راههای خلاصی از گناه

[anti666zion]

راه خلاصی از گناه چیست؟
[External Link Removed for Guests]
برای مبارزه با گناه وهواهای نفسانی،رعایت چند نکته لازم است:
1 .کوچک نشمردن هیچ گناهی،هر چند به نضر صغیره باشد؛
2.عزم جدی و آهنین بر ترک معصیت واز او استعانت جستن؛
3.هر گاه فکر گناه و وسوسه به ذهن آمد،بلافاصله آن را از لوح ذهن خارج کردن وتوجه خود را به خدا و امور شریفه مشغول داشتن .

راهکارهایی ارائه می گردد که میزان موفقیت آن بسته به همت والای جنابعالی است که امید می رود با عشق وعلاقه وشور وانرژی جوانی که دارید درراه تهذیب وتزکیه بیش ازپیش موفق ومؤید باشید. بدین جهت چند نکته را یادآوری می کنیم :
نکته اول : این که نسبت به حقیقت گناه وعواقب شوم آن دردنیا وآخرت،‌ ونتایج ارزشمند ترک گناه وانس با ذات مقدس ربوبی آشنایی وآگاهی پیدا کنید. دراین راه می توانید ازمطالعه زندگی وسیره امامان وبزرگان دینی بهره مند شوید، توجه به این نکته که ترک لذائذ شیطانی موجب درک لذت عبادت،‌ حل مشکلات دنیوی واخروی، محبوبیت وعزت دردوجهان وعاقبت به خیری، درترک گناه می تواند مؤثر وکارساز باشد."1"
قرآن کریم بارها وبارها ما را به تفکر وتدبر درآیات خلقت، گردش کائنات، خلقت انسان ومبدأ تکوین سفارش کرده است."2" باید انسان به حقیقت دریابد که چیزی جز قطره آب گندیده ای نبوده است وآخر الامر نیز جز پیکری متعفن نخواهد بود، مگر درسایه عبودیت وبندگی حق تعالی ازکمالات عالیه ای بهره مند گردد تا در پیشگاه قرب الهی جاودانه گردد.
بنابراین براساس توصیه قرآن کریم گام اول دراجتناب ازگناه و معصیت تفکر وتدبر درحقیقت هستی ووجود خویش و نیز ابتدا وانتهای خلقت بشر ونیزآگاهی ودانش نسبت به گناهان ومعاصی وآثار وعواقب سوء و برکات ترک آن است.
باید تلاش کنید فکر و ذهن خویش را ازتخیلات عاطل وباطل وبیهوده وفاسد خالی کنید وبه امور نیکو و پسندیده مشغول سازید وبرای لحظه لحظه زندگی خویش برنامة سازنده ومفید طراحی وبرنامه ریزی نمایید وازتمامی اوقات وآنات خود برای ارتقاء انسانی بهره مند گردید.
نکته دوم : طاعت وعبادت وبندگی وخضوع وخشوع دربرابر پرودگارانسان را از فراموشی ونسیان که بدترین بلاهاست ‌نجات می دهد.انسانی‌که خودش راگم کند وفضیلت وماهیت وکرامت انسانی والهی خویش را به ورطه فراموشی بسپارد وبه حیوانیت وتمایلات پست مادی وشهوانی سرگرم شود، دچار نسیان وخودفراموشی شده است که ازدیدگاه قرآن کریم موجب خدافراموشی ونهایتاً سقوط درورطه ضلالت وگمراهی است."3"
نکته سوم : بدانید اگر مرتکب فعل حرام وگناهی شوید درتوبه باز است وخداوند توبه پذیر است وتوبه بندگان مورد پذیرش درگاه رئوف ربوبی قرار می گیرد چنانچه فرموده است : "لاتقنطوا من رحمة الله ان الله یغفر الذنوب جمیعاً""4" (از رحمت واسعه الهی مأیوس وناامید نشوید که خداوند همه گناهان شما را می آمرزد)، نه تنها شما را می‌بخشاید بلکه شما را وارد بهشت نیز می کند.
ونیز می فرماید : "یغفر لکم ذنوبکم ویدخلکم جنات تجری من تحتها الانهار" "5" (گناهان شما را می آمرزد و شما را دربهشتی که زیردرختانش نهرهایی جاری است وارد می کند)
بنابراین خداوند والا مرتبه وبزرگ نه تنها گناهان را می بخشد، بلکه آثار گناهان را نیز پاک می کند، واو را محبوب دیگران قرار می دهد ودر جمع بندگان صالح وشایسته خویش قرار می دهد. درحدیث قدسی آمده است که : "اگر کسانی که از من فرار کرده اند می دانستند که چقدر مشتاق ملاقات آنها هستم از شوق این حقیقت، جان می سپرذند. بنابراین کسانی درتهذیب نفس موفق می شوند که دارای دو رکن باشند :
اول ـ عقل عارف، که درتشخیص حق از باطل اشتباه نکنند وپس ازفهمیدن حق، به آن عمل کنند.
دوم ـ نفس عزوف، که بفهمند گناه سم مهلک وکشنده است. درنتیجه ازآن متنفر می شوند."6"
نکته چهارم : مجالست ونشست وبرخاست با اولیای الهی ودوستان مؤمن ومتدین واهل تقوا ونماز وعبادت وراستی وبطور کلی مهذب، شما را به مصداق "کمال همنشین درمن اثر کرد" به سوی نور ورستگاری رهنمون می سازد. بعضی از اصحاب رسول اکرم"ص" می گفتند : "وقتی ما درمحضر شما هستیم خیلی به خدا نزدیک می شویم، ولی وقتی از شما فاصله می گیریم (با مردم عادی هم نشین می شویم) آلوده می گردیم." حضرت فرمود : "اگر شیاطین به دور قلب شما گردش نمی کردند، شما هم آنچه من می بینم می دیدید وآنچه من می شنوم می شنیدید""7"
نکته پنجم : درپایان توصیه می کنیم به مراقبت برانجام فرایض واجب دینی وحتی المقدور انجام مستحبات وترک نواهی وحتی المقدور ترک مکروهات ومحاسبه وکتاب روزانه به اعمال زندگی وتلاش برای جبران خطاها واشتباهات واستغفار ودقت درتناول غذای حلال، حفظ زبان، محبت به والدین وبندگان خدا و..."8"

