روح مجرد (غير مادي) است يا مادي ؟

[HamidSHS]

سلام بر شما دوستان عزيز

راستش اين مساله هنوز براي من روشن نشده به صورت كامل و واضح . اما تا جايي كه خودم ميدونم و اطلاع دارم ، روح يك حقيقت مادي هست كه طبق فرمايش امام صادق (عليه السلام ) :
و الرّوحُ جسمٌ رقيقٌ قَدْ اَلْبَسَ لِباساً كَثيفاً
روح ماده اي لطيف است كه لباسي غيرلطيف پوشيده است.

اين حقيقت رو پذيرفتم.

راستش تا به حال من هيچ تحقيق گسترده اي روي اين موضوع انجام ندادم و طبيعتا براي من شايد در بين صحبت هاي شما دوستان خيلي سوال پيش بياد كه نياز به دليل دارم و خواهش ميكنم اگر بنده حرفي رو زدم ، از باب دفاع بنده از يك موضوع نگيريد ، چون من دارم روي اين موضوع تحقيق مي كنم و سعي مي كنم اندوخته هاي خودم رو در اين مورد با شما هم در ارتباط بزارم.

بحثي در اين تاپيك :

آيا ما در بدست آوردن و كسب توفيق هيچ نقشي نداريم ؟

راه افتاد كه جواب هم فرومي محترممون ، بنده رو يه ذره نسبت به اين موضوع كه روح ماده هست يا غير ماده كنجكاو كرد و باعث شد كه من يه ذره بيشتر تحقيق كنم .

پس به اميد خدا بحث هايي كه شد رو منتقل ميكنم به اينجا و از ادامه شروع به بحث ميكنيم .

ياعلي

[HamidSHS]

zahra sadeghpoor :

سلام . بله دقيقا همين طوره. روح انسان يک حقيقت مجرد است که به ذات مقدس خدا وصله و جسم انسان مستقل از روح چيزي جز فساد و خون ريزي ازش بر نمياد به همين دليل فرشته ها که از ابتدا فقط جسم انسان رو شناختن به خدا گفتن " وقتي ما تو رو تسبيح ميکنيم چزا موجودي خلق ميکني که در زمين فساد و خونريزي کنه ! "
پس اين ما هستيم که با اختيار خودمون يا مانع از ظهور اسما الهي نميشيم( اصطلاحا کاراي خوب خوب انجام ميديم ) يا در زمين فساد ميکنيم( کاراي نا خوب ميکنيم)

[HamidSHS]

روح انسان يک حقيقت مجرد است که به ذات مقدس خدا وصله و جسم انسان مستقل از روح چيزي جز فساد و خون ريزي ازش بر نمياد

راستش من در روايات از معصومين ( عليهم السلام ) خوندم كه روح يك جسم رقيق هست ( كه در پايين تر خود روايت رو مي بينيد )

اين رو هم خوندم كه در معناي آيه » " و نفخت فيه من روحي " ، در ادبيات عرب به اين ميگن :" اضافه تشريفي " و منظور از اين آيه بزرگي و عظمت روح انسان هست و نه اينكه روح انسان به ذات پروردگار وصل باشه .

براي كامل تر خوندن اين موضوع ، اين رو بخونيد :

«اگر در آية يادشده روح انسان به خداوند نسبت داده شده و فرمود: من از روح خودم در او دميدم. مراد اضافه و نسبت تشريفي است يعني خداوند براي تكريم روح انساني آن را به خود نسبت داد و فرمود: من از روح خود در او دميدم، پس نبايد تصور شود كه خداوند روحي داشته و آن را در انسان دميده است چون اين معنا موجب توهم حلول روح خدا در كالبد انسان مي‌شود كه باطل و غلط است. پس مراد اضافه و نسبت تشريفي است مثل آن كه كعبه به خدا نسبت داده شده و گفته مي‌شود: (بيت الله الحرام) به طور يقين خداوند خانه ندارد و نيازمند مكان نيست تا كعبه خانه او باشد بلكه از جهت تكريم آن مكان مقدس به خدا نسبت داه شده و اضافه تشريفي است. مسئله روح انسان نيز از اين جهت يعني به دليل اضافه تشريفي نسبت به خدا داده شده است.

