَ مِائَةَ آيَةٍ مِنَ الْقُرْآنِ مِنْ أَيِّ الْقُرْآنِ شَاءَ ثُمَّ قَالَ يَا اللَّهُ سَبْعَ مَرَّاتٍ فَلَوْ دَعَا عَلَى الصَّخْرَةِ لَقَلَعَهَا إِنْ شَاءَ اللَّه»
كه صد آيه از هر كجاى قرآن را كه خواهد تلاوت كند، پس آنگاه هفت بار «يا اللَّه» گويد، اگر بخواهد كه صخرهاى از جايش بر كند،- اگر خدا خواهد- بىترديد بركنده خواهد شد.
. .:: الإنسان هو شيعة علي بن أبي طالب عليه أفضل الصلاة و السلام إن عرفه حق معرفته ::. .
-
- پست: 275
- تاریخ عضویت: چهارشنبه ۷ شهریور ۱۳۸۶, ۴:۰۶ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 3603 بار
- سپاسهای دریافتی: 1144 بار
Re: قرائت قرآن و مسائل مرتبط با آن از ديدگاه آيات و روايات
«اوليت و أهميت در قرائت با کميت است يا کيفيت»
کتاب کافي جلد 2 صفحه 218 به نقل از على بن أبى حمزه آمده که ابو بصير به امام صادق عليه السّلام در زماني که من نيز در خدمت ايشان بودم عرض كرد:
ُعِلْتُ فِدَاكَ أَقْرَأُ الْقُرْآنَ فِي لَيْلَةٍ
فَقَالَ لَا فَقَالَ فِي لَيْلَتَيْنِ فَقَالَ لَا حَتَّى بَلَغَ سِتَّ لَيَالٍ فَأَشَارَ بِيَدِهِ فَقَالَ هَا
ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام يَا أَبَا مُحَمَّدٍ إِنَّ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ مِنْ أَصْحَابِ مُحَمَّدٍ صلي الله عليه و آله كَانَ يَقْرَأُ الْقُرْآنَ فِي شَهْرٍ وَ أَقَلَّ
إِنَّ الْقُرْآنَ لَا يُقْرَأُ هَذْرَمَةً وَ لَكِنْ يُرَتَّلُ تَرْتِيلًا إِذَا مَرَرْتَ بِآيَةٍ فِيهَا ذِكْرُ النَّارِ وَقَفْتَ عِنْدَهَا وَ تَعَوَّذْتَ بِاللَّهِ مِنَ النَّارِ
فَقَالَ أَبُو بَصِير أَقْرَأُ الْقُرْآنَ فِي رَمَضَانَ فِي لَيْلَةٍ فَقَالَ لَا فَقَالَ فِي لَيْلَتَيْنِ فَقَالَ لَا فَقَالَ فِي ثَلَاثٍ فَقَالَ هَا وَ أَوْمَأَ بِيَدِهِ نَعَمْ شَهْرُ رَمَضَانَ لَا يُشْبِهُهُ شَيْءٌ مِنَ الشُّهُورِ لَهُ حَقٌّ وَ حُرْمَةٌ أَكْثِرْ مِنَ الصَّلَاةِ مَا اسْتَطَعْت
قربانت شوم، من قرآن را در يك شب بخوانم؟ فرمود: نه، عرضكرد: در دو شب؟ فرمود: نه، تا رسيد به شش شب پس با دست اشاره كرده فرمود: ها (يعنى آرى بخوان)
سپس حضرت صادق عليه السلام فرمود: اى ابا محمد آنان كه پيش از شماها بودند از اصحاب حضرت محمد (صلي الله عليه و آله) قرآن را در يك ماه و كمتر ميخواندند،
همانا قرآن را به شتاب و سرعت نبايد خواند بلكه بايد هموار و شمرده خوانده شود، و هر گاه بآيهاى برخورد كردى كه در آن ذكر دوزخ است نزد آن بايستى و از دوزخ بخدا پناه برى،
پس أبو بصير عرضكرد: در ماه رمضان قرآن را در يك شب بخوانم؟ فرمود: نه، عرضكرد: در دو شب بخوانم؟ فرمود: نه، عرضكرد: در سه شب بخوانم؟ فرمود: آرى بخوان- و با دست خود اشاره كرد-
آرى ماه رمضان (ما هى) است كه هيچ كداميك از ماهها بدو نمانند براى آن ماه حق و حرمتى است، (و در آن ماه) نماز هر چه توانى
کتاب کافي جلد 2 صفحه 218 به نقل از على بن أبى حمزه آمده که ابو بصير به امام صادق عليه السّلام در زماني که من نيز در خدمت ايشان بودم عرض كرد:
ُعِلْتُ فِدَاكَ أَقْرَأُ الْقُرْآنَ فِي لَيْلَةٍ
فَقَالَ لَا فَقَالَ فِي لَيْلَتَيْنِ فَقَالَ لَا حَتَّى بَلَغَ سِتَّ لَيَالٍ فَأَشَارَ بِيَدِهِ فَقَالَ هَا
ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام يَا أَبَا مُحَمَّدٍ إِنَّ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ مِنْ أَصْحَابِ مُحَمَّدٍ صلي الله عليه و آله كَانَ يَقْرَأُ الْقُرْآنَ فِي شَهْرٍ وَ أَقَلَّ
إِنَّ الْقُرْآنَ لَا يُقْرَأُ هَذْرَمَةً وَ لَكِنْ يُرَتَّلُ تَرْتِيلًا إِذَا مَرَرْتَ بِآيَةٍ فِيهَا ذِكْرُ النَّارِ وَقَفْتَ عِنْدَهَا وَ تَعَوَّذْتَ بِاللَّهِ مِنَ النَّارِ
فَقَالَ أَبُو بَصِير أَقْرَأُ الْقُرْآنَ فِي رَمَضَانَ فِي لَيْلَةٍ فَقَالَ لَا فَقَالَ فِي لَيْلَتَيْنِ فَقَالَ لَا فَقَالَ فِي ثَلَاثٍ فَقَالَ هَا وَ أَوْمَأَ بِيَدِهِ نَعَمْ شَهْرُ رَمَضَانَ لَا يُشْبِهُهُ شَيْءٌ مِنَ الشُّهُورِ لَهُ حَقٌّ وَ حُرْمَةٌ أَكْثِرْ مِنَ الصَّلَاةِ مَا اسْتَطَعْت
