ولادت ولیّ خدا در خانه خدا مبارک باد

مدیر انجمن: شورای نظارت

ارسال پست
New Member
New Member
پست: 18
تاریخ عضویت: شنبه ۶ شهریور ۱۳۹۵, ۷:۰۹ ب.ظ

ولادت ولیّ خدا در خانه خدا مبارک باد

پست توسط bahmaneyar »

<!--[if gte mso 9]> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument><![endif]-->
دین خدا کامل شد و ولیّ خدا در خانه خدا دیده به جهان گشود تا بار رسالتنبوی تمامی انبیاء الهی به سر منزل مقصود برسد، امامتِ دوازده خورشيد و آیندهانسان و تاریخ، به دست های یداللهی این نوزاد مبارک سپرده شد، تا در سایه عدالت ومحبت بی‏ دریغش جهان به آرامش برسد، راه راست نمایان و حُبِ علی علیه السلام سرآغاز همه خوبی ‏ها شد.
نقطه عطفی در تاریخ بشریت بوجود آمده بود، نوزادی که در نسل ابراهیمخلیل(ع) ریشه دارد در خانه کعبه متولد شده تا دنیای کهنه را از دنیای جدیدش جداکند، جهان به لحظه حساس تاریخ خود رسیده است، مردی برگزیده از طرف خداوند لازم بودتا قرآن را در وجود خویش تجسم دهد، و عدالت را در همان سطحی که خدا خواسته در وجودخویش متجلی کند، تا این صلاحیت و شایستگی را داشته باشد که بگوید من قران ناطقم.
خداوند همانگونه که دریا را بر موسی(ع) شکافت و همانگونه که به حضرتمريم(س) فرمان داد تا از خانه خدا از بيت المقدس خارج شود تا تولد حضرت مسيح(ع)معجزه ‏اى بزرگ باشد، فاطمه بنت اسد(س) را به درون خانه خود فرا خواند تا این تحولرا جاودان سازد.
یا فاطمه بنت اسد(س) هم اکنون کعبه از شوق حضور طفل تو سينه خواهد شکافتتا عظمتِ کودک تو را تحویل آفرینش دهد، عظمت کودک تو آسمان ‏ها را به زانو درخواهد آورد، چرا که او کامل کننده دين احمد و سنگ صبور محمد(ص) است، کسی کهبيابان‏ های خشکِ ظلم و تبعيض را به سر سبزترين باغ‏ های عدالت پيوند خواهد زد.
به یک باره سنگ های خارای دیوارهای بیت العتیق کعبه از شوق حضور نوزادآغوش گشودند، دیوارهای خانه کعبه که مرکز عالم و کانون سکون زمین است با لبخندی لبباز کردند و نام علی (ع) را همچون کلامی مقدس بر زبان آوردند، فاطمه بنت اسد(س) بهدرون خانه خدا فراخوانده شد تا زيباترين تولد تاريخ بشريت، به نام مبارک حضرت علىعلیه السلام ثبت شود، کسی که سرفراز ترین قله معرفت است و به مریدانش می آموخترفعت یک انسان در آزادگی اوست.
و ای مولای ما، تو به دنیا آمدی از خانه ای که صاحبش، تو را برای شگفتیتمام کائنات آفرید، گویا صاحب این خانه، بیش از همه با تو نرد عشق می باخت که آغازماجرایت را از قلب خانه خویش رقم زد.
خوش آمدی ای نطق بلیغ توحید، نگاه کن که احمد چگونه دلگرمِ آمدن توست،چگونه لبخند شکر بر لبان مبارکش نشسته است و ذوالفقار، بی تاب رخسار تو، به آتیهای می اندیشد که چون عصای موسی، در دستان قهرمان تو اعجاز کند و اسطوره بیافریند،تا خروش رعد آسای ذوالفقارت در بدر و اُحُد حماسه بسراید، در خندق تمامی اسلام دربرابر تمامی کفر بایستد و در فتح خیبر آسمان و زمین را به تحسین وادارد.
ای مرد روزهای سخت در راه، حضرت موسی(ع) هارون را داشت و باز در غربت بود،ای یاور رسول خاتم، حضرت محمد(ص) اما تو را داشت که بت های کفر را به خاک نابودیمی کشاند، محمد(ص) تو را داشت که کعبه را از هر چه لات و عزی بود می تکاند و پرچمتوحید را بر بامش برمی افراشت، ، موسی(ع) اگر تو را داشت سامری قبیله اش را فریبنمی داد و بنی اسرائیل را گوساله ای زرین از خود بی خود نمی کرد.
سلام بر اسم بی شباهتت، که مظهر العجائب هستی و تلفظ معجزه وار نامت، تمامشیاطین زمانه را به ستیز فرا می خواند، نامت شمشیر وحی آمیزی است که فاتحانه حق رادر دل ها حاکم می کند، عظمتِ نامت، تمام قیل و قال های عبث را به سکوت وامی دارد،تا خود بر تمام صداها و کلام ها فرمانروایی کند.
دلاوران عرب را خبر کنید تا پیش پای این مرد فردای جهاد زانو به زمیننهند، شمشیرهای خفته در نیام را بگویید، فردایی نه چندان دور، باید رشادت را نزدشمشیر این نوزاد، از نو درس گیرند.
علی(ع) ، نامی که هیچ مسلمانی نمی تواند از کنارش بی تفاوت عبور کند، اینکودک گنجینه بی بدیل خلقتی شد که اگر میلاد مبارک این کودک نبود، مؤمنان پس ازرسول اکرم (ص) ناشناخته می ماندند، قرآن از پراکندگی به یکپارچگی نمی رسید، حقبرای چند صباحی مهلت خودنمایی پیدا نمی کرد و هیچ مصداقی برای حکومت عدل پدید نمیآمد.
