(( يا زينب س ))

[دل افروز]

بزن بر دل محرم شد فغانهاست....................كه روز ماتمست و سوگ جانهاست

بتن كن زين عزا رخت سيه را..........................بنوش از خون دل كام نگه را

از آن ظهري كه با خون شستشو شد................نماز وصل جان رنگين وضو شد

زيادش سينه صحرا فروزان...........................گمتنم گشته ازآن داغ و سوزان

بيابان مانده بي ياران وتنها............................فقط بشكسته نيزه پاره تن ها

ميان اينهمه گلهاي بي سر...............................فقط پروانه اي هر سو زند پر

جگر خونست واحوالش پريشست...........................بدنبال گل محبوب خويشست

كجا گيرد سراغي از اميرش................................تن مه پيكر روشن ضميرش

حسين جانم مخواه از من صبوري......................ندارم طاقت اين هجر ودوري

حسين جانم كجائي؟ پيكرت كو؟...........................بميرد زينبت آخر سرت كو؟

حسينم اي عزيز و مونس جان............................فتادي غرق خون اندر بيابان؟

نداري سر بتن, شد سينه ات چاك............................نبيند زينبت اينگونه بر خاك

بميرد زينبت كز پا فتادي...................................غريب و بي كس وتنها فتادي

فتادي اي شه من در كناره.....................................به نيش تيغ و نيزه پاره پاره

چرا اينگونه گشتي جان خواهر..........................به گودالي شدي در خون شناور

برادر جان چرا سر در تنت نيست........................چرا اندر بدن پيراهنت نيست

كجا بوسم برادر روي ماهت.........................ببينم آن تبسم ....آن نگاهت......

تنت در آفتاب داغ تفتيد......................................سم اسبان برويت درنورديد

تن پاكي كه نور عرش گشته...............................بزير پاي اسبان فرش گشته

شدي مصباح حق اينگونه خاموش.....................كجا گيرم سر پاكت در آغوش؟

كجائي مادر اي زهراي اطهر.؟............................بيا بنشين كنار جسم بي سر

ببين اين كشته كاندر خون بنشست..................عزيزو نور چشمانت حسينست...

زخون ديده شويم آن تنت را................................ببوسم جاي مادر گردنت را

فداي آن گلوئي كه محمد(ص)..........................خبر بودش چه بر سر خواهد آمد

به اشك ديده و با ناله وسوز.............................هزاران بوسه مي زد بهر امروز

توئي احياگر دين محمد(ص)....................................جوانان بهشتي را سرآمد

كه دين از خون سرخت رنگ و بو يافت..................شهادت هم زنامت آبرو يافت

عدالت را نهادي در ديانت................................ز ارزشهاي دين كردي صيانت

حقيقت را نمودي پاسباني.................................براهش كرده اي اين جانفشاني