[align=center]بسم الله الرحمن
با سلام خرمت شما دوستان عزيز وحق جو
شما دوستاني که از صميم قلب به دنبال روزنه ای براي رسيدن به حق و حقيقت هستيد.
ابتدا بايد از باب مقدمه خدمت شما بزرگواران اين مطلب را متذکر بشوم که همه ما در محضر خدای متعال هستيم ، در محضر کسی هستيم که عالم السر و الخفيات است
و همچنين توجه به اين آيه شريفه داشته باشيم که خدای متعال ميفرمايد (( ما يلفظ من قول الا لديه رقيب عتيد )) هيچ گفتاری نمی گويد جز آنکه نگهبانی سخت او را نگهبانی ميکند
با توجه به اين مطالب نتيجه ميگيريم که در صحبت هايمان بايد دائما خدا را مد نظر داشته باشيم بايد به اين مطلب توجه داشته باشيم که بَينی و بين الله اين لفظی که از دهان يا قلمم تراوش ميکند مورد رضای امام زمان «عجل الله تعالی فرجه الشريف» است ياخير آيا هنگامي که حضرت از اين سخن من مطلع ميشوند خشنود ميشوند يا بنا بر روايتی که نقل شده است سر مبارکشان درد ميگرد
عرضم را مختصر ميکنم و خلاصة مطلب اينکه ما بايد در کارهای معمولی و روزمره خودمان چنين مراعاتی را داشته باشيم تا خدای متعال و ائمه اطهار را از خودمان راضی و خشنود نگه داريم
حتی اگر دنيا و ما فيها بر عليه ما و در صدد مقابله و جنگ با ما باشند و اين را بدانيم اگر در اين مسير گام بر داشتيم مسلماً پيروز ما هستيم
همانطور که خدای عز و جل در قرآن کريم ميفرمايد : (( ألا إن حزب الله هم الغالبون ))
اما در رابطه با مسئله عزاداری سالار شهيدان اباعبدالله الحسين «روحی و ارواح العالمين له الفداء» اين مطلب را بايد گفت که اين امام بزرگوار در عالم هستی يک استثناء ميباشند و همچنين مسائل مربوط به ايشان، از باب مثال عرض ميکنم که حکم اوليه خوردن خاک حرمت است حتی خاک مقدس بقيع و .. اما خدا استثناءاً خوردن تربت ايشان را البته با شرائطی خاص بقصد إستشفاء جايز دانسته است .
در يکی از فقرات روايت مفصلی که از حضرت امام رضا عليه السلام نقل شده است چنين آمده : ان يوم الحسين اقرح جفوننا و اسبل دموعنا - روز (شهادت و مصيبت) امام حسين عليه السلام پلک چشمان ما اهل بيت را زخم کرد و ديدگانمام را پر از اشک ساخت .
امام حسين عليه السلام ميفرمايند : انی لم اخرج اشرا و لا بطرا و لامفسدا ولا ظالما و انما خرجت لطلب الاصلاح فی امة جدی ، من از سر خيره سری و گردنکشی يا برای فساد و يا ستم قيام نکردم و فقط برای اصلاح در امت جدم قيام کردم .
يکی از مراجع تقليد ميفرمايند : (( امام حسين عليه السلام چراغ عظيمی خواهد بود که نه فقط راه مسلمانان ، بلکه راه همه بشريت را روشن ميکند و خير وشر را نشان ميدهد واسلام صحيح و واقعی را از اسلام ساختگی باز مينمايد ، از همين رو ست که ميبينيم ستمگران – در کل تاريخ و از روزگار شهادت آن حضرت تا بامروز – با امام حسين عليه السلام و مجالس عزاداری ايشان مقابله و مبارزه کرده اند و با تمام توان سعی در زدودن شعائر حسينی و هر چيزی دارند که به نحوی با ايشان مرتبط است . اين زمامداران ستمگر کار را به شيوه های گوناگون مانند تخريب وهدم و انفجار شهر مقدس آن حضرت، کشتار زنان و کودکانی که به اقامه عزای ايشان مشغولند ، نشر فرهنگ معاويه و يزيد ، و مسخره کردن فرهنگ و شعائر امام حسين عليه السلام انجام ميدهند اما به رغم اين همه تلاش مذبوحانه خدای متعال بر زبان سيد المرسلين «صلی الله عليه و آله» وعده داده است که اين اقدامات نتيجه ای جز استحکام و دوام و بقای هرچه بيشتر فرهنگ و شعائر حسيني در بر نخواهد داشت .
