كاروان رفت و تو در خواب و بيابان در پيش !!!

[mamashli110]

  الله الرحمن    علی  

بيداري

كاروان رفت و تو در خواب و بيابان در پيش
كي روي ره ز كه پرسي چه كني چون باشي؟
عمر سرمايه است اگرتوجه نباشد زود بر باد مي رود . بيداري آغاز بهره بري از عمر است. بيداري اولين قدم در سير و سلوك به سوي خداست.روزي پيامبر اكرم (ص) به ابوذر فرمودند: اي اباذر! تو در گذرگاه شب و روزي كه بر تو مي گذرد ،‌ از عمر تو مي كاهد و خدا و فرشتگانش عمل هاي تو را ثبت نموده وو حفظ مي كنند. و مرگ به ناگاه و بي خبر مي رسد و هر آن كس كه بذر نيكي در دنيا مي پاشد به زودي در آخرت حاصل آن را مي درود. و هر آن كس بذر بدي كاشت حاصل آن ندامت و پشيماني و هرچه كشت همان را درو ميكند(1).
با زبان عقربك مي گفت عمر مي روم بشنو صداي پاي من
عمر زود گذر است و بيداري جبران اتلاف عمر است.
خرما نتوان خورد از اين خار كه كشتيم ديبا نتوان بافت از اين پشم كه رشتيم
پيري و جواني چو شب روز برآمد ما شب شد و روز آمد و بيدار نگشتيم
(سعدي)
بيداري اولين جرقه حركت است اگر اين حركت ادامه پيدا نكند و اين نور خاموش نشود قدم به منزل دوم ممكن است اما اين بيداري از كجا بيايد؟ بايد نشست و به خود و به نعمت هاي خدادادي فكر كرد و به ارزش آنها پي برد.متوجه خسارت هايي بود كه از اتلاف وقت و زوال عمر نصيب ما شد. بايد فكر كرد هدف از آفرينش جهان و انسان چيست و سپس به تكليف انديشد و به سرمايه عمر فكر كرد كه چه زود سپري مي شود.و سپس عزم نمود وتصميم گرفت كه آنچه بر باد رفته جبران شود. خوش به حال آهنا كه زود بيدار مي شوند.به قول امام خميني (ره): تا فرصت از دست نرفته بيدار شويد، در مرحله اول در مقام تهذيب و تزكيه نفس و اصلاح خود برآييد.(2)
هان اي عزيز ! از خواب بيدار شو . از غفلت تنبه پيدا كن، و دامن همت به كمر زن و تاوقت است فرصت را غنيمت بشمار ، وتا عمر باقي است و قواي تو در تحت تصرف تو است و جواني برقرار است و اخلاق فاسده بر تو غالب نشده ، و ملكات رذيله بر تو چيره نگرديده چاره اي كن ! و دوايي براي رفع اخلاق فاسده و قبيحه پيدا كن ! و راهاي براي اطفاء فائره شهوت و غضب پيدا نما.(3)
نسيم لطف الهي پيوسته براي بيداري انسان مي وزد و نغمه ها دلنشين آيات الهي گوش انسان را نوازش مي دهد كه از خواب غفلت بيدار شويد و به خود آييد و فريب ظاهر دنيا را نخوريد.دنيا بازيچه اي بيش نيست و زندگي حقيقي زندگس سراي آخرت است پس چه وقت مي خواهيد از خواب غفلت بيدار شويد؟ انسان تا در اين سراي غرور و غفلت در خواب است براي سعادت خود هيچ كاري نمي كند ، از خوابيده چه انتظار است؟






