ميان دست هاي شب(شعر فاطميه)

[سيد. عبدالعلي]

 کسی آهسته می گرید
درون سینه ی زینب
دل او می زند پرپر
میان دست های شب
***
حسین از گوشه ی چشمش
غمش را می کند جاری
حسن چون شمع می سوزد
میان خواب و بیداری
***
چرا این کودکان امشب
همه تا صبح بیدارند
کنار بستر مادر
سیه پوش و عزادارند
***
خداوندا چرا امشب
چراغ خانه خاموش است
چرا امشب علی گریان
به جمع کودکان پیوست
***
کسی دیگر نمی خواند
لالایی های مادر را
دل مهتاب می سوزد
برای خانه ی زهرا  


 یا فاطمة الزهرا