روح از عالم امر الهي و موجودي اسرارآميز است لذا قران كريم خطاب به پيامبر فرمود: «يسئلونك عن الروح قل الروح من امر ربّي و ما اوتيتم من العلم الّا قليلاً» يعني از تو درباره روح سؤال مي‌كنند بگو روح از امر پروردگار من است و در اين باره دانش شما اندك است، برابر اين آيه روح انسان يكي از مخلوقات خداوند است.
و نه روح خود خداوند لذا در آيه سير آفرينش انسان را چنين توضيح مي‌دهد:
ما انسان را از عصاره‌اي از گِل آفريديم، پس آن را نطفه‌اي در قرارگاه مطمئن (رحم) قرار داديم، سپس نطفه را به صورت علقه (خون بسته) و علقه را به صورت مضغه (چيزي شبيه گوشت جويده شده) و مضغه را به صورت استخوانهايي درآورديم، از آن پس آن را آفرينش تازه‌اي ايجاد كرديم اين آيه سير آفرينش انسان را كه منجر به خلقت روح او شد مطرح كرده بنابراين روح انسان مخلوق خداست نه اين كه روح خدا باشد. » "

اينو بخونيد :

"روح نوعی جسم است"
به خلاف آنچه در بین مردم و مجامع علمی مصطلح گردیده روح در مقابل جسم قرار ندارد و چنین استعمالی به خاطر مسامحه رایج گردیده است. چون در لسان روایات و متون دینی جسم به معنای همان ماده به كار رفته كه شامل روح نیز می گردد. صحیح آن است كه ما روح را در مقابل بدن قرار دهیم. بدین معنا كه بگوییم ما یك بدن داریم و یك روح. آنچه مهمتر به نظر می رسد این است كه بدانیم، بدن و روح هر دو ماده اند منتها روح از لطافت بیشتری برخوردار است.



قالَ الصّادقُ علیه السلام:

و الرّوحُ جسمٌ رقیقٌ قَدْ اَلْبَسَ لِباساً كَثیفاً



امام صادق علیه السلام فرمودند:

روح ماده ای لطیف است كه لباسی غیرلطیف پوشیده است.

(بحارالانوار، ج58، ص34)

در این تعبیر نكات جالبی را امام علیه السلام گنجانده اند؛ از جمله اینكه:

1- روح را اصل و حقیقت انسان دانسته و آنرا صاحب اختیار و مسلط بر بدن معرفی نموده اند؛

2- اینكه بدن را به سان لباسی تشبیه نموده اند كه روح از آن استفاده می نماید؛

3- روح و بدن هر دو مادّی بوده و از فیزیك مخصوص به خود برخوردار بوده؛ منتها روح رقیقتر و لطیفتر از بدن است؛

و نكات دیگری كه می توان از این تعبیر به دست آورد. "

ياعلي

[HamidSHS]

zahra sadeghpoor :

سلام. از اين همه مطالب جالب خيلي ممنونم.
اما در مجرد بودن روح و جسد بودن جسم که شکي ندارم و فکر نکنم شما هم شک داشته باشين . منظور اين که گاهي ما فکر ميکنيم در بعضي خوش گذروني ها و تفريحات ،جسم ما رشد ميکنه در صورتي که جسم به خودي خود جان ندارد که رشد کنه و جسدي بيش نيست که روح به اون جان ميده و در اين جور تفريحات فقط حيوانيت ما رشد ميکنه نه جسم ما( البته مثال من زياد مربوط به بحث نبود فقط براي درک بيشتر جمله).
اگر روح رو ماده بگيريم مسلما از جنس ماده ي اين دنيا نيست .
نقل قول:"اين آيه سير آفرينش انسان را كه منجر به خلقت روح او شد مطرح كرده "
من اين جملرو اصلا نميفهمم ! چون تا جايي که من ميدونم خدا اول جسم انسان رو خلق کرد و بعد از روح خود که همون اسما هستند ، در جسم دميد . نظرتون چيه آقا حميد؟

[HamidSHS]