مردم غالباً در خواب غفلت به سر مي برند و دلشان به اين دنيا مشغول است ، خداي متعال مي فرمايد: يعلمون ظاهراً من الحيوه الدنيا و هم عن الاخره هم غافلون.(1) يعني اكثر مردم به ظاهري از زندگي دنيا علم دارند و فقط ظاهري از آن را مي يابند و بس، و اين ها از حيات ديگر و از حقايق و عوالم ديگر در غفلت مي باشند. در حلي كه اين دنيا چيزي جز لهو و لهب نيست و زندگي حقيقي در سراي ديگر است. و ما هذه الحيوه الدنيا الا لهو و لعب و ان الدار الاخره لهي الحيوان لو كانو يعلمون.(2) از تدبر و نعمق در آيات قرآن استفاده مي شود كه غالب انسانها در يك نوع جهل و غفلت به سر مي برند و از حقايق عالم و ملكوت جهان اطلاعي ندارند. تو گويي ستونهاي اين عالم را از غفلت پي نهاده اند. هروقت كه اين غفلت از بين برود براي انسان يقظه و بيداري ايجاد مي شود . بيدار كننده ها چه كساني هستند؟ كلام خدا، رسول(ائمه معصومين)
آيات قرآني و نداهاي ربوبي پيوسته در پي بيدار كردن انسان ها است. حتي به آنان كه به خدا ايمان دارند هشدار ميدهد و خطاب ميكند كه ايمان ظاهري شما را در خواب نگه ندارد و فريفته ظاهر نشويد، بلكه ايمان حقيقي داشته باشيد. يا ايها الذين امنو آمنو بالبر و رسوله الكتاب الذي نزل علي رسوله.(3) چنين خطابي از خدا به مومنان تكان دهنده است. گويي هنوز مومنان ايمان نياورده اند و بسوي حق گرايش پيدا نكرده اند . گويي آنها در اشتباه و غفلت به سر مي برند در خوابند و در تاريكي بسر مي برند . بايد ايمان حقيقي به خدا و رسولش بياورند تا بيدار شوند و نورانيت پيدا كنند . يا ايها الذين امنو اتقو الله و آمنو برسوله يؤتكم كفلين من رحمته و يجعل لكم نوراً تمشون.(4)
قرآن مردم را براي بيداري فرا مي خواند و توصيه مي كند كه از آيات و علامات و نشانه هايي كه هميشه در جلو چشم و سر راهشان هست غافل نباشند . آنها را بنگرند تا بيدار شوند و كايّن من آيته في السموات و الارض يمّرون عليها و هم عنها معرضون. (5) و چه بسيار آيات و نشانه ها در آسمانها و زمين است كه مردم بر آنها مي گذرند ولي از آنها روي گردانند و بخود نمي آيند. غفلتي كه انسانها را فرا گرفته ، زندگي جاويد آنها را تهديد مي كند و تا انسان در تاريكي هست و از مشعل هدايتي چون قرآن بهره نمي برد پيوسته در خواب غفلت است.قرآن براي بيداري و نجات انسان از تاريكي هاي شرك و ظلم و رذيل اخلاقي آمده است آنها كه از قرآن روي گردانند هيچ وقت در عالم نور وارد نمي شوند . كتاب انزلنا اليك لتخرج الناس من الظلمات الي نور.(6) از اين رو شفارش شده است كه قرآن را تلاوت كنيدچون در نتيجه تلاوت آيات قرآن و تدبّر و تعمق در آن و باور كردن كلام خداوند متعال ، انسان بيدار شده و بصير مي گردد آنگاه درهايي از رحمت پروردگار بروي او باز مي گردد. به همين جهت لازم كه انسان قرآن را به تدبّر و تعمق بخواندتا دل هاي مرده و قفل شده زنده و مفتوح گردد و بيدار شوند افلا تدبّرون القرآن ام علي قلوب اقفالها.(7) آيا در قرآن دتبر نمي شود؟ و يا قفلهايي كه بر دلهاست.به دست آنان بر دلهايشان زده شده است؟ دنيا مي گذرد و عمر سپري مي شود و بيچاره انسان غافل از آينده خويش بي خبر است و خواب مانده است.

