صاحب کوثر دو فرزند ذکور پيامبر به نام قاسم و عبدالله درگذشتند دشمنان قسم خورده او مانند عاص بن وائل و غيره او را «عقيم» و «ابتر» ناميدهند؛ در اين مورد، قرآن او را با سوره خاصي که در مکه نازل شده است مورد خطاب قرار داد و فرمود:
«انا اعطيناک الکوثر فصل لربک و انحر ان شانئک هو الابتر
ما به تو خير کثر داديم (به شکرانه اين نعمت) براي خدا نماز بگرزار و دستهاي خود را در حال نماز تاگلو، بالا ببر (يا قربان کن) بدخواه تو، عقيم است».
مفسران در معناي «کوثر» اختلاف فراواني دارند، ولي هر چه دامنه اختلاف گسترش يابد نميتوان «نسل گسترده» او را از مصاديق و جزئيات آن ندانست
زيرا ظاهر آيه اين است که جمله نخست، به عنوان پاسخ به گفتار بدخواه آمده است که پيامبر را عقيم و ابتر خوانده بود و لازمه چنين گفتاري اين است که کوثر به گونهاي تفسير شود که بتواند پاسخگوي گفتار آن بدخواه گردد و آن جز با اين نسيت که بگوييم که بر خلاف انديشه آن بدخواه، تو نه تنها ابتر و عقيم نيستي بلکه داراي نسل گستردهاي هستي که در جهان نميتوان بر آن نظيري يافت.
مفاد آيه يکي از اخبار غيبي قرآن است که براي همگان ملموس و محسوس است، با اين که فرزندان پيامبر در بسياري از اعصار، به وسيله جلادان اموي و عباسي به صورت فردي و يا جمعي جام شهادت نوشيدهاند. (1).
- مع الوصف - جهان اسلام امروز، خبر غيبي قرآن را پيرامون گستردگي نسل رسول خدا کاملاً لمس کرده و شاهد نسل روز افزون رسول خدا ميباشد.
فخر رازي در تفسر خود، به هنگام بحث از مفاد کوثر مينويسد مقصود اين است که خدا نسل پيامبر را در طول زمان حفظ ميکند آنگاه ميافزايد:
«فانظرکم قتل من اهل البيت ثم العالم ممتلي منهم و لم يبق من بني اميه في الدنيا احد يعبأ به ثم انظرکم فيهم في الا کابر من العلماء کالباقر و الصادق و الکاظم و الرضا عليهم السلام و النفس الزکية و امثالهم (2).
«بنگر چقدر افراد، از اهل بيت پيامبر کشته شدهاند و باز جهان مملو از آنها است ولي از خاندان اميه يک نفر که قابل ذکر باشد باقي نمانده است، آنگاه بنگر که چه علماي بزرگي در ميان اهل بيت پيامبر هست مانند حضرت باقر، حضرت صادق، حضرت کاظم، حضرت رضا،و نفس زکية و مانند آنان».
وي اين سخن را در قرن ششم ميگويد و ما اکنون در اوائل قرن پانزدهم هجري هستيم و جهان اسلام از مغرب و تونس و الجزائر و مصر گرفته تا برسد به عربستان و شامات و ترکيه و ايران، و غيره شاهد نسل درخشنده رسول خدا ميباشيم و همگي ميگوييم: «صدق الله العلي العظيم؛ انا اعطينا الکوثر».
در اين جا تذکر نکتهاي مناسب است و آن اين که در اعصار گذشته به خصوص از عصر حضرت رضا به بعد، مقامي به نام «نقابة الطالبيين» وجود داشت که مبرزترين آنان عهده دار آن مقام ميباشد؛
بدين صورت که در هر نقطه و منطقهاي، «نقيبي» براي «طالبيين» معين ميشد و بارزترين آنان «نقيب النقبا» لقب ميگرفت و تاريخ از دو شخصيت بزرگ که يکي امام معصوم و ديگري فرزند او است نام ميبرد که داراي چنين منصب گستردهاي بودند و اين دو نفر عبارتنداز حضرت رضا (ع) در عصر مأمون و شريف رضي در سال 380 در عصر بهاء الدوله.
کار نقيب، حفظ انساب و ضبط مواليد و وفيات و آشنا ساختن آنان با آداب متناسب با خاندان آنها و بازداري آنان از کارهاي پست و دون شأن، جلوگيري از ارتکاب گناه و غيره که «ماوردي» در کتاب «احکام سلطانيه» درباره آنها به صورت مفصل سخن گفته است (3).
ویژگی ها و شایستگی پیامبر(ص)_جعفر سبحانی
--------------------------------------------------------------------------------
(1). و به اعتراف مورخان منصف اگر پيامبر درباره خاندان خود، به جاي سفارش به مودت و محبت، بر خلاف آن، توصيه کرده بود، بيش از اين مورد بي مهري قرار نميگرفتند، و نيز تاريخ زندگي طالبيها، حسنيها و حسينيها و موسويها گواه روشن بر کشتار بي رحمانهاي که درباره آنان انجام گرفته است، و کافي است در اين مورد به کتاب «متقاتل الطالبيين» تأليف ابوالفرج اصفهاني متوفاي 356 مراجعه فرمائيد؛ در اين کتاب، حوادث دردناک و تلخ فرزندان ابوطالب که در گوشه و کنار جهان اسلام و يا در ميدان مبارزه با طوغوتها زمان کشته شدهاند نگارش يافته است.
(2). مفاتيح الغيب، ج 8، ص 498، ط مصر، 1308.
(3). الاحکام السلطانيه، ص 82 - 86 علاقمندان به اين کتاب که وظايف نقاب خاصه را از نقابت عامه جدا کرده است، مراجعه بفرمايند.
