«در سحرگاهى كه در سپيده دم آن ضربت‏خورد چنين فرمود...»

[محب فاطمه]

بسم الله الرحمن الرحيم

«در سحرگاهى كه در سپيده دم آن ضربت‏خورد چنين فرمود...»

ومن كلام لامام علي (عليه السلام)


في سحرة الیوم الذی ضرب فیه :

مَلَكَتْنِى عَيْنِى وَ أَنَا جالِسٌ، فَسَنَحَ لِى رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ الِهِ.

فَقُلْتُ: يا رَسُولَ اللهِ ماذا لَقِيتُ مِنْ أُمَّتِكَ مِنَ الاَْوَدِ وَ اللَّدَدِ!

فَقالَ: ادْعُ عَلَيْهِمْ.

فَقُلْتُ: أَبْدَلَنِىَ اللهُ بِهِمْ خَيْرًا لِى مِنْهُمْ، وَ أَبْدَلَهُمْ بِى شَرًّا لَهُمْ مِنِّى.

(وَ يَعْنِى «بِالاَْوَدِ»: الاِْعْوِجاجَ، وَ «بِاللَّدَدِ»: الْخِصامَ، وَ هذا مِنْ أَفْصَحِ الْكَلامِ. )

« نفرین بر حق ناشناسان »

نشسته بودم كه چشمم به دنياى ديگر باز شد و پيامبر خدا ـ درود الهى بر او و خاندانش ـ بر من جلوه كرد.

گفتم: يا رسول اللّه، ببين از امّت تو چه كژيها و دشمنى ها مى بينم!

آن حضرت فرمود: نفرينشان كن.گفتم: خدايا، بهتر از اينان را بر من جايگزين بدار، و به جاى من بدترين را بر ايشان بگمار.

(توضیح : كلمه «أَوَد» يعنى كژى و ناراستى، و «لَدَد» يعنى خصومت و دشمنى، و بيان امام(ع) در اين مقام از فصيح ترين كلمات به شمار آيد. )

خطبه 69/ نهج البلاغه

[محب فاطمه]

 بسم الله الرحمن الرحيم  


.
.
.
ومن وصية لامام علي عليه السلام للحسن والحسين(عليهم السلام)
.
لما ضربه ابن ملجم لعنه الله
.
أُوصِيكُمَا بِتَقْوَى اللهِ، وَأنْ لاَ تَبْغِيَا الدُّنْيَا وَإِنْ بَغَتْكُمَا، وَلاَ تَأْسَفَا عَلَى شَيْء مِنْهَا زُوِيَ عَنْكُمَا، وَقُولاَ بِالْحَقِّ، وَاعْمَلاَ لِلاَْجْرِ، وَكُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً، وَلِلْمَظْلُومِ عَوْناً.
.
أُوصِيكُمَا، وَجَمِيعَ وَلَدِي وَأَهْلِي وَمَنْ بَلَغَهُ كِتَابِي، بِتَقْوَى اللهِ، وَنَظْمِ أَمْرِكُمْ، وَصَلاَحِ ذَاتِ بَيْنِكُمْ، فَإِنِّي سَمِعْتُ جَدَّكُمَا ـ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ [وَآلِهِ ] وَسَلَّمَ ـ يَقُولُ: "صَلاَحُ ذَاتِ الْبَيْنِ أَفْضَلُ مِنْ عَامَّةِ الصَّلاَةِ الصِّيَامِ".
.
اللهَ اللهَ فِي الاَْيْتَامِ، فَلاَ تُغِبُّوا[3] أَفْوَاهَهُمْ، وَلاَ يَضِيعُوا بِحَضْرَتِكُمْ.
وَاللهَ اللهَ فِي جِيرَانِكُمْ، فَإِنَّهُمْ وَصِيَّةُ نَبِيِّكُمْ، مَا زَالَ يُوصِي بِهِمْ حَتَّى ظَنَنَّا أَنَّهُ سَيُوَرِّثُهُمْ.
.
وَاللهَ اللهَ فِي الْقُرْآنِ، لاَ يَسْبِقْكُمْ بِالْعَمَلِ بِهِ غَيْرُكُمْ.
وَاللهَ اللهَ فِي الصَّلاَةِ، فَإِنَّهَا عَمُودُ دِينِكُمْ.
.
وَاللهَ اللهَ فِي بَيْتِ رَبِّكُمْ، لاَ تُخْلُوهُ مَا بَقِيتُمْ، فَإِنَّهُ إِنْ تُرِكَ لَمْ تُنَاظَرُوا.
وَاللهَ اللهَ فِي الْجِهَادِ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ وَأَلْسِنَتِكُمْ فِي سَبِيلِ اللهِ.
.
وَعَلَيْكُمْ بِالتَّوَاصُلِ وَالتَّبَاذُلِ، وَإِيَّاكُمْ وَالتَّدَابُرَ وَالتَّقَاطُعَ.
لاَ تَتْرُكُوا الاَْمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّهْيَ عَنِ الْمُنْكَرِ فَيُوَلَّى عَلَيْكُمْ أَشْرَارُكُمْ، ثُمَّ تَدْعُونَ فَلاَ يُسْتَجَابُ لَكُمْ.
.
ثمّ قال:
يَا بَنِي عَبْدِ الْمُطَّلِبِ، لاَ أُلْفِيَنَّكُمْ[7] تَخُوضُونَ دِمَاءَ الْمُسْلِمِينَ خَوْضاً، تَقُولُونَ: قُتِلَ أَمِيرُالْمُؤْمِنِينَ.
.
أَلاَ لاَ تَقْتُلُنَّ بِي إِلاَّ قَاتِلِي.
انْظُرُوا إِذَا أَنَا مِتُّ مِنْ ضَرْبَتِهِ هذِهِ، فَاضْرِبُوهُ ضَرْبَةً بِضَرْبَة، وَلاَ يُمَثَّلُ[9] بِالرَّجُلِ، فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ(صلى الله عليه وآله) يَقُولُ: "إِيَّاكُمْ
.
وَالْمُثْلَةَ وَلَوْ بَالْكَلْبِ الْعَقُورِ".



