آيا حديثي از آقا امام زمان (عج)...

[seyed.ahrar]

با سلام
آيا حديثي از آقا امام زمان (عج) مبني بر اينكه در زمان غيبت مي بايست به علما رجوع نمود وجود دارد؟
دوستان اگر درخصوص حديث فوق و يا احاديثي در اين زمينه اطلاعي دارند با آدرس ذكر نمايند
با تشكر


جهت تعجيل در فرجش صلوات

[ع ل ی]

با سلام و التماس دعا

اَللهُمَّ عَرِّفنی نَفسِک،
خدایا، خودت را به من بشناسان
فَاِنَّکَ اِن لَم تُعَرِّفنی نَفسَک ، لَم اَعرِف نَبیِّک
چه، اگر خودت را به من نشناسانی پیامبرت را نشناسم.
اَللهُمَّ عَرِّفنی رَسُولَک،
خدایا ، پیامبرت را به من بشناسان
فَاِنَّکَ اِن لَم تُعَرِّفنی رَسُولَک ، لَم اَعرِف حُجَّتَک
چه، اگر پیامبرت را به من نشناسانی حجّتت را نشناسم.
اَللهُمَّ عَرِّفنی حُجَّتَکَ،
خدایا، حجّتت را به من بشناسان
فَاِنَّکَ اِن لَم تُعَرِّفنی حُجَّتَکَ،ظَلَلتُ عَن دینی
چه ، اگر حجّتت را به من نشناسانی از دینم گمراه شوم.

تقدیم به دوستداران اهلبیت علیهم السلام

[reza141414]

سلام
شما ميتونين به كتاب شريف احتجاج مراجعه كنيد اونجا توقيعاتي از حضرت رو خواهيد يافت كه بسيار راهگشاست...
در پناه امام عصر

[k_eshgi]

آنچه مسلم است، از نظر شیعه از جانب حضرت حجة بن الحسن عسکری(علیه السلام)، در دو توقیع مبارک به موضوع بابیت و تکلیف شیعیان در عصر غیبت کبری اشاره صریح و روشن شده است:
1 ـ توقیع امام(علیه السلام) در جواب سؤالات «اسحاق بن یعقوب» که توسط «محمد بن عثمان عمروی» رحمة الله علیه، تقدیم پیشگاه مبارک شده بود. و این توقیع در کتاب: «الغیبة»، «شیخ الطائفه ابوجعفر محمد طوسی» از «ابن قولویه» و «ابوغالب زراری» از کلینی، از «اسحاق بن یعقوب» نقل شده است و «شیخ صدوق» در کتاب: «اکمال الدین» از «ابن عصام»، از «کلینی» روایت کرده است، و «شیخ طبرسی» در کتاب: «احتجاج» از «کلینی»، و او از اسحاق بن یعقوب روایت کرده است، که حضرت(علیه السلام) در پاسخ سؤالم از تکلیف شیعیان در غیبت کبری چنین مرقوم فرموده بودند:
«و أمّا الحوادث الواقعة فارجعوا فیها إلی رواة حدیثنا. فإنّهم حجّتی علیکم، و أنا حجة الله علیهم».

(و اما حوادثی که برای شما پیش می آید، رجوع کنید به راویان حدیث ما، زیرا آنها حجت من بر شما هستند و من حجت خدا بر آنان می باشم.)