قربانت شوم، من قرآن را در يك شب بخوانم؟ فرمود: نه، عرضكرد: در دو شب؟ فرمود: نه، تا رسيد به شش شب پس با دست اشاره كرده فرمود: ها (يعنى آرى بخوان)
سپس حضرت صادق عليه السلام فرمود: اى ابا محمد آنان كه پيش از شماها بودند از اصحاب حضرت محمد (صلي الله عليه و آله) قرآن را در يك ماه و كمتر ميخواندند،
همانا قرآن را به شتاب و سرعت نبايد خواند بلكه بايد هموار و شمرده خوانده شود، و هر گاه بآيهاى برخورد كردى كه در آن ذكر دوزخ است نزد آن بايستى و از دوزخ بخدا پناه برى،
پس أبو بصير عرضكرد: در ماه رمضان قرآن را در يك شب بخوانم؟ فرمود: نه، عرضكرد: در دو شب بخوانم؟ فرمود: نه، عرضكرد: در سه شب بخوانم؟ فرمود: آرى بخوان- و با دست خود اشاره كرد-
آرى ماه رمضان (ما هى) است كه هيچ كداميك از ماهها بدو نمانند براى آن ماه حق و حرمتى است، (و در آن ماه) نماز هر چه توانى
. .:: الإنسان هو شيعة علي بن أبي طالب عليه أفضل الصلاة و السلام إن عرفه حق معرفته ::. .
-
- پست: 275
- تاریخ عضویت: چهارشنبه ۷ شهریور ۱۳۸۶, ۴:۰۶ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 3603 بار
- سپاسهای دریافتی: 1144 بار
Re: قرائت قرآن و مسائل مرتبط با آن از ديدگاه آيات و روايات
« فضيلت و برتري تلاوت قرآن »
در کتاب مصباح الشريعة ترجمه عبد الرزاق گيلانى صفحه 117 آمده که خداي تبارک و تعالي در حديث قدسي ميفرمايد :
که مشغول شود به تلاوت قرآن و از آن جهت اشتغال نتواند نمود به دعا کردن و عرض کردنِ حاجت خود به من،
من بهترين مزد شاگردان به او عطا ميفرمايم و نام او را در زمره صابران و حامدان ثبت ميکنم
و حاجت او را روا مي
روايتي است در کتاب ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 78 که رسول مکرم اسلام حضرت محمد مصطفي صلي الله عليه و آله ميفرمايند :
«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ لَتَصْدَأُ كَمَا يَصْدَأُ الْحَدِيدُ وَ إِنَّ جَلَاءَهَا قِرَاءَةُ الْقُرْآن»
رسول خدا فرمود كه همانا اين دلها زنگار ميگيرد همان طورى كه آهن زنگار ميگيرد و همانا جلوهى دلها بخواندن
در بحار الانوار جلد 62 صفحه 9 آمده که حضرت محمد مصطفي صلي الله عليه و آله ميفرمايند :
َلَاثَةُ أَصْوَاتٍ يُحِبُّهَا اللَّهُ تَعَالَى صَوْتُالدِّيكِ
وَ صَوْتُ قَارِئِ الْقُرْآنِ وَ صَوْتُ الْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْ
سه آواز را دوست دارد
آواز خروس
آواز خواننده قرآن
و آواز آمرزش جويان در
در کتاب مصباح الشريعة ترجمه عبد الرزاق گيلانى صفحه 117 آمده که خداي تبارک و تعالي در حديث قدسي ميفرمايد :
که مشغول شود به تلاوت قرآن و از آن جهت اشتغال نتواند نمود به دعا کردن و عرض کردنِ حاجت خود به من،
من بهترين مزد شاگردان به او عطا ميفرمايم و نام او را در زمره صابران و حامدان ثبت ميکنم
و حاجت او را روا مي
روايتي است در کتاب ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 78 که رسول مکرم اسلام حضرت محمد مصطفي صلي الله عليه و آله ميفرمايند :
«إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ لَتَصْدَأُ كَمَا يَصْدَأُ الْحَدِيدُ وَ إِنَّ جَلَاءَهَا قِرَاءَةُ الْقُرْآن»
رسول خدا فرمود كه همانا اين دلها زنگار ميگيرد همان طورى كه آهن زنگار ميگيرد و همانا جلوهى دلها بخواندن
در بحار الانوار جلد 62 صفحه 9 آمده که حضرت محمد مصطفي صلي الله عليه و آله ميفرمايند :
َلَاثَةُ أَصْوَاتٍ يُحِبُّهَا اللَّهُ تَعَالَى صَوْتُالدِّيكِ
وَ صَوْتُ قَارِئِ الْقُرْآنِ وَ صَوْتُ الْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْ
سه آواز را دوست دارد
آواز خروس
آواز خواننده قرآن
و آواز آمرزش جويان در
. .:: الإنسان هو شيعة علي بن أبي طالب عليه أفضل الصلاة و السلام إن عرفه حق معرفته ::. .