از وصاياى امام عليه السلام به حسن و حسين عليه السلام

هنگامى كه(ابن ملجم)لعنه الله آنحضرت را ضربت زد.

شما را به تقوا و پرهيز كارى و ترس از خداوند سفارش مى‏كنم،در پى دنيا پرستى‏نباشيد گر چه به سراغ شما آيد.
.
بر آنچه از دنيا از دست مى‏دهيد تاسف مخوريد!
.
سخن حق بگوئيد و براى اجر و پاداش(الهى)كار كنيد.
.
دشمن سر سخت ظالم،و ياور و همكار مظلوم باشيد!
.
من شما و تمام فرزندان و خاندانم و كسانى را كه اين وصيت نامه‏ام به آنهامى‏رسد به تقوا و ترس از خداوند، نظم امور خود، و اصلاح ذات البين،سفارش‏مى‏كنم!
.
زيرا كه من از جد شما-صلى الله عليه و اله-شنيدم مى‏فرمود:

«اصلاح بين مردم از نماز و روزه برتر است‏».
.
خدا را!خدا را!در مورد«يتيمان‏»،نكند آنها گاهى سير و گاهى گرسنه‏ بمانند،نكند آنها در حضور شما در اثر عدم رسيدگى از بين بروند!
.
خدا را خدا را!كه در مورد«همسايگان‏»خود خوشرفتارى كنيد، چرا كه‏آنان مورد توصيه و سفارش پيامبر شما هستند.
.
وى همواره سبت‏به همسايگان‏سفارش مي فرمود تا آنجا كه ما گمان برديم بزودى سهميه‏اى از ارث بر ايشان‏قرار خواهد داد!
.
خدا را خدا را!در توجه به‏«قرآن‏»،نكند ديگران در عمل بآن از شماپيشى گيرند.
.
خدا را خدا را!در مورد«نماز»چرا كه ستون دين شما است.

خدا را خدا را!در مورد«خانه پروردگارتان‏»،تا آن هنگام كه هستيدآنرا خالى نگذاريد كه اگر خالى گذارده شود مهلت داده نمى‏شويد(و بلاى‏الهى شما را فروخواهد گرفت).
.
خدا را خدا را!در مورد«جهاد»با اموال،جانها و زبانهاى خويش‏در راه خدا(كه بايد همه اينها را در اين راه بكار گيريد)و بر شما لازم است ‏پيوندهاى دوستى و محبت را محكم داريد و بذل و بخشش را فراموش نكنيد، واز پشت كردن بهم و قطع رابطه بر حذر باشيد.
.
«امر بمعروف و نهى از منكر»را ترك نكنيد كه اشرار بر شما مسلط مي شوند سپس هر چه دعا كنيد مستجاب نمى‏گردد!.
.
سپس فرمود:
.
اى نوادگان‏«عبد المطلب‏»ن كند شما بعد از شهادت من،دست‏خود رااز آستين بيرون آورده و در خون مسلمانان فرو بريد و بگوئيد امير مؤمنان كشته شد(و اين بهانه‏اى براى خون ريزى شود).
.
آگاه باشيد بخاطر من تنها قاتلم را بايد بكشيد.
بنگريد!هر گاه من از اين ضربت جهان را بدرود گفتم او را تنها يك ‏ضربت‏بزنيد،تا ضربتى در برابر ضربتى باشد،اين مرد را مثله نكنيد (گوش و بينى‏و اعضاء او را نبريد)كه من از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم شنيدم مى‏فرمود:

«از مثله كردن بپرهيزيد گر چه نسبت ‏بسگ گزنده باشد»


.

 نامه 47 / نهج البلاغه
 

[tiyam87]

متشکرم