2 ـ توقیع امام(علیه السلام) به چهارمین نائب خود «ابوالحسن علی بن محمد سمری» در آستانه مرگ اوست.که از «شیخ صدوق »
(تحفه قدسی در علائم ظهور مهدی موعود(علیه السلام)، ص 231، «بحار الانوار»، ج 53، ص181 )
روایت نمودند که «حسن ابن احمد» مکتب گفت: در سالی که ابوالحسن علی بن محمد سمری وفات یافت، من در بغداد بودم. چند روز پیش از رحلتش بخدمت وی رسیدم. ایشان توقیعی که از ناحیه مقدسه صادر شده بود برای مردم چنین خواند:
(بسم الله الرّحمن الرّحیم یا علیَّ بْن محمّد السمری أعظم الله أجر إخوانک فیک فإنّک میّت، ما بینک و بین ستّة أیّام فاجْمَعْ أمرک و لا توص إلی أحد فیقوم مقامک بعد وفاتک، فقد وقعت الغیبة التامّة، فلا ظهور إلاّ بعد إذن الله تعالی ذکره، و ذلک بعد طول الأمد و قسوة القلوب و امتلاء الأرض جوراً، و سیأتی شیعتی من یدّعی المشاهدة، ألا فمن ادّعی المشاهدة قبل خروج السفیانی و الصیحة فهو کذّاب مفتر و لا حول و لا قوة إلاّ بالله العلیّ العظیم. )
ای علی بن محمد سمری! خداوند پاداش برادرانت را در مرگ تو بزرگ گرداند; چرا که تو تا شش روز دیگر خواهی مرد. پس به کارهای خود رسیدگی کن و به هیچ کس به عنوان جانشین خود وصیت منما که غیبت کامل واقع شده است. من آشکار نمی شوم مگر بعد از اجازه پروردگار عالم و این بعد از گذشت زمان ها و قساوت دل ها و پر شدن زمین از ستم خواهد بودو عن قریب در میان شیعیان کسانی پیدا می شوند که ادعا می کنند مرا دیده اند. آگاه باش که هر کس پیش از خروج سفیانی و صیحه آسمانی ادعا کند که مرا دیده است، دروغگو است و افترا می بندد. و لا حول و لا قوة إلاّ بالله العلیّ العظیم.
حسن بن احمد بن مکتب گوید، از روی این توقیع نسخه ها نوشتیم و از نزد وی بیرون آمدیم; چون روز ششم شد، نزد وی باز گشتیم، دیدیم در حال جان دادن است، به او گفتند: جانشین شما کیست؟ گفت: خدا را امری است که خود رساننده آن است، و جان داد.
«مجلسی» در کتاب: «بحار الأنوار» ذیل این توقیع، عقیده شیعه امامیه را چنین نگاشته است: «لعلّه محمول علی من یدّعی المشاهدة مع النیابة و إیصال الأخبار من جانبه(علیه السلام) إلی الشیعة، علی مثال السّفراء لئلاّ ینافی الأخبار التی مضت وسیأتی فیمن رآه علیه السلام ـ و الله یعلم» ( اینکه می فرماید کسانی پیدا می شوند و ادّعا می کنند مرا دیده اند شاید مقصود از روایت فوق کسانی باشند که ادعا می کنند حضرت را دیده و از جانب وی نیابت دارند، و می خواهند مانند سفراء اخبار آن حضرت را به شیعیان برسانند. تا بدین ترتیب با اخباری که سابقاً گذشت که افراد زیادی حضرت را دیده اند، منافات نداشته باشد، عنقریب هم در باب کسانی که آن حضرت را در زمان های متأخر دیده اند بازخواهد آمد و خدای داند. )

خداوند ظهور و فرج ایشان را نزدیکتر بفرماید ؛

[seyed.ahrar]

بسمه تعالي
باصلوات بر محمد وآل محمد(ص)ازلطف شما تشكر وقدرداني مي كنم

[amoonaser]

1 ـ توقیع امام(علیه السلام) در جواب سؤالات «اسحاق بن یعقوب» که توسط «محمد بن عثمان عمروی» رحمة الله علیه، تقدیم پیشگاه مبارک شده بود. و این توقیع در کتاب: «الغیبة»، «شیخ الطائفه ابوجعفر محمد طوسی» از «ابن قولویه» و «ابوغالب زراری» از کلینی، از «اسحاق بن یعقوب» نقل شده است و «شیخ صدوق» در کتاب: «اکمال الدین» از «ابن عصام»، از «کلینی» روایت کرده است، و «شیخ طبرسی» در کتاب: «احتجاج» از «کلینی»، و او از اسحاق بن یعقوب روایت کرده است، که حضرت(علیه السلام) [SIZE=150]در پاسخ سؤالم از تکلیف شیعیان در غیبت کبری چنین مرقوم فرموده بودند: 
«و أمّا الحوادث الواقعة فارجعوا فیها إلی رواة حدیثنا. فإنّهم حجّتی علیکم، و أنا حجة الله علیهم».