دوباره سلام
سوالاتي كه از جملات بالاي شما براي بنده پيش آمد :
1- آيا جسد جدا از ماديت هست ؟ ( يعني مادي نيست ؟ )
2- آيا روح به جسم جان نمي ده ؟

گاهي ما فکر ميکنيم در بعضي خوش گذروني ها و تفريحات ،جسم ما رشد ميکنه در صورتي که جسم به خودي خود جان ندارد که رشد کنه و جسدي بيش نيست که روح به اون جان ميده و در اين جور تفريحات فقط حيوانيت ما رشد ميکنه نه جسم ما

مگر جسم ما هم رشد نميكنه ؟
خب اگر روح به جسم جون ميده ، خب به نظر من مانعي نداره كه جسم ما رشد كنه و جسم ما در حال رشد كردن هست ( هرچند كه تفريحات بر روي روح هم تاثير داره ) اما اين فقط روح نيست كه رشد ميكنه بلكه جسم هم در حال رشد كردن هست

اگر روح رو ماده بگيريم مسلما از جنس ماده ي اين دنيا نيست .

ماده اين دنيا با ماده دنياي ديگه فرق داره ؟
يعني چي ؟ ميشه واضح تر توضيح بديد؟
به نظر من ، ماده ، ماده هست اما مقدار و مقادير ماديتش فرق ميكنه ( بنا به همين روايتي كه از امام صادق (ع) هست : اين رو ميفرمايند كه : روح يك ماده رقيق هست )

نقل قول:"اين آيه سير آفرينش انسان را كه منجر به خلقت روح او شد مطرح كرده "
من اين جملرو اصلا نميفهمم ! چون تا جايي که من ميدونم خدا اول جسم انسان رو خلق کرد و بعد از روح خود که همون اسما هستند ، در جسم دميد . نظرتون چيه آقا حميد؟

راستش من در مفهوم اون جمله جز اين چيزي كه شما فرموديد ، متوجه نشدم. ( حالا نميدونم شما چطور متوجه نشديد در صورتي كه داريد معناي جمله رو ميگيد )

ياعلي

[zahra sadeghpoor]

سلام آقا حمید. ممنون از پاسختون.

تا جایی که من میدونم رشد دو نوعه:بعضی چیزا خودشون خود به خود رشدمیکنن ولی بعضی چیزارو باید رشدشون داد.

مثلا درختای کویری خود به خود رشد میکنن یا بعضی درختای دیگه (ماهیتا این جورین) ولی بعضی درختارو باید مرتب آبشون داد (صورتی

در زیر دارد آنچه در بالاستی) جسم انسان جزء دسته ی اوّله. ( زود قضاوت نکنین ، الان توضیح میدم)

منظور این که "گذر زمان و فصل ها و ماه ها و سال ها " جسم انسان رو رشد میده ولی هرگز گذشت ماه ها و سال ها روح انسان رو رشد

نمیده (یعنی خودمون باید رشدش بدیم ). به عبارت دیگه جسم انسان چه برای اونی که آب میوش سر ساعت لنگ نمیشه چه برا اونی که

بزور چند لقمه نون و . . . از یه جا گیر میاره میخوره به هر حال رشد میکنه ( و البته به مرور زمان به وضعیتی که بهش داده شده عادت میکنه

و جدا کردن ازین عادت گاهی کاره سختیه )البته بنده این جا منکر تاثیر غذابر جسم و جان انسان نمیشم بویژه که خودتونم اثر غذای حلال رو

در هدایت انسان میدونین و خیلی از اثرات دیگه پس ما موظفیم که غذای سالم بخوریم چون "روح سالم در جسم سالمه" و اسماء الهی از

جسم طیب و طاهر که غذای طیب و طاهر خورده میتواند ظهور پیدا کند.

نتیجه ی اخلاقی : هر چه قدر بیشتر با طبیعت انس بگیریم و با فاصله از تکنولوژی غرب ، راهت تر میتونیم امام وجودمون رو به ظهور برسونیم و با گذر از دین سکولاریزه شده که منشاءش فرهنگ غربه از زیر سقف سقیفه بیرون بیایم و زیر پرچم علوی وارد بشیم .

و اگه اشتباه نکنم منظور من و شما از تعریف ماده یکیه.

