نیا نیا گل نرگس!!!!

[hasan21]

بسم الله الرحمن الرحیم
نیا نیا گل نرگس جهان که جای تو نیست

دو صد ترانه به لبها یکی برای تو نیست


نیا نیا گل نرگس که در زلال دلی

هزار آینه نقش و یکی ز خال تو نیست


نیا نیا گل نرگس تو را به خاک بقیع

که شهر ما نه مُهیای گامهای تو نیست


نیا نیا گل نرگس به آسمان سوگند

قسم به نام و نهادت دلی برای تو نیست


نیا نیا گل نرگس ز رنجمان تو مکاه

کسی ز خلق و خلائق فدای راه تو نیست


نیا نیا گل نرگس بدان و آگه باش

که جای سجده گه ما هنوز مال تو نیست



نیا نیا گل نرگس که چون علی تنها

به فجر صبح ظهورت کسی کنار تو نیست


نیا نیا گل نرگس به مجلس ندبه

که ندبه ، ندبه خرقه است و پایگاه تو نیست


نیا نیا گل نرگس دعای عهد کجاست؟

نه این نماز جماعت به اقتدای تو نیست


نیا نیا گل نرگس به جان تشنه عشق

دعا دعای ظهور است ولی برای تو نیست



نیا نیا گل نرگس سقیفه ها برپاست

ردای سبز خلافت ولی برای تو نیست



نیا نیا گل نرگس به مادرت زهرا

کسی برای شهادت به کربلای تو نیست


نیا نیا گل نرگس نیا به دعوت ما

هزار نامه کوفی یکی برای تو نیست


نیا نیا گل نرگس فدا شوی مولا

برای عصر عجیبی که خواستار تو نیست

شاعر : مهدی قاسمی
السلام علیک یا مظلوم یا حجه ابن الحسن العسکری

[Hamid_9923]

