حماسه ذوالفقار دراحد
جنگ احد گرچه موجب شهادت عده ای از مسلمین شد، ولی دلاوریهای علی (علیه السلام) در آن جنگ اهل زمین و آسمان را حیرت زده كرد.
هنگامی كه پیامبر (صلی الله علیه وآله) از میدان احد به مدینه برگشت فاطمه زهرا (علیهاالسلام) در حالی كه ظرفی پر از آب در دستش بود به استقبال پدر شتافت ،
صورت خون آلود پدر را شست ، در این هنگام علی (علیه السلام) از میدان آمد و در دستش شمشیر ذوالفقار بود و دستش تا شانه اش غرق در خون بود، به فاطمه (علیهاالسلام) فرمود:
این شمشیر را از من بگیر كه امروز مرا تصدیق كرد سپس این اشعار را خواند:
افاطم هاك السیف غیر ذمیم
فلست بر عدید ولا بملیم
لعمری لقد اعذرت فی نصر احمد
وطاعه رب بالعباد علیهم
امیطی دماء القوم عنه فانه
سقی آل عبدالدار كاس حمیم
یعنی : ای فاطمه ! این شمشیر را كه مورد سرزنش نیست بگیر، و من ترسو نیستم ، و نه اینكه مورد ملامت واقع شوم .
سوگند به جانم تا آخرین درجه امكان خود بیاری محمد (صلی الله علیه وآله) شتافتم ، و در راه اطاعت خدای آگاه به بندگان ، گام برداشتم .
خون دشمن را از این شمشیر پاك كن ، شمشیری كه به دودمان عبدالدار (پرچمدار دشمن) جام حمیم (آب سوزان دوزخ) آشاماند.
پیامبر (صلی الله علیه وآله) در این هنگام فرمود: خذیه یا فاطمه فقد ادی بعلك ما علیه و قد قتل الله بسیفه صنادید قریش .
ای فاطمه ! این شمشیر را بگیر كه شوهرت آنچه سزاوارش بود، ادا كرد و با آن شمشیر گردنكشان قریش را به خاك هلاكت افكند.
داستان صاحبدلان / محمد محمدي اشتهاردي