[FONT=Georgia] *.*زیر سایه پدر*.*
میتوانی بنویسی؟ فکر نکنم! این کار از دست تو برنمی آید.
اصلا مگر تا به حال چند بار برای پدر یادداشت نوشته ای؟
فکر نکنم تمام عمرت یک بار این کار را کرده باشی. حالا هم خودت را سر کار گذاشته ای؛ گیج و ویج مانده ای که چه بنویسی.
کمی که فکر میکنی، می فهمی این ناتوانی فقط به تو مربوط نمی شود؛ من،تو ، ديگران نيز همين گونه اند
چند فیلم در باره پدر دیده ای؟موضوع چند تا از رمان ها پدر بوده اند؟
چند تا شعر در وصف پدر خوانده ای؟خودت هم نمی دانی که چرا جواب دادن به این سوالها سخت است؛ مگر پدر چه گناهی کرده؟!
آخر چراااا؟
روز مادر تکلیف روشن است! همه می دانند که چطور به مادران تبریک بگویند و چه هدیه ای برای آنها بخرند.
اما انگار برای پدر این ماجرا کمی فرق می کند؛ برای کسی که گویی گرمایش را در دلت ریخته اند، هیچ هدیه ای پیدا نمی کنی و تبریک گفتن را از یاد می بری.!
فقط جای خلوتی می خواهیم و صدای او را که دائم بگوید:
دوستت دارم و ما با صدایش در خودمان غرق شویم و بغض کنیم و آرام گریه کنیم تا کلافه شویم؛ برای پدری که هیچ وقت او را نشناخته ایم.
کوه رنج یعنی پدر!
مردی که زحمتهایش دیده نمی شود.
همانی که از صبح تا شب عرق می ریزد تا تو در ناز و نعمت زندگی کنی .
گاهی می خندد، گاهی اخم می کند، گاهی مشوقت می شود،
گاهی تنبیه ات می کند، گاهی داد می زند، گاهي سكوت ميكند،گاهی نوازشت می کند،
گاهی غصه می خورد، گاهی غر می زند، گاهی امید می دهد و گاهی ... پدر یعنی دوست دوران زندگی و همه چیز آدمی.
پدر عزیزم، دست پرمهرت را می بوسم، روزت مبارک!
چه خوب بود همه ادم ها میفهمیدند،
قبل از اینکه فسیل شوند به هم محبت کنند ...
:ويليام شكسپير