-
- پست: 275
- تاریخ عضویت: چهارشنبه ۷ شهریور ۱۳۸۶, ۴:۰۶ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 3603 بار
- سپاسهای دریافتی: 1144 بار
Re: قرائت قرآن و مسائل مرتبط با آن از ديدگاه آيات و روايات
« پاداش خواندن قرآن در دوران جواني همراه با ايمان»
در کتاب ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، صفحه 100 آمده که امام صادق عليه السّلام ميفرمايند :
َنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ وَ هُوَ شَابٌّ مُؤْمِنٌ اخْتَلَطَ الْقُرْآنُ بِدَمِهِ وَ لَحْمِهِ وَ جَعَلَهُ اللَّهُ مَعَ السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ وَ كَانَ الْقُرْآنُ حَجِيجاً عَنْهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ
وَ يَقُولُ يَا رَبِّ إِنَّ كُلَّ عَامِلٍ قَدْ أَصَابَ أَجْرَ عَمَلِهِ إِلَّا عَامِلِي فَبَلِّغْ بِهِ كَرِيمَ عَطَايَاكَ فَيَكْسُوهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ حُلَّتَيْنِ مِنْ حُلَلِ الْجَنَّةِ وَ يُوضَعُ عَلَى رَأْسِهِ تَاجُ الْكَرَامَةِ ثُمَّ يُقَالُ لَهُ هَلْ أَرْضَيْنَاكَ فِيهِ
فَيَقُولُ الْقُرْآنُ يَا رَبِّ قَدْ كُنْتُ أَرْغَبُ لَهُ فِيمَا هُوَ أَفْضَلُ مِنْ هَذَا قَالَ فَيُعْطَى الْأَمْنَ بِيَمِينِهِ وَ الْخُلْدَ بِيَسَارِهِ
ثُمَّ يَدْخُلُ الْجَنَّةَ فَيُقَالُ لَهُ اقْرَأْ آيَةً وَ اصْعَدْ دَرَجَةً ثُمَّ يُقَالُ لَهُ بَلَّغْنَا بِهِ وَ أَرْضَيْنَاكَ فِيهِ
فَيَقُولُ اللَّهُمَّ نَعَمْ قَالَ وَ مَنْ قَرَأَ كَثِيراً وَ تَعَاهَدَهُ مِنْ شِدَّةِ حِفْظِهِ أَعْطَاهُ اللَّهُ أَجْرَ هَذَا مَرَّتَيْن
چون جوان با ايمانى قرآن را تلاوت كند، قرآن با گوشت و خون او بياميزد و خداوند او را با فرشتگانى كه سفير حضرت حقّند و بزرگوار و نيكوكارند همراه كند،
و قرآن در روز قيامت از رفتن او در آتش جهنّم جلوگيرى مىكند و مىگويد: پروردگارا! هر خدمتكارى بجز خادم من دستمزد خويش را گرفته است، پس گراميترين بخششهاى خود را بر او ارزانى دار،
پس خداوند دو جامه از جامههاى بهشتى بر اندام او مىپوشاند، و تاج كرامت بر سر او نهاده مىشد،
آنگاه به قرآن خطاب مىشود كه: آيا تو را به خاطر اين جوان خشنود ساختيم؟
و قرآن در پاسخ مىگويد: پروردگارا! من بيش از اين (از رحمت تو) در باره او آرزو داشتم، پس امان نامهاى را به دست راست، و منشور جاودانگى او در بهشت در دست چپ او قرار مىدهند، وارد بهشت مىشود
و به او گفته مىشود: بخوان و يك درجه بالا برو،
و به قرآن خطاب مىشود: آيا او را به پاداشى كه مىخواستى نواختيم، و تو را از اين موهبت خشنود ساختيم؟
قرآن در پاسخ مىگويد: آرى اى خداوندگار من! امام عليه السّلام فرمود: كسى كه آن را زياد بخواند، و علي رغم سختيهايى كه دارد (قرآن) را به خاطر بسپارد، خداوند دو بار اين پاداش را به او عنايت فرمايد.
