عفو در وقت قدرت
شخصی یهودی آمد خدمت رسول اكرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ و مدعی شد كه من از شما طلبكارم، و الان در همین كوچه بایستی طلب مرا بدهی.
پیغمبر فرمودند: اولاً كه شما از من طلبكار نیستی و ثانیاً اجاره بده كه من بروم منزل و برای شما پول بیاورم، زیرا پولی همراه من نیست.
یهودی گفت: یك قدم هم نمی‌گذارم از اینجا بردارید. هر چه پیامبر با او نرمش نشان دادند او بیشتر خشونت نشان داد،
تا آنجا كه عبا و ردای پیامبر اكرم را گرفت و به دور گردن حضرت پیچید وآنقدر كشید كه اثر قرمزی، در گردن مبارك پیامبر به جای ماند.
حضرت كه قبل از این اتفاق عازم مسجد برای اقامه نماز جماعت بودند، با این پیشامد تأخیر كردند.
مسلمین دیدند حضرت نیامدند و وقت گذشت، آمدند مشاهده كردند كه یك نفر یهودی جلوی رسول خدا(ص) را گرفته است و آن حضرت را اذیت می‌كند.
مسلمین خواستند یهودی را كنار بزنند ویا احتمالاً كتك كاری كنند.
حضرت فرمود: نه، من خودم می‌دانم با رفیقم چه بكنم. شما كاری نداشته باشید، آنقدر نرمش نشان داد كه یهودی همان جا گفت:
اشهد ان لا اله الا الله و اشهد انك رسول الله. شما با چنین قدرتی كه دارید، این همه تحمل می‌كنید! و این، تحمل یك انسان عادی نیست ومسلماً از جانب خدا مبعوث شده اید.[1]
--------------------------------------------------------------------------------
[1] . شهید مرتضی مطهری،سیره نبوی، ص 139.