رسول خدا «صلی الله عليه و آله» فرمودند : (( وليجتهدن ائمة الکفر و اشياع الضلالة فی محوه و تطميسه، فلا يزداد اثره الا ظهوراً و امره الا علواً ؛ پيشوايان کفر و پيروان گمراهی در محو و نابودی نشانه های امام حسين ، تلاش بسياتر خواهند کرد ولي اين تلاشها نتيجه ای جز بالا گرفتن و ظاهر شدن هر چه بيشتر آثار و امر او در بر نخواهد داشت))
اين را نيز بايد بدانيم که مسئله امام حسين عليه السلام و زنده داشتن شعائر ايشان امری حياتی و بسيار مهم است تا حدی که نقل شده در زمان يکی ازخلافاء برای رفتن به زيارت اين امام همام دست راست خود را ميدادند و کسانی که دست راست نداشتند دست چپشان را ميدادند ( که خود جريان مفصلی دارد ) ، البته حجت و پشتوانه شرعی داشته است .
اين را هم متوجه باشيد که من شخصی قائل به اين نيستم که طبل زنی درست است يا خير ، زنجير زدن درست است يا خير حتی سينه زنی و ساير انواع عزاداری برای اينکه خودم را در حد چنين صحبتهايي نميدانم زيرا اين مسئله همانطور که شما دوستان ميدانيد يکی از مسائل فروع دين است و وظيفهُ ما در باب فروع يکی از اين سه عمل است :
1. احتياط ( که البته بسيار مشکل است و نيز فقط وفقط جنبه شخصی دارد)
2. اجتهاد ( که اين هم نياز به مقدمات و شرائطی دارد )
3. تقليد( يعنی ما در فروعات فقهيه خود رجوع به مجتهد جامع الشرائط ميکنيم و بدون چون و چرا به تکليفمان عمل ميکنيم)
بنابر اين اگر مجتهد نيستيم نبايد در رابطه با هيچ يک از فروعات فقهية هيچ اظهار نظری بکنيم مخصوصا در مسئله ای به اين مهمی و حياتی امام حسين وشعائر ايشان
اما اگر صاحب قوه اجتهاد هستيم و جامع الشرائط هستيم و به حکم فقهی حقا رسيديم در آن صورت است که حق فتوی دادن را داريم و اين بدين معنی نيست که الزامی باشد همه جهان اسلام و يا حتی همه شيعيان يا حتی گروهی خاص از شيعيان به اين فتوی عمل نمايند بلکه فقط و فقط کسانی که ما را به عنوان مجتهد جامع الشرائط پذيرفته باشند بر آنها است که به فتوای ما عمل نمايند
در ضمن در رابطه با اين مطلب که دوست عزيزمان ((
KH.I.A.2500 )) فرمودند به نظرم رسيد توجه شما را به چند نکته جلب کنم و قصدم ازبيان اين نکات فقط وفقط آگاهی دادن است
اولا اينکه «
اصل طبل زدن و يا دهل زدن مشکل اصلي نيست » به خودی خود يک فتوی به حساب ميآيد و ...
و اينکه «
وسط خيابان طبل زدن و ايجاد ترافيک کردن توسط افرادي که اين کار را انجام ميدهند غلط است ميتوان دسته را به کنار خيابان برد و آنجا طبل زد . طبل زدن با صداي زياد همانطور که شما گفتيد موجب آزار ديگران ميشود و اين کار هم غلط است , در صورتي که ميتوان همان طبل را با صدايي ملايم و آرام زد تا کسي هم اذيت نشود » ايشان که در اين کلام ميفرمايند اين کار غلط است، اين سخن هم نياز به حجت شرعی دارد بله انسان با ديد اوليه به خود ميگويد اين سخن بسيار متين و درست است اما
اولا اگر شما دوست عزيز به همين حد قانع شده باشيد که طبل بزنند ولی با صدای ملايم و آرام و درکنار خيابان تا موجب آزار کسی نباشد و بنابر فرض اين نظريه شما هم محقق شد آيا همين صدای آرام طبل در کنار جاده ديگر کسی را ناراحت نميکند آسايش کسی را بر هم نميزند آيا امکان ندارد که شخصی که بيماری قلبی دارد از اين صدا رنج ببرد و از اين قبيل امور که من ميتوانم دهها مورد برای شما رديف کنم پس در نتيجه قائله به همين جا ختم نخواهد شد و ... و شايد هم منجر بمحو شدن عزاداری گردد .