در کتاب ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، صفحه 100 آمده که امام صادق عليه السّلام ميفرمايند :
َنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ وَ هُوَ شَابٌّ مُؤْمِنٌ اخْتَلَطَ الْقُرْآنُ بِدَمِهِ وَ لَحْمِهِ وَ جَعَلَهُ اللَّهُ مَعَ السَّفَرَةِ الْكِرَامِ الْبَرَرَةِ وَ كَانَ الْقُرْآنُ حَجِيجاً عَنْهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ
وَ يَقُولُ يَا رَبِّ إِنَّ كُلَّ عَامِلٍ قَدْ أَصَابَ أَجْرَ عَمَلِهِ إِلَّا عَامِلِي فَبَلِّغْ بِهِ كَرِيمَ عَطَايَاكَ فَيَكْسُوهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ حُلَّتَيْنِ مِنْ حُلَلِ الْجَنَّةِ وَ يُوضَعُ عَلَى رَأْسِهِ تَاجُ الْكَرَامَةِ ثُمَّ يُقَالُ لَهُ هَلْ أَرْضَيْنَاكَ فِيهِ
فَيَقُولُ الْقُرْآنُ يَا رَبِّ قَدْ كُنْتُ أَرْغَبُ لَهُ فِيمَا هُوَ أَفْضَلُ مِنْ هَذَا قَالَ فَيُعْطَى الْأَمْنَ بِيَمِينِهِ وَ الْخُلْدَ بِيَسَارِهِ
ثُمَّ يَدْخُلُ الْجَنَّةَ فَيُقَالُ لَهُ اقْرَأْ آيَةً وَ اصْعَدْ دَرَجَةً ثُمَّ يُقَالُ لَهُ بَلَّغْنَا بِهِ وَ أَرْضَيْنَاكَ فِيهِ
فَيَقُولُ اللَّهُمَّ نَعَمْ قَالَ وَ مَنْ قَرَأَ كَثِيراً وَ تَعَاهَدَهُ مِنْ شِدَّةِ حِفْظِهِ أَعْطَاهُ اللَّهُ أَجْرَ هَذَا مَرَّتَيْن
چون جوان با ايمانى قرآن را تلاوت كند، قرآن با گوشت و خون او بياميزد و خداوند او را با فرشتگانى كه سفير حضرت حقّند و بزرگوار و نيكوكارند همراه كند،
و قرآن در روز قيامت از رفتن او در آتش جهنّم جلوگيرى مىكند و مىگويد: پروردگارا! هر خدمتكارى بجز خادم من دستمزد خويش را گرفته است، پس گراميترين بخششهاى خود را بر او ارزانى دار،
پس خداوند دو جامه از جامههاى بهشتى بر اندام او مىپوشاند، و تاج كرامت بر سر او نهاده مىشد،
آنگاه به قرآن خطاب مىشود كه: آيا تو را به خاطر اين جوان خشنود ساختيم؟
و قرآن در پاسخ مىگويد: پروردگارا! من بيش از اين (از رحمت تو) در باره او آرزو داشتم، پس امان نامهاى را به دست راست، و منشور جاودانگى او در بهشت در دست چپ او قرار مىدهند، وارد بهشت مىشود
و به او گفته مىشود: بخوان و يك درجه بالا برو،
و به قرآن خطاب مىشود: آيا او را به پاداشى كه مىخواستى نواختيم، و تو را از اين موهبت خشنود ساختيم؟
قرآن در پاسخ مىگويد: آرى اى خداوندگار من! امام عليه السّلام فرمود: كسى كه آن را زياد بخواند، و علي رغم سختيهايى كه دارد (قرآن) را به خاطر بسپارد، خداوند دو بار اين پاداش را به او عنايت فرمايد.
. .:: الإنسان هو شيعة علي بن أبي طالب عليه أفضل الصلاة و السلام إن عرفه حق معرفته ::. .
-
- پست: 275
- تاریخ عضویت: چهارشنبه ۷ شهریور ۱۳۸۶, ۴:۰۶ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 3603 بار
- سپاسهای دریافتی: 1144 بار
Re: قرائت قرآن و مسائل مرتبط با آن از ديدگاه آيات و روايات
« بهار قرآن »
در کتاب ثواب الاعمال و عقاب الاعمال صفحه 103 آمده که امام محمد باقر عليه السّلام فرمودند:
«لِكُلِّ شَيْءٍ رَبِيعٌ وَ رَبِيعُ الْقُرْآنِ شَهْرُ رَمَضَان»
به راستى، هر چيزى را بهارى باشد و بهار قرآن ماه رمضان است
« خانه قرآني »
در کتاب الحکم الزاهرة با ترجمه جناب انصاري صفحه 262 آمده که أمير المؤمنين عليه السّلام ميفرمايند :
الّذي يقرأ فيه القرآن و يذكر اللَّه عزّ و جلّ فيه تكثر بركته و تحضره الملائكة و تهجره الشّياطين و يضيء لأهل السّماء كما تضيء الكواكب لأهلالأرض
و إنّ البيت الّذي لا يقرأ فيه القرآن و لا يذكر اللَّه عز و جل فيه تقلّ بركته و تهجره الملائكة و تحضره الشّياطين
خانهاى كه قرآن درآن خوانده شود و خدا درآن ياد گردد
بركتش افزون مىشود
و فرشتگان در آن حضور مىيابند
و شياطين از آن دور مىشوند
و به اهل آسمان نور مىدهند همان گونه كه ستارگان به ساكنان زمين نورمىدهند،
و خانهاى كه قرآن در آن خوانده نشود و خدا در آن ياد نگردد
بركتش كاهش مىيابد
و فرشتگان از آن دور مىگردند
و شياطين وارد آن مىشوند
در کتاب ثواب الاعمال و عقاب الاعمال صفحه 103 آمده که امام محمد باقر عليه السّلام فرمودند:
«لِكُلِّ شَيْءٍ رَبِيعٌ وَ رَبِيعُ الْقُرْآنِ شَهْرُ رَمَضَان»
به راستى، هر چيزى را بهارى باشد و بهار قرآن ماه رمضان است
« خانه قرآني »
در کتاب الحکم الزاهرة با ترجمه جناب انصاري صفحه 262 آمده که أمير المؤمنين عليه السّلام ميفرمايند :
الّذي يقرأ فيه القرآن و يذكر اللَّه عزّ و جلّ فيه تكثر بركته و تحضره الملائكة و تهجره الشّياطين و يضيء لأهل السّماء كما تضيء الكواكب لأهلالأرض
و إنّ البيت الّذي لا يقرأ فيه القرآن و لا يذكر اللَّه عز و جل فيه تقلّ بركته و تهجره الملائكة و تحضره الشّياطين
خانهاى كه قرآن درآن خوانده شود و خدا درآن ياد گردد
بركتش افزون مىشود
و فرشتگان در آن حضور مىيابند
و شياطين از آن دور مىشوند
و به اهل آسمان نور مىدهند همان گونه كه ستارگان به ساكنان زمين نورمىدهند،
و خانهاى كه قرآن در آن خوانده نشود و خدا در آن ياد نگردد
بركتش كاهش مىيابد
و فرشتگان از آن دور مىگردند
و شياطين وارد آن مىشوند
. .:: الإنسان هو شيعة علي بن أبي طالب عليه أفضل الصلاة و السلام إن عرفه حق معرفته ::. .
