مراثي امام هادي عليه السلام

[yeganeh]

اى ولى امر حق ، اى عزيز مصطفى

در ره دين خدا، كشته زهر جفا


سامره در ماتم است ، سر بسر شور و عزا

يا على ابن جواد، يا امام المتقين


اى امام دهمين ، اى شهيد راه دين

جان بقربان تو و درد و رنج و اه تو


در نهايت خانه ات ، گشته قربانگاه تو

تا صف محشر بود، در ادامه راه تو


كشته جور و ستم ، در ره دين مبين

اى امام دهمين ، اى شهيد راه دين


اى ولى امر حق حجت پروردگار

حامى مستضعفان ، در نهان و اشكار


برده اى در راه دين ، رنج و درد بيشمار

از جفاى منتصر، و زعناد مستعين


اى امام دهمين ، اى شهيد راه دين

زهر معتز عاقبت ، قاتل جان تو شد


جان تو قربانى راه جآنان تو شد

ديده جن و ملك ، جمله گريان تو شد


اى پناه عالمين ، رهبر دنيا و دين

اى امام دهميت ، اى شهيد راه دين


==================================

چرا چنين متوكل به ما جفا كردى

شدى به كين متوسل ستم روا كردى


غم مدينه مرا كم نبود اى ظالم؟

كه طعن و تهمت و تبعيد را روا كردى


مگر مرا به تمسخر گرفته‏اى كان شب

به جشن و لهو و لعب خواهش غنا كردى


براى من شب جشن تو پر ز ماتم بود

خوشى نبود كه بر پايىِ عزا كردى


سرور و بزم تو تنها سر بريده نداشت

چرا سرم نبريدى؟ به من جفا كردى


ز روى پاك و نجيبم حيا نكردى تو؟

چسان ز شعر من اى بى حيا حيا كردى


عبادت شب و ذكر و ترحمم ديدى

ولى به دشمنى خويش اتّكا كردى


هزار نقشه به قتلم‏كشيدى واجرا

بدست معتز ملعون در انتها كردى


براى حفظ متاعِ دو روزه دنيا

تو باب، در همه جا، سبّ اوصيا كردى


به بغض آل على راه كربلا بستى

جفا به زائر وسلطان نينوا كردى


براى عُسرت و آزار زائران حسين

پس از دو قرن عجب ظالمانه تا كردى


چه دستها كه بريدى ز قبر پاك حسين

به زجر و حرمله و شمر اقتدا كردى


يزيد آب بر او بست و تو حَرَم بر آب

به شاه تشنه لبان كار اشقيا كردى


====================================

فتاده مرغ دلم ز آشيان در اين وادي

كه هر كجا رود افتد به دام صيادي


به دانه‌اي دُّر يكدانه مي‌دهد برباد

نه گوش هوش و نه چشم بصير نقّادي


چنان اسير هوا و هوس شدم كه نپرس

نه حال نغمه سرايي نه طبع وقّادي


دلا دل از همه برگير و خلوتي بپذير

مدار از همه عالم اميد امدادي


مگر ز قبله حاجات و كعبه مقصود

ملاذ حاضر و بادي عليّ ‌الهادي


محيط كون و مكان نقطه بصير وجود

مدار عالم امكان مجرّد و مادي


شَها تو شاهد ميقات «لِي مَعَ اللّهي»

تو شمع جمع شبستان مُلك ايجادي


صحيفه ملكوتيّ و نسخه لاهوت

وليّ عرصه ناسوت بهر ارشادي


مقام باطن ذات تو قاب قوسين است

به ظاهر ارچه در اين خاكدان اجسادي


كشيدي از متوكل شدائدي كه به دهر

نديده ديده گردون ز هيچ شّدادي


گهي به بركه درندگان گهي زندان

گهي به بزم مِي و سازِ باغي عادي


تو شاه يكّه سواران دشت توحيدي

اگر پياده روان در ركاب الحادي


ز سوز زهر و بلاهاي دهر جان تو سوخت

كه بر طريقه آباء و رسم اجدادي


=========================================



[External Link Removed for Guests]


===============================================================================




[External Link Removed for Guests]


================================================================================




[External Link Removed for Guests]


====================================================================================



[External Link Removed for Guests]



===================================================================================