(1) برای اطلاع بیشتر می توانید رجوع کنید به:سیدهاشم محلاتی ، گناه وعواقب شوم آن
(2) برای آگاهی بیشتر می توانید ر ک به آیات : 176 سوره اعراف، 5تا 7 سوره طارق، آیه اول سوره دهر و...
(3) نسوالله فانسیهم انفسهم،سوره حشر/19
(4) سوره زمر/53
(5) سوره صف/12
(6) برای آگاهی بیشتر رجوع کنید به : آیت ا...جوادی آملی، حماسه وعرفان
(7) ر.ک علامه محمد حسین حسینی تهرانی، رساله لب اللباب
(8) جهت اطلاع وآگاهی بیشتر درتهذیب اخلاق به کتب زیر مراجعه کنید :
- مراحل احلاق درقرآن،‌ آیت ا...جوادی آملی
- اخلاق اسلامی،شهیدآیت ا...دستغیب
- قلب سلیم، شهیدآیت ا...دستغیب
- گناهان کبیره، شهیدآیت ا...دستغیب
ایمان، شهیدآیت ا...دستغیب

این آدرس سایت من
[External Link Removed for Guests]

[MOHAMMAD_ASEMOONI]

سلام علیکم
دستِ شما سلامت باشه .

اما یه سوال پیش میاد اینجا :

اصلاً چرا انسان گناه میکنه ؟
نظر شما و دیگر دوستان چیه ؟

[thxd]

با سلام

به نظر من تنها راه خلاصی از گناه اینه که گناه نکنیم !
تنها افرادی می توانند گناه کنند که ذهنشان درگیر گناه نکردن است .
در واقع این افراد 24 ساعته به گناه فکر میکنن .
آخه حقم دارن دیگه ، چقدر تحمل کنن که گناه نکنن ، بالاخره این کار رو می کنن .

آیا میبینید؟ رودخانه‌ای از کوهستان جاری می شود، هزاران مایل راه را طی می کند و سپس روزی در دل اقیانوس ناپدید می گردد. اگر رودخانه یک متفکر بزرگ بود و شروع می کرد به اندیشیدن که: "این راه سرپایینی می رود. من نباید این کار را بکنم. جایگاه من در کوهستان است. یک رودخانه نخست فقط برف های قله های هیمالیا است __ جایگاه من آنجاست. و من اینگونه سقوط می کنم. این گناه است. به فرودست ها رفتن همراه با برف رود؟، پایین رفتن به‌سوی زمین؟ از اوج آسمان ها فروغلطیدن؟..." اگر رودخانه ها متفکر بودند دیوانه می‌شدند، زیرا این فروافتادن است، سقوط به جهنم است. ولی رودخانه ها اندیشمند نیستند، خیلی خوش اقبال هستند. آن ها این را می پذیرند. این اراده ی خداوند بوده که در قله باشند و اینک همین اراده ی اوست که اعماق زمین را نیز اکتشاف کند.
و شخصی که واقعاٌ بخواهد قله ها را بشناسد باید اعماق را نیز بشناسد، وگرنه قادر به شناخت نخواهد بود. ژرفا بخش دیگر اوج است. هرچه قله‌ی کوه بالاتر باشد، دره عمیق تر خواهد بود. اگر بخواهی درخت را بشناسی، باید ریشه ها را نیز بشناسی. درخت به بالا رفتن ادامه می‌دهد و ریشه ها به پایین رفتن. و درخت در بین این دو وجود دارد: حرکت رو به بالا و حرکت رو به پایین. این تنشی است که به درخت زندگی می بخشد.
رودخانه حرکت می کند، توکل دارد، نمی داند به کجا می رود __قبلاٌ این راه را نرفته و هیچ نقشه ی راه با خودش ندارد و هیچ راهنما هم ندارد. ولی با توکل به راهش ادامه می دهد: اگر باید چنین رخ دهد، باید خوب باشد. او آوازخوان و رقصان پیش می رود. و آنگاه هر رودخانه‌ای، __چه به شرق جاری باشد و چه به سمت غرب برود یا به شمال یا به جنوب، فرقی ندارد __ عاقبت یک روز بالاخره به آن غایت دست می یابد و در دل اقیانوس ناپدید می‌گردد. در اقیانوس است که او ژرفای نهایی را یافته است.
اینک سفر کامل شده است. او بلندی های هیمالیا را شناخته است، اینک اعماق اقیانوس را نیز شناخته است. اینک آن تجربه کامل است و دایره تکمیل شده است. رهایی و آزادی یعنی این.
یک متدین واقعی چون یک رودخانه زندگی می کند. او توکل دارد. انسانی که بسیار وسواس تکنیک دارد انسانی بی توکل است و تردید دارد. نمی تواند به زندگی اعتماد کند؛ او به تکنیک خودش اعتماد دارد.