-
- پست: 275
- تاریخ عضویت: چهارشنبه ۷ شهریور ۱۳۸۶, ۴:۰۶ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 3603 بار
- سپاسهای دریافتی: 1144 بار
Re: قرائت قرآن و مسائل مرتبط با آن از ديدگاه آيات و روايات
عمل به قرآن به خصوص در زمان غيبت امام زمان « ارواحنا لتراب مقدمه الفداء »
پيش از ظهور حضرت مهدي عليه السلام قرآن ظاهراً حضور چشمگيري در جامعه پيدا ميکند، با اين حال از عمل به قرآن و پيروي از اين کتاب آسماني کمتر اثري به چشم ميخورد.
دراين باره تعبيرات گوناگوني ظاهرا از پيشوايان معصوم عليه السلام رسيده است، از جمله :
کهنه ميگردد، در آن چيزهايي وارد ميشود و هر کس آن را مطابق خواست خود تفسير ميکند
زماني براي مسلمانان خواهد آمد که از قرآن جز الفاظ و عباراتش باقي نميماند
براي مردم شنيدن قرآن سنگين و شنيدن باطل سبک و آسان ميگردد
قرآن به حالت غنا خوانده ميشود
قرآن و احکامش تعطيل مي شود
مردم قرآن را کوچک ميشمارند
قرآن ها را ميآرايند
خداي متعال نيز در حديث معراج فرمود :
«در دوران غيبت قاريان زياد ميشوند ولي عمل به قرآن اندک ميگردد»
و همچنين حديثي است در کتاب مصباح الشريعة ترجمه عبد الرزاق گيلاني صفحه 116 که شايد مويد مطلب نيز باشد که :
«رُبَّ تالٍ لِلْقرآنِ و القرآنُ يلْعَنُهُ»
بسا قاري قرآن که تلاوت قرآن کند و قرآن بر او لعنت
بدترين مردم و دورترين مردم نسبت به قرآن
در کتاب ارشاد القلوب جلد1 صفحه 78 آمده که پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله ميفرمايند :
«شَرُّ النَّاسِ مَنْ يَقْرَأُ الْقُرْآنَ وَ لَا يَرْعَوِي عَنْ شَيْءٍ بِه»
مردم كسى است كه قرآن را بخواند و رعايت حرام و حلال و منهياتش را نكند.
همچنين از امام حسن مجتبي عليه السلام در کتاب ارشاد القلوب ج1 ص 79 نقل شده که ايشان ميفرمايند :
«إِنَّ أَحَقَّ النَّاسِ بِالْقُرْآنِ مَنْ عَمِلَ بِهِ وَ إِنْ لَمْ يَحْفَظْهُ وَ أَبْعَدَهُمْ مِنْهُ مَنْ لَمْ يَعْمَلْ بِهِ وَ إِنْ كَانَ يَقْرَؤُه»
به درستى كه سزاوارترين مردم به قرآن كسى است كه به آن عمل كند گر چه آن را حفظ نكرده باشد.
و دورترين مردم از قرآن كسى است كه به آن عمل نكند گر چه آن را قراءت
پيش از ظهور حضرت مهدي عليه السلام قرآن ظاهراً حضور چشمگيري در جامعه پيدا ميکند، با اين حال از عمل به قرآن و پيروي از اين کتاب آسماني کمتر اثري به چشم ميخورد.