نیا ای گل زهرا ، چون چنین مهدی ئی ، عاشق تو نیست
نیا ای گل زهرا ، چون عاشقی ، همانند تو نیست
نیا ای گل زهرا ، چون حرمتی ، همانند حرمت تو نیست
نیا ای گل زهرا ، چون چشان به دنبال تو نیست
گر آمدی جانم به قربانت ، برای این مهدی تو آمدی
اگر جانم فدای تو شود ، برای شور شعر مهدی تو آمدی
اگر به خالت بسنده کنم ; مانند خال تونیست پس چرا نیامدی
اگر به زینت زهرا قسم دهم ، اشتباه کردم برای این قسم نیامدی
اگر دلم به حرمت شکسته شود ، خدا را ندیده ام پس چرا نیامدی
اگر صبر کنم به ساعات دل شکسته ی یارت
صبر و قرارم به قربانت چرا نیامدی
چو دلم خون است زجهل خود ; به کجا فرار کنم ؟ پس چرا تو نیامدی
به منادی عشقت مهدی قاسمی
یارم به قصور خاطرم نیامدی ؟ یا از برکت الله ، جانم را گذاشته ای و به تصور یاریت نیامدی ؟
گر زدنیا بگذرد من اینم ، شاید که بگذرم اما راه عشقم تویی و رهنمایم چرا نیامدی ؟
خدا داند من کیستم ، بماند که در واقع عاشق نیستم
من دلم خون است از تاریکی خود
من همینم ، ابلهی بیش نیستم
من نمی خواهم بگم و بگریزم
گر تو هستی ، راهی نیست که من بگریزم
چون خدا خواهد هر دو رب جهان راهی نیست من چگونه بگریزم
زمان خلقتم ، خداوند ازنم کرد با نام خدا دنیا بارم کرد
عاشقی با نام شما بارم شد از دل سخت امیدها پیدا شد
حال تویی نشانه ی عشق الله ام من چه دانم تو کیستی پس چرا نیامدی
من خجل از کرده به دنبال تو تو چه دانی چه کشم از غم هجران تو
تو وسیله ، من وسیله ، پس کیست یار دلم ؟ جز خداوند ، که چه بداند از راز دلم
راز دلم راهیست که گم گشته شدم به نام انسان در این دنیا ویرانه شدم
گر من انسانم تو کیستی از ره عشقت تو بگو ، به راستی که تو چیستی ؟
من انسانم و تو انسان و ما انسان همه در طلب تو ایم و از خود گریزان
نمی خواهم همه بدانند که من چیستم اعترافم به این است که انسان نیستم
گر تو خواهی راه من روشن شود دست حق را دیده ام ، گو : یارب راه من روشن شود
حرف و فک و فعل و فاعل در افعال من است حرف حق را تو زنی من چه دانم که کیستم
حرف حق ای یاورم در دستان توست حرف حق در نامه های مهدی نام ایست که عاشق توست
باورم کن که باورم باورهای توست این دلم عاشق تر عشاق توست
عاشق را باور کن در افعال ما چو نمی دانیم که کیستی عاشقانت را باور کن
مهدیت ، قاسم دنیای ماست قاصد عشق و بهای یار ماست
باورم کن عاشق مهدی شدم هر گریزی من زنم زندانی نامت شدم
من مسیحم تو به صلابه نکش از نبودن تو نگو ، مثل شیطان در بهشت
از نبودن شیطانم در این دو بهشت تو بکش ، کشتنت مثل رویاست از یک سرشت
من می دانم بی تو کیستم الانم را ببین در واقع ابلیسم
گر نبینی در دنیا دل ها را پس به حرم علی بشکاف این تارها را
من نمی خواهم در این دنیا شیطان شوم دست و بالم را ببند و ببین که پیدا شوم
الا ای یار ببین این دل را ببین بی خانه ام کسب و کارم عشق خداست و ببین من ویرانه ام
من همانم گر رسد ان زمان می گرزیم از خودم تا در تو ، من پیدا شوم
من همینم عاشق گم گشته راه تو بشو ناجی من ، تا خدا پیدا شود .

( منظور از این که خدا پیدا شود این است که در دلی که هرگز محبت خدا را نخواسته تجربه کنه معجزه ای بشه و عشق خدا رو درونش ببینه تا معجزه ای بشه از راه باطل برگشته و به راه راست هدایت بشه شاید زمانش طول بکشه و زیادم به من امیدی نباشه اما اگر
خدا بوسیله ی شما ائمه معصومین و تمامی پیامبران کمکم کنه مطمئنن و یقیناً راهی پیدا نمی شه که اراده ی خدا برتر از تمام اراده هاست حتی اگر شیطان درونم اراده کنه من رو به بردگی بکشونه اگر خدا بخواد نمی شه ) وسلام نامه تمام
با تشکر از دوستمون مهدی قاسمی
و با تشکر از تمام کسانی که حرف دلم را به عنوان شعر خوندن و تحمل کردند .
خداوندا و امام زمان من ; من شعر نوشتن بلد نیستم و از ادبیات دورم اگر دور نبودم ادبیات شما را بهتر درک می کردم و الان وضعیتم این نبود
به امید روزی که خدا بوسیله ی کراماتش اگر هم خواستیم اشتباه کنیم یا کردیم به دو وسیله ی بخشش یا مارا ببخشاید و یا آنقدر کمکمون کنند که فکرمون بسوی خودشون برود و از گناهان ماچشم پوشی کنند.
به امید دیدار از طرف تمامی دوست داران تو با شعری که از یک دل ساده اومده و از ادبیات هیچی نمی دونه
در همین جا هم از تمامی استادان ادبیات و کسانی که دستی توی شعر و شاعری دارند پوزش می خواهم اما این مطلبی بود که واقعا
شعر از دل می جوشه هر چه که باشه . با تشکر از این دوست گرامی با این پست زیبا .