ماده ی این دنیا ثقیل و غلیظه. و وقتی که اصطلاحا ثقل ماده برداشته شد انسان اصطلاحا به تجرد میرسه اما باز هم این حالت نسبت به

قیامت ثقیله یعنی یه کم راحت تر بگم ، ما 3 تا بدن داریم. یکی برای دنیا، دیگری برای برزخ ، دیگری برای قیامت که روح با واسطه ی نفس

(که بعضی ها اجمالا هردوشان را روح و یا نفس میگن که همون "من" یا " خویشتن حقیقی انسان" است) در هر یک از این قالب ها (بدن ها) قرار

میگیرد. بدن انسان که مربوط به دنیاست و "جسد" نامیده میشه نسبت به بدن انسان در برزخ (که بدن انسان در خواب نیز میباشد) ثقیل تر

و به همین ترتیب بدن برزخی انسان از بدن قیامتش ثقیل تره. یعنی ثقل ماده ی دنیا و برزخ با هم فرق دارد و تفاوت های دیگه که در احادیث هست.
نتیجه ی اخلاقی 2 :مرگ به معنی نابود شدن نیست بلکه با مرگ فقط ثقل دنیا از آدم برداشته میشه پس ماهیت مرگ زیباست چون انسان ، رو به عالمی میرود که ثقل و سنگینی و آلودگی دنیا را ندارد ولی اگه ما کور و شل و لنگ از دنیا بریم آیا سختی که متحمل میشویم از زشتی خودمونه یا از زشتیه دنیای برتر ؟

از دقتتون ممنونم آقا حمید. نظر شما چیه ؟
التماس دعای خاص

[HamidSHS]

سلام آقا حمید. ممنون از پاسختون.

سلام
خواهش ميكنم
و همچنين ...

تا جایی که من میدونم رشد دو نوعه

اين تقسيم بندي رو بر چه اساسي انجام داديد ؟ ( در مباحث ما بايد دليل قاطع با توجه به آيات و روايات محكم باشه و نه انديشه اي كه از ذهن خودمون بيرون آمده )

بعضی چیزا خودشون خود به خود رشدمیکنن ولی بعضی چیزارو باید رشدشون داد.

الان ثابت شده كه هيچ چيزي خود به خود رشد نميكنه و براي رشد كردن ( تغييرات ظاهري يا باطني ) نياز به يك موثر ( محرك ) داره
پس چه اون گلي كه بايد با دست آب بخوره ( كه بستگي به خصوصيت اون گل داره ) و چه اون گلي كه خودش آب رو تامين ميكنه از دل خاك ( باز هم بسته به نوع گل ) كه اصطلاحا به اين نوع گياه خودرو ميگن ، هر دو نوعش رشد دارن اما نه خود به خود ...

مثلا درختای کویری خود به خود رشد میکنن یا بعضی درختای دیگه (ماهیتا این جورین) ولی بعضی درختارو باید مرتب آبشون داد (صورتی

در زیر دارد آنچه در بالاستی) جسم انسان جزء دسته ی اوّله. ( زود قضاوت نکنین ، الان توضیح میدم)

پس من نميتونم جسم انسان رو جزو دسته اول قرار بدم. چون خود به خود رشد نميكنه و روح انسان با جاني كه به جسم ميده باعث رشد اون ميشه و همونطور كه مي دونيد با جدا شدن روح از بدن ، جسم هم از رشد باز مي ايسته .

"گذر زمان و فصل ها و ماه ها و سال ها " جسم انسان رو رشد میده

گذر زمان و ... خودش عاملي هست براي رشد جسم اما همين گذر زمان و فصل ها و ماه ها و سال ها رو اگر جسم ، بدون روح باشه ، هيچ رشدي نميكنه بلكه ميپوسه . ( پس جسم با عواملي كه فرموديد ، به تنهايي نميتونه رشد داشته باشه بلكه اون روح هست كه باعث ميشه جسم رشد كنه)
بنابر اين جمله بالاي شما رو نميتونم قبول كنم

در مورد جمله دوم :

ولی هرگز گذشت ماه ها و سال ها روح انسان رو رشد نمیده (یعنی خودمون باید رشدش بدیم )

اگر اشتباه نكنم منظور شما از رشد روح همون تكامل روح هست ... درسته ؟

اگر منظورتون از گذشت ماه ها و سال ها و ... ، صرفا خود گذشت زمان ( به تنهايي ) هست ، كه بايد گفت :‌ اين امكان وجود داره كه با فرض گرفتن ( صرفا ) زمان ، روح رشد (تكامل ) نداشته باشه.