[thxd]

با سلام
من با احساس گناه مخالفم ، احساس گناه توسط کشیش‌ها خلق شده است ، ولی نوعی دیگر از احساس گناه هست که توسط آخوندها ایجاد نمی شود. و این احساس گناه بسیار بامعنی است. آن احساس گناه وقتی هست که تو احساس کنی در زندگی چیزی بیشتر وجوددارد و تو سخت نمی کوشی تا آن را به دست آوری. آنوقت احساس گناه می کنی. آنوقت احساس می کنی که تو خودت به نوعی در راه رشد خود مانع ایجاد می کنی ، که تنبل هستی، رخوت داری، ناآگاه هستی و خفته‌ای ؛ که تو یکپارچگی نداری؛ که نمی توانی به سمت سرنوشت و مقصد خودت حرکت کنی. آنوقت احساس گناه برمی خیزد: زمانی که احساس می کنی آن امکان را داری و آن را به فعل در نمی آوری. این احساس گناه کاملاٌ متفاوت است.

من در اینجا در مورد احساس گناهی که کشیش‌ها در بشریت ایجاد کرده اند حرف نمی زنم: "این را نخور وگرنه احساس گناه می کنی....آن کار را نکن وگرنه احساس گناه خواهی کرد..." آنان میلیون ها چیز را بر مردم حرام کرده اند، پس اگر بخوری و بنوشی و این یا آن کار را بکنی توسط احساس گناه محاصره می شوی. من در مورد آن احساس گناه حرف نمی‌زنم ، آن احساس گناه باید دورانداخته شود. در واقع، همان احساس گناه است که به شما کمک می کند در جایی که هستید بمانید. آن احساس های گناه اجازه نمی دهند آن احساس گناه واقعی را در درون بشناسید. آنان جنجال زیاد برسر چیزهای کوچک راه می اندازند: اگر در شب غذا بخوری جینها بر سرش جنجال می کنند: "تو گناهکاری! چرا در شب غذا خوردی؟" یا اینکه همسرت را طلاق می دهی و کاتولیک ها درتو احساس گناه خلق می کنند ، عملی خطا انجام داده ای! زندگی کردن با آن زن یا شوهر و پیوسته جنگیدن خطا نبود! نابود کردن آن زن یا مرد خطا نبود! نابودکردن فرزندان در آن زندگی جهنمی خطا نبود ، آنان فقط با بودن در میان شما له می شدند و تمام زندگیشان به راهی اشتباه شرطی می شد... نه این ها بد نیست ولی اگر از ازدواج بیرون بیایی و اگر از جهنم خلاص بشوی، آن گناه است!

این احساس های گناه به شما اجازه نمی دهند که احساس گناه روحانی را که هیچ ربطی به‌سیاست و آخوند و مذهب و کلیسا ندارد ببینید. این احساس گناه بسیار طبیعی است. وقتی که می بینی که می توانی کاری بکنی و نمی کنی، وقتی که می بینی چقدر توان بالقوه داری و آن توان را به عمل و فعلیت تبدیل نمی کنی، وقتی که می بینی گنج های عظیمی بصورت دانه‌هایی حمل می کنی که می توانند شکوفا شوند و میوه بدهند و تو هیچکاری در موردشان نمی کنی و فقط در رنج باقی مانده ای ، آنوقت یک مسئولیت بزرگی نسبت به خودت احساس می کنی. و اگر آن مسئولیت را برآورده نکنی، احساس گناه خواهی داشت. این احساس گناه اهمیت عظیمی دارد.

[MOHAMMAD_ASEMOONI]

سلام
راز جذب شدن انسان به گناه فقط رسیدن به لذت هست .