ثانيا به نظر من يکی از دلائل طبل زدن آن هم با اين همه ايجاد هول و حشت اين است که ياد کربلا زنده شود ، آن زمانی آن نامردها به خيام اهلبيت امام حسين عليه السلام حمله کردند که بچه ها از ترس بيرون دويدند و ... آيا همين ترس مواسات با اما حسين عليه السلام نيست آيا زنده داشتن شعائر حسينی که موجب حيات عالم است ارزش اين را ندارد که
1 ساعت يا کمی بيشتر در ترافيک معطل شويم و ديرتر به خانه برسيم آنها از جان و فرزندان گذشتند و ما... خلاصه ميکنم ما در فقه بحثی داريم به نام «اهم و مهم» اين يعنی جايي که دو حکم شرعی مهم با هم تعارض دارند حتی اگر بسيار مهم باشند اهم را يعنی مهتر را بر مهم ترجيح ميدهند، آيا امکان ندارد مجتهدی بر اين عقيده باشد که اگر حضور هيئات و .. در خيابان ها آن هم با همين اوضاع نباشد، شعائر حسينی به تدريج کمرنگ و کمرنگتر خواهد و در نهايت از بين ميرود و در نتيجه اين عزاداريها را با همين کيفيات را اهم بداند از ناراحت شدن بعضی از اشخاص و ... به نظرم ميرسد عرضم را رسانده باشم
و اينکه ايشان فرمودند «
ولي متاسفانه بعضي ها از روي ندانستن و يا خودنمايي و يا هر دليلي سعي ميکنند باشدت هرچه بيشتر بر طبل بکوبند » باز هم به نظرم ميرسد که ما نبايد اينطور نسبت کسی بد قضاوت کنيم چه رسد که از مومنين ، دوستداران و شيعيان امير المومنين علی عليه السلام باشند حضرت ميفرمايند : إحمل فعل أخيک المومن علی سبعين و جهاً فعل و عمل برادر مومنت بر هفتاد وجه حمل کن يعنی در اين مورد حتی اگر اين کار به نظرمان درست نيست بگوييم شايد فکر ميکند هر چه بيشتر و محکم تر بزند اجر و ثواب بيشتری دارد و از اينجور توجيهات
و اين فرمايش که «
نه طبل زدن و نه دهل زدن هيچکدام اجباري نيست » به نظرمن نظر دادن در اينچنين موارد مربوط به امثال ما مقلدين نميباشد مگر در حال نقل کردن فتوای مجتهدي بوده باشيم .
و اين فرمايشات «
که متاسفانه اين روزها طبل زدنمان هم مثل قمه زدن شده . قمه زني کاري غلط و از نظر دين هم کاملا حرام است . ولي بعضيها معلوم نيست چرا قمه ميزنند ؟ ( خودنمايي , ناداني , قدرت نمايي يا ... ) اگر براي اسلام و عزاداري امام حسين قمه ميزنند که خوب خود امام حسين از اين کار راضي نخواهد بود .
اين کارها نه تنها توصيه اسلام نيست بلکه منع نيز شده . اين افراد با اين کارهاي غلط اسلام را هم بد نام ميکنند و کساني که از احکام اسلامي بي خبر هستند تمام اين کارها را از چسم دين اسلام ميبينند. » جای بسی تامل دارد که در ذکر نکات سابق متذکر آن اجمالا شديم .
و در پايان اينکه قصد من از بيان اين مطالب جز کمک به آشکار شدن حق و حقيقت چيزی نبود و خدای نخواسته قصدم توهين به هيچ شخص خاصی نبود
و از تمامی شما دوستان عزيز و محترم التماس دعا دارم و از خدا ميخواهيم که هر چه زودتر مولايمان، ولی امرمان، صاحب الزمان «عجل الله تعالی فرجه الشريف» از پشت پرده غيبت بيرون بيايندتا زمين را پر از عدل و داد کند همانطور که پر از ظلم و جور شده است و پرده از تمامی حقائق پنهان بردارد و همه مارا از اين همه سرگردانی و تحير برهانند .
و السلام عليکم و رحمة الله