(و اما حوادثی که برای شما پیش می آید، رجوع کنید به راویان حدیث ما، زیرا آنها حجت من بر شما هستند و من حجت خدا بر آنان می باشم.)

بسم رب الحسین علیه السلام

سلام بر شما

دوست بزرگوار

متن عربی ابتدای این روایت چنین است :

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عِصَامٍ الْكُلَيْنِيُّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ الْكُلَيْنِيُّ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ يَعْقُوبَ قَالَ سَأَلْتُ مُحَمَّدَ بْنَ عُثْمَانَ الْعَمْرِيَّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنْ يُوصِلَ لِي كِتَاباً [HIGHLIGHT=#ffff00]قَدْ سَأَلْتُ فِيهِ عَنْ مَسَائِلَ أَشْكَلَتْ عَلَيَّ  فَوَرَدَتْ فِي التَّوْقِيعِ بِخَطِّ مَوْلَانَا صَاحِبِ الزَّمَانِ ع‏ ....



اسحاق بن يعقوب گويد: از محمّد بن عثمان عمرى درخواست كردم [HIGHLIGHT=#ffff00]نامه ‏اى را كه مشتمل بر مسائل دشوارم   برساند و توقيعى به خط مولاى ما صاحب الزّمان عليه السّلام چنين صادر شد: ....


همچنان که از متن روایت مشخص است ، اصلا بحث از وظیفه شیعیان در غیبت کبری و غیره نیز بلکه سخن از برخی مسائل و سوالاتی می باشد که برای صاحب سوال یعنی اسحاق بن یعقوب سخت و مشکل بوده می باشد ....... حال این مسائل می تواند شامل بسیاری امور باشد و چون ما اصل سوالات را در دست نداریم نمی توانیم در مورد فحوای آن نظر بدهیم .

التماس دعا

یا علی ع

[k_eshgi]

با سلام و عرض ادب ؛
برادر گرامی

در پایان توقیع مبارک حضرت می فرمایند :
«و أمّا الحوادث الواقعة فارجعوا فیها إلی رواة حدیثنا. فإنّهم حجّتی علیکم، و أنا حجة الله علیهم».
و همجنین این حدیث از امام حسن عسکری (ع) که می فرمایند :(الاحتجاج 2 / 263 ، الوسائل 18 / 95)

(...فأمّا من كان من الفقهاء صائنا لنفسه، حافظا لدينه، مخالفا على هواه، مطيعا لأمر مولاه، فللعوام أن يقلّدوه، و ذلك لا يكون الّا بعض فقهاء الشّيعة لا كلّهم)

( ...از ميان فقيهان، هر كه خويشتن دار و نگهبان دينش باشد و با هواى خود مخالفت نمايد و فرمان مولايش را اطاعت كند، عموم مردم بايد از او تقليد كنند. اين دسته، برخى از فقهاى شيعه هستند نه همه آنان)

[amoonaser]

بسم رب الحسین علیه السلام

سلام بر شما

جناب عشقی عزیز - برادر بزرگوار

بنده این روایت را قبول دارم و بر روی چشم خود می گذارم و تنها سخن بنده این بود که فقره ( در پاسخ سوالم از تکلیف شیعیان در غیبت کبری ) اصلا در متن روایت نیست بلکه متن روایت شامل این فقره ( نامه ‏اى را كه مشتمل بر مسائل دشوارم بود ) می باشد !

اصل رجوع به فقها امری است صحیح و شکی در آن نیست و تقلید از ایشان - تنها در باب فقه - امری است که سیره علمای عظام شیعه بوده و می باشد .

روایت دومی که بیان فرمودید روایتی طولانی و بسیار زیبا می باشد ....

التماس دعا

یا علی ع