چون جسم انسان هميشه باعث رشد روح نميشه ( اما گاها تاثير هاي خودش رو داره ). همونطور كه ميبينيم : رشد ( تكامل ) روح يك فرد 20 ساله با جسمي معادل 180 سانتي متر شايد از لحاظ رشد ( تكامل ) از روح يك پير مرد 90 ساله با قد 190 سانتي متر بيشتر باشه .

بنده این جا منکر تاثیر غذابر جسم و جان انسان نمیشم بویژه که خودتونم اثر غذای حلال رو در هدایت انسان میدونین و خیلی از اثرات دیگه پس ما موظفیم که غذای سالم بخوریم چون "روح سالم در جسم سالمه" و اسماء الهی از جسم طیب و طاهر که غذای طیب و طاهر خورده میتواند ظهور پیدا کند.

بله ... اثر غذاي حلال بر روي روح رو اصلا منكر نميشم و خيلي هم بهش اعتقاد دارم

در مورد "روح سالم در بدن سالم " بايد بگم كه مثال رو يه ذره تحريف كرديد شما كه اصلش اين هست :
"عقل سالم در بدن سالم "

راستش بعضي وقت ها خيلي ها كه بدنشون ناقص هست ، روح بلندي ميتونن داشته باشن و نقص جسمشون باعث نقص و جلوگيري از رشد روحشون نميشه . ( كه در اين مورد فكر نميكنم شما شكي داشته باشيد )

نتیجه ی اخلاقی : هر چه قدر بیشتر با طبیعت انس بگیریم و با فاصله از تکنولوژی غرب ، راحت تر میتونیم امام وجودمون رو به ظهور برسونیم و با گذر از دین سکولاریزه شده که منشاءش فرهنگ غربه از زیر سقف سقیفه بیرون بیایم و زیر پرچم علوی وارد بشیم .

نتيجه گيري رو بزاريد آخر بحث چون هنوز خيلي صحبت ها مونده ( جدي ميگم ، چون بعضي وقت ها نتيجه گيري ها فرق ميكنه سر يك موضوع و بحث ) حالا ولش كنيد ... از بحث جدا نشيم

و اگه اشتباه نکنم منظور من و شما از تعریف ماده یکیه.

من تا اينجا هيچ تعريفي از ماده ( كه شما فرموده باشيد ) نديدم !
اگر امكان داره منظورتون رو از ماده خيلي واضح و روشن بيان كنيد

ماده ی این دنیا ثقیل و غلیظه

ثقيل و غليظ يعني چي ؟ ميشه توضيح بديد ؟

و وقتی که اصطلاحا ثقل ماده برداشته شد انسان اصطلاحا به تجرد میرسه

اين ثقل ماده كه شما فرموديد ، بر چه اساسي ميگيد كه ثقل برداشته ميشه و اصطلاحا به تجرد مي رسه ؟

ما 3 تا بدن داریم. یکی برای دنیا، دیگری برای برزخ ، دیگری برای قیامت که روح با واسطه ی نفس (که بعضی ها اجمالا هردوشان را روح و یا نفس میگن که همون "من" یا " خویشتن حقیقی انسان" است) در هر یک از این قالب ها (بدن ها) قرار میگیرد.

در كدوم حديث و يا آيه نوشته شده كه ما سه تا بدن داريم براي سه مكان : "دنيا ، برزخ و قيامت " ؟ ( شايد همون روح ما باشه كه در هر سه جا ميتونه حضور داشته باشه )

بدن انسان که مربوط به دنیاست و "جسد" نامیده میشه نسبت به بدن انسان در برزخ (که بدن انسان در خواب نیز میباشد) ثقیل تر .
و به همین ترتیب بدن برزخی انسان از بدن قیامتش ثقیل تره. یعنی ثقل ماده ی دنیا و برزخ با هم فرق دارد و تفاوت های دیگه که در احادیث هست.