دراين باره تعبيرات گوناگوني ظاهرا از پيشوايان معصوم عليه السلام رسيده است، از جمله :
کهنه ميگردد، در آن چيزهايي وارد ميشود و هر کس آن را مطابق خواست خود تفسير ميکند
زماني براي مسلمانان خواهد آمد که از قرآن جز الفاظ و عباراتش باقي نميماند
براي مردم شنيدن قرآن سنگين و شنيدن باطل سبک و آسان ميگردد
قرآن به حالت غنا خوانده ميشود
قرآن و احکامش تعطيل مي شود
مردم قرآن را کوچک ميشمارند
قرآن ها را ميآرايند
خداي متعال نيز در حديث معراج فرمود :
«در دوران غيبت قاريان زياد ميشوند ولي عمل به قرآن اندک ميگردد»
و همچنين حديثي است در کتاب مصباح الشريعة ترجمه عبد الرزاق گيلاني صفحه 116 که شايد مويد مطلب نيز باشد که :
«رُبَّ تالٍ لِلْقرآنِ و القرآنُ يلْعَنُهُ»
بسا قاري قرآن که تلاوت قرآن کند و قرآن بر او لعنت
بدترين مردم و دورترين مردم نسبت به قرآن
در کتاب ارشاد القلوب جلد1 صفحه 78 آمده که پيامبر اکرم صلي الله عليه وآله ميفرمايند :
«شَرُّ النَّاسِ مَنْ يَقْرَأُ الْقُرْآنَ وَ لَا يَرْعَوِي عَنْ شَيْءٍ بِه»
مردم كسى است كه قرآن را بخواند و رعايت حرام و حلال و منهياتش را نكند.
همچنين از امام حسن مجتبي عليه السلام در کتاب ارشاد القلوب ج1 ص 79 نقل شده که ايشان ميفرمايند :
«إِنَّ أَحَقَّ النَّاسِ بِالْقُرْآنِ مَنْ عَمِلَ بِهِ وَ إِنْ لَمْ يَحْفَظْهُ وَ أَبْعَدَهُمْ مِنْهُ مَنْ لَمْ يَعْمَلْ بِهِ وَ إِنْ كَانَ يَقْرَؤُه»
به درستى كه سزاوارترين مردم به قرآن كسى است كه به آن عمل كند گر چه آن را حفظ نكرده باشد.
و دورترين مردم از قرآن كسى است كه به آن عمل نكند گر چه آن را قراءت
. .:: الإنسان هو شيعة علي بن أبي طالب عليه أفضل الصلاة و السلام إن عرفه حق معرفته ::. .
-
- پست: 275
- تاریخ عضویت: چهارشنبه ۷ شهریور ۱۳۸۶, ۴:۰۶ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 3603 بار
- سپاسهای دریافتی: 1144 بار
Re: قرائت قرآن و مسائل مرتبط با آن از ديدگاه آيات و روايات
« نيازهاي يک قاري قران براي مثمر ثمر بودن قرائتش »
در کتاب مصباح الشريعة آمده که امام صادق عليه السلام ميفرمايند :
«فقارئ القران يحتاج إلى ثلاثة اشياء، قلب خاشع، و بدن فارغ، و موضع خال، فاذا خشع للَّه قلبه فرّ منه الشّيطان الرّجيم»
قارى قرآن (در رسيدن به ثواب تلاوت قرآن و رسيدن به فوايد آن) محتاج به سه چيز است
دلي خاشع
بدني فارغ
جايگاهي خالى
« پس اگر قلبش براي خدا خاشع گشت شيطان رانده شده از او پا به فرار خواهد گذاشت »
« نتيجه اينچنين قرائتي »
امام صادق عليه السلام در ادامه همين روايت پس از بيان فوائد رعايت اين سه ادبي که شايسته است براي هر قاري قرآني رعايت آن بلکه براي موثر واقع گرديدن قرائت بدان محتاج است ، ميفرمايند :
«فاذا شرب كاسا من هذا المشرب حينئذ، لا يختار على ذلك الحال حالا، و لا على ذلك الوقت وقتا، بل يؤثره على كلّ طاعة و عبادة، لانّ فيه المناجاة مع الرّبّ بلا واسطة»
، هر گاه قارى، يك جام از اين نوشيدني نوشيد، هيچ حال را بر اين حال، اختيار نخواهد كرد. و هيچ كار را بر اين كار، ترجيح نخواهد داد
حال تلاوت را بر هر حالى و اين وقت را بر هر وقتى، اختيار خواهد كرد
بلكه ان را بر اكثر عبادات ترجيح خواهد داد، چرا كه تلاوت و قرائت قرآن، مناجات با پروردگار است بىواسطه
« اقسام قاريان و اهداف گوناگون »
در کتاب الحياة با ترجمه احمد آرام جلد 2 صفحه 256 آمده که امام صادق عليه السلام فرمودند :
ّاء ثلاثة:
قارئ القرآن قرأ القرآن ليستدرّ به الملوك، و يستطيل به على الناس، فذلك من اهل النار
و قارئ قرأ القرآن فحفظ حروفه و ضيّع حدوده، فذلك من اهل النار
و قارئ قرأ القرآن فاستتر به تحت برنسه، فهو يعمل بمحكمه و متشابهه، و يقيم فرائضه، و يحلّ حلاله، و يحرّم حرامه، فهذا ممّن ينقذه اللَّه من مضلّات الفتن، و هو من أهل الجنة، و يشفع فيمن يشاء
خوانندگان قرآن بر سه گونهاند:
يكى آنكه قرآن را براى آن مىخواند كه شاهان را بدوشد و به وسيله آن بر مردمان گردنفرازى كند، پس او از اهل آتش است.
ديگر خواننده قرآنى كه حروف آن را حفظ و حدود آن را ضايع مىكند، كه او نيز از اهل آتش است.
و ديگر خواننده قرآنى كه قرآن را مىخواند و سر به جيب تأمل فرو مىبرد، به محكم و متشابه آن عمل مىكند، و به اقامه واجبات آن مىپردازد، حلال آن را حلال و حرام آن را حرام مىشمارد.