در زمانی که پادشاهان با لشکر کشی ها و شمشیرها سرزمین ها را فتح میکردند، دوست خدا در خانه خدا متولد شد، تا از بالای منبر دلها را فتح کند، تاصداقت نوح در زبان، ایمان ابراهیم در دل، شهود موسی در بیان، قدرت عیسی در نفس ونور محمد صلی الله علیه و آله وسلم را در وجود خویش تجسم دهد و تمام پرسش های بیپاسخ خلقت را به پاسخ ایستد.
مولود کعبه در روز جمعه که برای عرب حُرمت دارد و در ماه رجب که از ماههایخاص و پُر برکت خداوند است، از درون کعبه پا به عرصه وجود گذاشت، تا همگان را بهپرستش خدای کعبه فراخواند، و پرچم‏های ضلالت را از فراز کعبه بر زمین افکند، کسیکه اگر شمشیرش نمی بود اساس اسلام استوار نمی ماند.
علی(ع) لبریز از علم، عزت، عدالت، سخاوت، شجاعت، زُهد و صراط مستقیم است وذوالفقار، برترین حدیث مردانگی و نهج البلاغه گویاترین مرتبه ایمان و علم اوست وهم چنان نام نامیش مایه امید و نویدِ شیعیان و محبانش است.
ای کمال تولد انسان، سکوت25 ساله تو بلندترین فریاد تاریخ بود که طنین اشهنوز هم ردپای مظلومیت و عدالتت را در بستر تاریخ منعکس می کند، و ما برای تو مینویسیم، ای مظهر رسالتِ تاریخیِ تمامی پیامبران، و جوهر همهِ انقلاب‌ های توحیدی،تمام واژه ‏ها از توصيف عظمت تو عاجزند، تمام عقل‏ ها از درک بزرگی ‏ات قاصر وتمام قلم ها ناتوان، وقتی خلافت خدا را شبگرد کوچه پس کوچه ‏های کوفه می بینند کهدر پی بینوایان است تا شادی را بین کودکان یتیم تقسیم کند.
ای روزگار، لحظه ای پرده از راز خویش بردار، بگذار این همه مردمان غافلسردرگم بدانند، مردی که شب ها، نان بینوایان شهر را بر دوش می کشد، و سفره هایشانرا به بزم رونق می بَرَد، همین کودک معصومی است که روزها به طمع بیت المال، عدالتشرا سرزنش می کنند و در تنگناها و فتنه ها تنهایش می گذارند، بگذار بدانند مردی راکه برای جنگ های ناخواسته، بی دلیل سرزنشش می کنند، همین سایه معصومی است که شبها، درِ خانهِ بیوه زنان و یتیمان کوفه و مدینه را می کوبد تا لبخند شادی بر رخسارکودکان گرسنه بنشاند.
امام علی(ع) امیر بود نه آن گونه که بر تخت پادشاهی بنشیند و تاج بر سرگذارد، نه آن گونه که رعب در قلب مردمان بیفکند، او ولایت آسمان و زمین را در دستداشت و بر دل ها حکم روا بود، گماشته خداوند بر زمین، نگهبان خاک و حجت پروردگاربود، او هرگز برای فرمان روایی خود اسباب و بهانه دنیوی نخواست، همواره پا بر جایپای رسول خدا نهاد و هیچ کس در عمل کردن به قرآن از او پیشی نگرفت، مولای ما اززمان حضرت آدم تا زمانی که اسرافیل در صور بدمد برترین صلوات ها و درودهای خداوندبر تو باد.
از کودکی نامت را برای برخاستن و ایستادگی آموختیم، و تا تا زنده ایم،هستی دنیا و آخرتمان در پناه همین یا علی‏ گفتن هایمان گره خورده، نمی ‏دانیم آنزمان که بر کوثر ایستاده‏ ای و شیعیانت را سیراب می ‏کنی، باز هم یا علی گفتن هایما را، چاره شفاعت مان میکنی؟ یا علی گفتن های ما، تا واپسین لحظه‏ زندگی ماست،ببخش ما را آقا جان، چیز دیگری نداریم که به آن شفاعت تو را بطلبیم، پس ایپروردگار و ای خالق جهان، بزرگی و عظمت فقط از آن توست، و همان‏ گونه که بر ما منتنهادی و ما را از شیعیان حضرتش قرار دادی، پس به شفاعتش ما را ببخش که سخت محتاجبخشش و لبریز از استجابت توایم ای مهربان ‏ترین مهربانان.
میلاد خجسته، پُر برکت و سراسر نورِ مولی الموحدین امیرالمومنین حضرت علی(ع) آغازگر اشاعه عدالت و مردانگی و معرف والاترین الگوی شهامت و دیانت بر عاشقانو رهروان راهش و به حضرت ولی عصر(عج الله تعالی) و بر همه مردم ایران و مسلمانانجهان و بر مقامِ رهبر مسلمانان جهان امام خامنه ای(حفظ اله) مبارک باد، فرا رسیدنروز پدر بر همگان مبارک باد.




میسر نگردد به کس این سعادت به کعبه ولادت به مسجد شهادت

<!--[if gte mso 9]> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles><![endif]--><!--[if gte mso 10]><style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt; mso-para-margin:0in; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;}</style><![endif]-->
ارسال پست

بازگشت به “اميرالمومنين علي (علیه السّلام)”