:(*):هشتمين آفتاب عشـق:(*):
مدیر انجمن: شورای نظارت
-
- پست: 371
- تاریخ عضویت: شنبه ۳۱ شهریور ۱۳۸۶, ۹:۱۳ ق.ظ
- سپاسهای ارسالی: 42 بار
- سپاسهای دریافتی: 446 بار
:(*):هشتمين آفتاب عشـق:(*):
حديث عشق تو
مرا به درگهت امشب به عشق خواندى و خوانى
كـه هـر كـه سـوى تو آيد شفيــع او ، دو جــهانى
[fade]ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ[/fade]
به يـــُمـن مـرحـمتت آمـدم ز سر ، به سرايــت
تو خـواسـتى به عنايت نوازى ام كه چو جانـى
[fade]ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ[/fade]
كرامـت از يـم عـشـقت گرفته ام همه عمـرم
هر آن كه خواست بر او هم كريم دور و زمانى
[fade]ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ[/fade]
حديـــث عـشـــق تـو را ، با زبـان جـــان بسرايــم
چرا كـه خامـه عاشق ، شكسته است و تو دانى
[fade]ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ[/fade]
ز رحمـتــت چه بگويم ، ز حكمتت چه سرايم؟
تو كـان فـيـضى و حكمت، مقام بخش جنانى
[fade]ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ[/fade]
هر آن كـه بـر سـر كويـت ، سرى زنَد به تمنــا
به عـشــق گـشـتـه منـوّر كه شاه نوررسانى
[fade]ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ[/fade]
به شـوق نـوش ز كوثر ، سرود ايـزدى از جان
كه مـالـكـى تو بر اين يـم ، چرا كه وارث آنى!
[fade]ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ[/fade]
« سيد مهدى ايزدى دهكردى »
-
- پست: 371
- تاریخ عضویت: شنبه ۳۱ شهریور ۱۳۸۶, ۹:۱۳ ق.ظ
- سپاسهای ارسالی: 42 بار
- سپاسهای دریافتی: 446 بار
« آشناى غريبان »
كاش يك شب باز مهمان دو چشمت میشدم
ريزه خوار مشـرق خوان دو چشـمت میشدم
[fade]ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ[/fade]
كـاش يك شـب میگذشتم از فــراز چشـم تو
گرم گلگشـت خـراسان دو چشمت میشدم
[fade]ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ[/fade]
كـاش يـك شـب میســرودم گنبد زرد تو را
فارغ از دنيا، غزلخوان دو چشمت میشدم
[fade]ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ[/fade]
كاش يك شب مینشستم بر ضريح چشم تو
بـاز هـم پـابـنـد پيــمان دو چشــمت میشدم
[fade]ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ[/fade]
صحن و ايــوان تو را ، اى كاش جارو میزدم
چـون كـبوترها ، نگهبان دو چشمت میشدم
[fade]ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ[/fade]
ضـامن آهـوست چشمان دو شهد روشنت
كـاش آهـوى بـيـابان دو چشمت میشدم
[fade]ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ[/fade]
كاش يك شب معرفت میچيدم از چشمان تو
غـرق در دريـاى عــرفان دو چشمت میشدم
[fade]ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ[/fade]
كـاش يك شب میشدم خيس نگـاه سبز تو
شـاهد اعـجــاز بـاران دو چشـمت میشدم
[fade]ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ[/fade]
كاش يك شب نــور مینوشيدم از چشـمان تو
مـیدرخشيدم، چراغان دو چشمت میشدم
[fade]ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ[/fade]
سخت شيــرين است طعم روشن چـشمان تو
كاش يك شب باز مهمان دو چشمت میشدم
رضا اسماعيلی
-
- پست: 371
- تاریخ عضویت: شنبه ۳۱ شهریور ۱۳۸۶, ۹:۱۳ ق.ظ
- سپاسهای ارسالی: 42 بار
- سپاسهای دریافتی: 446 بار
ضريح خورشيد
صـحـن حـرم از نـسـيم پر بود
از پــرپــر ( يـا كـريـم ) پـُــر بود
خورشـيـد دوبـاره بـوسه مى زد
بـر چـهــره ی مـهـربـان گـنـبـد
گـنـبـد پـــُر از آفـتــــاب مـى شد
آهـسـته غـم مـن آب مـى شـد
رفـتـم طـرف ضـريـــح او بـاز
تـا پـر شـوم از هـواى پـرواز
اطـراف ضـريــح گـريـــه هـا بود
دلـهـاى شـكـسـتـه و دعـا بود
از چـشـم هـمـه گلاب مي ريخت
بـــاران رضـــا رضـــا رضـــا بـود !
دل هـاى هـمـه ز بـارش اشـك
مـانـنـد كـبــوتــــرى رهـــا بـود
عـطـر گـل يـاس در دل مــن
عـطـر صـلـوات در فضــا بود
لب ها همه حرف و درد دل داشـت
بـا او كـه ، غـريــــب آشـنـــا بود!
بـا يــك بـغـــل آرزو و امـيـــــد
رفـتـم طـرف ضـريـح خورشيد
رفـتـم طـرف ضـريــــح روشـــن
در نـور و فـرشتـه گم شدم من
سيد سعيد هاشمى
-
- پست: 371
- تاریخ عضویت: شنبه ۳۱ شهریور ۱۳۸۶, ۹:۱۳ ق.ظ
- سپاسهای ارسالی: 42 بار
- سپاسهای دریافتی: 446 بار
کوچه های خراسان
چشمههای خروشان تو را میشناسند
مـوجهای پريـــشان تــو را میشناسند
پرسش تشنگی را تو آبی، جوابی
ريگهای بيـابان تو را میشناسند
نام تـو رخصــت رويــش است و طــراوت
زين سبب برگ و باران تو را میشناسند
هم تو گلهای اين باغ را میشناسی
هم تمام شهيــدان تو را میشناسند
از نشــابـور بر موجــی از «لا» گذشتی
ای که امواج طوفان تو را میشناسند
بوی توحيـد مشروط بر بودن توست
ای که آيات قرآن تو را میشناسند
گرچه روی از همه خلق پوشيده داری
آی پيــدای پــنهان تو را میشناسند
اينک ای خوب ، فصل غريبی سر آمد
چون تمام غريــبان تـو را میشناسند
کـــاش من هـم عبـور تو را ديــده بودم
کوچههای خراسان تو را میشناسند
[align=center]قيصر امين
-
- پست: 371
- تاریخ عضویت: شنبه ۳۱ شهریور ۱۳۸۶, ۹:۱۳ ق.ظ
- سپاسهای ارسالی: 42 بار
- سپاسهای دریافتی: 446 بار
« زائر هميشه »
ايـن جا ز شمع وسوسه ، بيگانه مى شوم
گـرد ضـريـــح پـاك تو ، پــروانه مى شــوم
ايـن جا به جام بوسه ، شراب ضريح را
تـا انـتـهـاى ذائـقـه پيــمانه مى شوم
ديـــوانـه را بـگو طلــب عقــل تا به چنـد؟
مـن مـى رسم كنار تو ، ديوانه مى شوم
اى كـاش تـا كـبــوتر صـحـن تــوام كنند
چـون زائـر هميشه ء اين خانه مى شوم
گو جــان فــداى نام تو سازم رضـــا! كه مــن
مـى سازم اين حقيقت و افسانه مى شوم
عليرضا سپاهى