اين كسى است كه خدا او را از فتنههاى مايه گمراهى نگاه مىدارد، و خود اهل بهشت است، و هر كس را بخواهد شفاعت مىكند
در کتاب مصباح الشريعة آمده که امام صادق عليه السلام ميفرمايند :
«فقارئ القران يحتاج إلى ثلاثة اشياء، قلب خاشع، و بدن فارغ، و موضع خال، فاذا خشع للَّه قلبه فرّ منه الشّيطان الرّجيم»
قارى قرآن (در رسيدن به ثواب تلاوت قرآن و رسيدن به فوايد آن) محتاج به سه چيز است
دلي خاشع
بدني فارغ
جايگاهي خالى
« پس اگر قلبش براي خدا خاشع گشت شيطان رانده شده از او پا به فرار خواهد گذاشت »
« نتيجه اينچنين قرائتي »
امام صادق عليه السلام در ادامه همين روايت پس از بيان فوائد رعايت اين سه ادبي که شايسته است براي هر قاري قرآني رعايت آن بلکه براي موثر واقع گرديدن قرائت بدان محتاج است ، ميفرمايند :
«فاذا شرب كاسا من هذا المشرب حينئذ، لا يختار على ذلك الحال حالا، و لا على ذلك الوقت وقتا، بل يؤثره على كلّ طاعة و عبادة، لانّ فيه المناجاة مع الرّبّ بلا واسطة»
، هر گاه قارى، يك جام از اين نوشيدني نوشيد، هيچ حال را بر اين حال، اختيار نخواهد كرد. و هيچ كار را بر اين كار، ترجيح نخواهد داد
حال تلاوت را بر هر حالى و اين وقت را بر هر وقتى، اختيار خواهد كرد
بلكه ان را بر اكثر عبادات ترجيح خواهد داد، چرا كه تلاوت و قرائت قرآن، مناجات با پروردگار است بىواسطه
« اقسام قاريان و اهداف گوناگون »
در کتاب الحياة با ترجمه احمد آرام جلد 2 صفحه 256 آمده که امام صادق عليه السلام فرمودند :
ّاء ثلاثة:
قارئ القرآن قرأ القرآن ليستدرّ به الملوك، و يستطيل به على الناس، فذلك من اهل النار
و قارئ قرأ القرآن فحفظ حروفه و ضيّع حدوده، فذلك من اهل النار
و قارئ قرأ القرآن فاستتر به تحت برنسه، فهو يعمل بمحكمه و متشابهه، و يقيم فرائضه، و يحلّ حلاله، و يحرّم حرامه، فهذا ممّن ينقذه اللَّه من مضلّات الفتن، و هو من أهل الجنة، و يشفع فيمن يشاء
خوانندگان قرآن بر سه گونهاند:
يكى آنكه قرآن را براى آن مىخواند كه شاهان را بدوشد و به وسيله آن بر مردمان گردنفرازى كند، پس او از اهل آتش است.
ديگر خواننده قرآنى كه حروف آن را حفظ و حدود آن را ضايع مىكند، كه او نيز از اهل آتش است.
و ديگر خواننده قرآنى كه قرآن را مىخواند و سر به جيب تأمل فرو مىبرد، به محكم و متشابه آن عمل مىكند، و به اقامه واجبات آن مىپردازد، حلال آن را حلال و حرام آن را حرام مىشمارد.
اين كسى است كه خدا او را از فتنههاى مايه گمراهى نگاه مىدارد، و خود اهل بهشت است، و هر كس را بخواهد شفاعت مىكند
. .:: الإنسان هو شيعة علي بن أبي طالب عليه أفضل الصلاة و السلام إن عرفه حق معرفته ::. .
-
- پست: 275
- تاریخ عضویت: چهارشنبه ۷ شهریور ۱۳۸۶, ۴:۰۶ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 3603 بار
- سپاسهای دریافتی: 1144 بار
Re: قرائت قرآن و مسائل مرتبط با آن از ديدگاه آيات و روايات
« تلاوت قرآن همراه با طهارت (ظاهري و باطني) »
در کتاب بحار الانوار جلد 73 صفحه 131 آمده که رسول و فرستاده خدا حضرت محمد مصطفي صلي الله عليه و آله فرمودند :
َظِّفُوا طَرِيقَ الْقُرْآنِ
قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ مَا طَرِيقُ الْقُرْآنِ
قَالَ أَفْوَاهُكُمْ
قِيلَ بِمَا ذَا ؟
قَالَ بِالسِّوَاك
«راه قرآن را پاکيزه کنيد»
گفته شد: اي رسول خدا
راه قرآن چيست ؟
ايشان فرمودند: « دهانهاي شما »
گفته شد: به چه وسيله اي
ايشان فرمودند: « با مسواک »
در کتاب من لا يحضره الفقيه جلد 1 صفحه 53 آمده است که اميرمومنان علي عليه السلام فرمودند:
« إِنَّ أَفْوَاهَكُمْ طُرُقُ الْقُرْآنِ فَطَهِّرُوهَا بِالسِّوَاك »
دهانهاى شما راههاى قرآن است پس آنها را با مسواك پاكيزه
در کتاب بحار الانوار جلد 73 صفحه 131 آمده که رسول و فرستاده خدا حضرت محمد مصطفي صلي الله عليه و آله فرمودند :
َظِّفُوا طَرِيقَ الْقُرْآنِ
قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ مَا طَرِيقُ الْقُرْآنِ
قَالَ أَفْوَاهُكُمْ
قِيلَ بِمَا ذَا ؟
قَالَ بِالسِّوَاك
«راه قرآن را پاکيزه کنيد»
گفته شد: اي رسول خدا
راه قرآن چيست ؟
ايشان فرمودند: « دهانهاي شما »
گفته شد: به چه وسيله اي
ايشان فرمودند: « با مسواک »
در کتاب من لا يحضره الفقيه جلد 1 صفحه 53 آمده است که اميرمومنان علي عليه السلام فرمودند:
« إِنَّ أَفْوَاهَكُمْ طُرُقُ الْقُرْآنِ فَطَهِّرُوهَا بِالسِّوَاك »
دهانهاى شما راههاى قرآن است پس آنها را با مسواك پاكيزه
. .:: الإنسان هو شيعة علي بن أبي طالب عليه أفضل الصلاة و السلام إن عرفه حق معرفته ::. .
