پند پارسی از پیشوای پارسایان

مدیر انجمن: شورای نظارت

ارسال پست
Bronze
Bronze
پست: 41
تاریخ عضویت: چهارشنبه ۲۸ فروردین ۱۳۸۷, ۲:۰۹ ق.ظ
سپاس‌های ارسالی: 186 بار
سپاس‌های دریافتی: 159 بار
تماس:

پند پارسی از پیشوای پارسایان

پست توسط nazer110 »

تصویر

از نظر شیعیان امام معصوم علیه السلام به لحاظ توانایی تفاوت های بسیاری با سایر مردم دارد. بررسی نشان می دهد که ریشه ی این توانایی، دانشی ست که از سوی خداوند متعال در اختیار ایشان علیه السلام قرار گرفته است. یکی از این توانایی ها، دانستن تمام زبان ها و لغات مختلف می باشد. امام معصوم علیه السلام قادر است با تمام زبان های دنیا سخن بگوید و کلام متکلمین به آن زبان ها را متوجه شود. در اسناد شیعی که در قالب زیارت نامه به دست ما رسیده است، می توانیم به وضوح و تصریح از وجود چنین خصوصیتی با خبر شویم. به عنوان نمونه به این فراز از زیارتی که به نقل از حضرت امام جواد علیه السلام برای پدر مکرمشان حضرت امام رضا علیه السلام، ذکر شده توجه فرمائید:
هرگز خداوند متعال کسی را به عنوان امام برای امتی معرفی نمی نماید، مگر آن که او را به زبان ها و لغات آنان دانایی بخشد (1).
این مطلب تنها در حد یک شعار یا برشمردن خصوصیتی غیر ملموس نیست، بلکه در فرازهای مختلف از سوی ائمه ی شیعه علیهم السلام، سخن گفتن یا نوشتاری به زبان غیر عربی در کتب شیعه ثبت شده است.
قسمتی که به تناسب ماه مبارک رمضان برگزیده ایم تا با روح خودسازی در این ماه سازگار باشد، این بخش از زندگی مولا امیرمومنان علیه السلام است:
گروهی از مردم خراسان خدمت امام امیرالمومنین علیه السلام رسیدند. بدون آن که سوالی از سوی آنان طرح شده باشد، امام علیه السلام فرمودند:
من جمع مالا یحرسه، عذبه الله علی مقداره.
آنان که به خاطر تفاوت زبان، منظور کلام را درک نکرده بودند، به زبان فارسی گفتند: ما عربی متوجه نمی شویم. این جا بود که امام امیرالمومنین علیه السلام به زبان فارسی فرمودند: هر که درم اندوزد، جزایش دوزخ باشد (2).
کجایند آنان که خود را هم ردیف پیشوایان معصوم علیهم السلام می پندارند، تا در مقابل دانش عظیــم آنان سرتعظیم فرود آورده، لااقل اندکی در نفس خود احساس کوچکی کنند؟
کجایند متملقین و چاپلوسان که مقامی ملکوتی و الهی را برای غیر معصوم ادعا می کنند؟
امید است همه ما با توجه به مبانی اخلاقی مورد تاکید امامان شیعه علیهم السلام، توجه به نیاز محتاجان را در سرشت خود بارور کنیم و در این ماه مغفرت و رحمت خود را در مسیر وزش نسیم حیات بخش خداوند متعال قرار دهیم.

—————————————————————–
پی نوشت ها:
1- بحار الانوار، جلد99، صفحه55، ناشر: داراحیاء التراث العربی، بیروت، لبنان.
2- الخرائج و الجرائح، جلد2، صفحه753، ناشر: موسسة الامام المهدی، قم المقدسة
بحار الانوار، جلد47، صفحه119، ناشر: داراحیاء التراث العربی، بیروت، لبنان.

[External Link Removed for Guests]
ارسال پست

بازگشت به “اميرالمومنين علي (علیه السّلام)”