اُستن اين عالم اي جان غفلت است هوشياري اين جهان را آفت است
هوشياري ز آن جهان است و چو آن غالب آيد نيست گردد اين جهان
هوشياري آفتاب و حرص يخ هوشياري آب و اين عالم وسخ
زآن جهان اندك ترشح مي رسد تا نخيزد در جهان حرص و حسد
گر ترشح گردد بيشتر زغيب ني هنر ماند در اين عالم نه غيب (1) دفتر اول مثنوي
بيدار ي چيست؟ بيداري در سه چيز است: 1- نگرش دل بر نعمت 2- مطالعه گناهكار بودن انسان 3- شناخت زيادي و نقصان روزهاي زندگي روارستني از ضايع كردن آن (عمر)‌ و نظر داشتن بر غنيمت شمردن آن و چاره كردن از دست رفتن آن و بهره ور ساختن باقيمانده آن.
بنده خدا سرمايه عمر غنيمت دان و نجات نفس از عبادت جوي ، همه وقت مرگ را يادكن و ترك اين همه فساد و بي داد كن ... دي ررفت و باز نيايد و فردا را اعتماد نشايد، امروز را غنيمت دان كه كه دير نپايد ، و بسي نيايد كه از ما كسي را ياد نيايد.(3)
و اين گفتار خواجه مضمون كلام معصومين عليه السلام است كه كراراً فرموده اند: چنانكه حضرت باقرالعلوم فرموده اند: من اديهم امله: ( روزها سه اند: روزي كه گذشت و به دست نيايد، روزي كه مردم در آنند و بايد غنيمت شمارند و فردا كه تنها آرزويي بيش نيست.) يا فرموده اند : مافات مضي و ما سياتيك فاين قم فاغتنم الفرصه بين العدمين.(4)
و امام كاظك فرمودند: يا هشام ! اصبر علي طاعه التد عن معاجي الفا الدنيا ساعه فما مضي فليس سجد له سروراً و الاخرنا و ما لم يات منها فليس تعرفه فاصبر علي تلك الساعه التي انت فيها فانك قد اغتبطت. (5)
اي هشام ! بر اطاعت خدا صبور باش و از نافرماني او خود داري كن، كه دنيا سك ساعت است، زيرا از گذشته آن اكنون نه شادي داري و نه غمي و از آينده آن آگاه نيستي كه چه خواهد شد؟ پس براي اين ساعتي كه در آن هستي صبور باش و در آن بكوش ، چونانكه كه گويي وقت خوشي و شادي تو است . در اين ساعت از عمر كه در آني بكوش و با صبر وبردباري براي خود كار كن ، چنانكه گويي در جواني و تندرستي خواهي مرد يعني در مقام جديت و كار و كوشش و توشه اندوزي و بهره وري از عمر ، نه به جواني مغرور شو و بگو فرصت ها هست ، و نه به سلامتي و تندرستي كه اين هر دو در معرض زوال است و بر سر راه بادپاي روزگار.
و امام حسين (ع) فرمودند: يا ابن آدم ! انما انت ايام كلما مضي يوم ذهب بعضك(6). ( اي فرزند آدم ! تو در واقع مجموعه اي از روزها هستي هرگاه روزي سپري شود ، پاره اي از تو رفته است.)
لطف خدا تا زمانه استاد حكيم نفس عارف و اصل ، تفكر در نعمت هاي خدا و عنايات او تضرع در درگاه خدا ، استضائه ازمقام ولايت مطلقه. همه در بيداري انسان و خدا باوري او نقش دارند.




  والسلام علینا وعلی عبادالله    ابوالفضل یغمایی ذی  

[sayed_sajjadi]

سلام برادر
حضرت آیت الله بهجت قریب به این مضامین فرموده باشند:
اگر کسی خلفا را لعن کند و لعنش وقتی به گوش دیگری برسد عصبانی شود و درنتیجه شیعه ای را بکشد آن کسی که لعن کرده در خون آن شیعه شریک است.
حضرت آیت الله خامنه ای هم لعن علن خلفا را قائل به حرمت شرعی شده اند.
روایتی نیز حضرت حجه الاسلام و المسلمین کاویانی برای بنده قریب به این مضامین نقل کرد که کسی خدمت (ظاهرا امام صادق) یکی از ائمه رسید و عرض کرد فلانی در فلان مسجد می نشیند و لعن علن خلفا می کند. حضرت فرموده باشند: خدا لعنتش کند! این ها هستند که خون ما را موجب می شوند.
موفق باشی