-
- پست: 275
- تاریخ عضویت: چهارشنبه ۷ شهریور ۱۳۸۶, ۴:۰۶ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 3603 بار
- سپاسهای دریافتی: 1144 بار
Re: قرائت قرآن و مسائل مرتبط با آن از ديدگاه آيات و روايات
« قرائت از روي مصحف و نگاه كردن به خط قرآن »
در کتاب عدة الداعي و نجاح السلاعي صفحه 290 آمده که اسحاق بن عمار ميگويد به حضرت امام صادق عليه السلام عرض كردم :
ُعِلتُ فِداكَ اِنّي اَحفَظُ القرآنَ علي ظهرِ قلبى، فَاَقَرأه علي ظهرِ قلبي اَفضل، اَو أنظُر في المُصحف فقال لى:
«بَلِ اقرَأهُ و انظُر في المُصَحف فَهُوَ افضَل، أما عَلِمتَ اَنَّ النَّظَرَ فِي المَصحَف عِبادَة»
فدايت شوم من قرآن را از حفظ دارم،
اگر آن را از حفظ بخوانم بهتر است يا از روي قرآن
حضرت عليه السلام خطاب به من فرمودند:
البته در قرآن نظركني و بخواني بهتر است،
آيا نمي داني كه نگاه كردن در قرآن خود عبادت
و همچنين در همين کتاب پس از همين روايت آمده که رسول خدا صلي الله عليه و آله ميفرمايند :
«لَيْسَ شَيْءٌ أَشَدَّ عَلَى الشَّيْطَانِ مِنْ قِرَاءَةِ الْمُصْحَفِ نَظَرا»
(تحمل) هيچ چيزى بر شيطان دشوارتر از تلاوت قرآن از روى آن
و نيز در کتاب شريف کافي از حضرت امام صادق عليه السلام نقل شده که ايشان ميفرمايند:
« مَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ فِي الْمُصْحَفِ مُتِّعَ بِبَصَرِهِ وَ خُفِّفَ عَنْ وَالِدَيْهِ وَ إِنْ كَانَا كَافِرَيْن »
هر كه قرآن را از روى آن بخواند از ديدگان خود بهرهمند شود،
و سبب سبك شدن عذاب پدر و مادرش گردد
اگر چه آن دو كافر
در کتاب عدة الداعي و نجاح السلاعي صفحه 290 آمده که اسحاق بن عمار ميگويد به حضرت امام صادق عليه السلام عرض كردم :
ُعِلتُ فِداكَ اِنّي اَحفَظُ القرآنَ علي ظهرِ قلبى، فَاَقَرأه علي ظهرِ قلبي اَفضل، اَو أنظُر في المُصحف فقال لى:
«بَلِ اقرَأهُ و انظُر في المُصَحف فَهُوَ افضَل، أما عَلِمتَ اَنَّ النَّظَرَ فِي المَصحَف عِبادَة»
فدايت شوم من قرآن را از حفظ دارم،
اگر آن را از حفظ بخوانم بهتر است يا از روي قرآن
حضرت عليه السلام خطاب به من فرمودند:
البته در قرآن نظركني و بخواني بهتر است،
آيا نمي داني كه نگاه كردن در قرآن خود عبادت
و همچنين در همين کتاب پس از همين روايت آمده که رسول خدا صلي الله عليه و آله ميفرمايند :
«لَيْسَ شَيْءٌ أَشَدَّ عَلَى الشَّيْطَانِ مِنْ قِرَاءَةِ الْمُصْحَفِ نَظَرا»
(تحمل) هيچ چيزى بر شيطان دشوارتر از تلاوت قرآن از روى آن
و نيز در کتاب شريف کافي از حضرت امام صادق عليه السلام نقل شده که ايشان ميفرمايند:
« مَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ فِي الْمُصْحَفِ مُتِّعَ بِبَصَرِهِ وَ خُفِّفَ عَنْ وَالِدَيْهِ وَ إِنْ كَانَا كَافِرَيْن »
هر كه قرآن را از روى آن بخواند از ديدگان خود بهرهمند شود،
و سبب سبك شدن عذاب پدر و مادرش گردد
اگر چه آن دو كافر
. .:: الإنسان هو شيعة علي بن أبي طالب عليه أفضل الصلاة و السلام إن عرفه حق معرفته ::. .