راستش من منظور شما رو از بدن "شكل ظاهري انسان" برداشت كردم ... ( اميدوارم كه درست برداشت كرده باشم ، چون هرچقدر فكر كردم ديدم چيز مناسب تري پيدا نميشه كرد براي اين واژه در اينجا

و آيا شما در مورد اينكه شكل ظاهري انسان ( بدن انسان ) ، همينطور در هر دنيا رقيق تر ميشه حديثي داريد ؟
چون من طبق فرموده پيامبر (ص) هميشه سعي ميكنم از آيات و روايات ( قرآن و معصومين (عليهم السلام ) ) استفاده كنم و قبول كردن هر چيزي غير از اون برام سخت هست .

البته اون ها هم با شرايطي كه ذكر شده ...
مثلا بعضي چيز ها بديهي هست كه قبول كردنش براي ما مشكلي بوجود نمياره و عين روز روشن هست اما جمله بالايي كه فرموديد براي من اصلا بديهي نيست و بايد از قرآن و معصومين ياري طلبيد

نتیجه ی اخلاقی 2 :مرگ به معنی نابود شدن نیست بلکه با مرگ فقط ثقل دنیا از آدم برداشته میشه پس ماهیت مرگ زیباست

بله ...
مرگ به عنوان نابودي نيست ...
طبق گفته امام حسين (ع) : مرگ پلى است كه شمارا از دردسرهاى دنيا به رفاه و لطف خدا مى‏رساند، همان گونه كه براى دشمنان خدا انتقال از كاخ به زندان است.

امام سجادعليه السلام مى‏فرمايد:

«المَوتُ للمؤمن كنَزعِ ثيابٍ وَسِخَة قُمّلَةٍ و فَكّ قُيودٍ و اغلال ثَقيلة والاستبدال باَفخَر الثياب و اطيبها»

مرگ براى افراد با ايمان همچون بيرون آوردن لباس كثيف و سپس پوشيدن بهترين لباس‏هاى خوشبو و ارزشمند وآزاد شدن از قيد و بندهاى سنگين است. سپس امام سخنان خود را چنين ادامه مى‏دهد: همين مرگ، براى افراد كافر مانند كندن لباسهاى فاخر و پوشيدن لباسهاى آلوده و خشن و خروج از منزل‏هاى دل‏نشين و حركت به منزل‏هاى وحشتناك است.

در اين مورد شكي نيست

ولی اگه ما کور و شل و لنگ از دنیا بریم آیا سختی که متحمل میشویم از زشتی خودمونه یا از زشتیه دنیای برتر

راستش هرچي بدي هست از خودمون هست طبق آيه قرآن

خلاصه كه من زياد نوشتم و سوال كردم
اميدوارم كه همينطور كه من خط به خط پرسيدم ، شما هم خط به خط پاسخ بديد
و لطفا از اين اسمايل ها استفاده نكنيد : ( ، ، ، ، ) چون من احساس بدي پيدا ميكنم به اين ها ( باور كنيد جدي ميگم ) و به خاطر رُك صحبت كردنم هم خيلي عذر خواهي ميكنم چون بايد رُك صحبت كرد و جواب رو رُك شنيد ( اما در عين حفظ ادب براي شخص متقابل )

باز هم ممنونم و منتظر جواب هاي جديد ...
موفق باشيد
ياعلي

[مجید 85]

با سلام خدمت شما
متاسفانه جماعتی به جای استفاده از فرمایشات اهل بیت علیهم السلام - که اصلا هدف از رسالت و امامتشان بیان حقایق توحید و معاد و خلقت است- پیرو مزخرفات فلاسفه ملحدی چون ملا صدرا می شوند . که از صحبتهای ایشان اینطور استنباط می شود. انسان سه جسم دارد و ........ که در هیچ آیه و روایتی دیده نمی شود و معلوم نیست این فلاسفه از کجا آورده اند با عقلهای نداشته شان

[hadadi500]

احادیثی که عنوان شد خیلی خوب بود. ممنونم از دوستان

[hadadi500]

احادیثی که عنوان شد خیلی خوب بود. ممنونم از دوستان