« بسم الله الرَّحمن الرَّحیم »
« فی اللَّجإ إلَی اللهِ تَعالی »
« دعای امام سجاد (ع) در پناه بردن به خداى تعالى »
اللَّهُمَّ إِنْ تَشَأْ تَعْفُ عَنَّا فَبِفَضْلِكَ ، وَ إِنْ تَشَأْ تُعَذِّبْنَا فَبِعَدْلِكَ
خدايا اگر خواهى، بر ما ببخشائى به فضل خود. و اگر خواهى، ما را كيفر دهى به عدل خود
فَسَهِّلْ لَنَا عَفْوَكَ بِمَنِّكَ ، وَ أَجِرْنَا مِنْ عَذَابِكَ بِتَجَاوُزِكَ ، فَإِنَّهُ لَا طَاقَةَ لَنَا بِعَدْلِكَ ،
وَ لَا نَجَاةَ لِأَحَدٍ مِنَّا دُونَ عَفْوِكَ
پس منت نه و بر ما ببخشاى و آسان گير و از ما درگذر و از عذاب خود پناه ده
كه يارائى تحمل عدل تو را نداريم و بى بخشايش تو كسى از ما نجات نيابد.
يَا غَنِيَّ الْأَغْنِيَاءِ ، هَا ، نَحْنُ عِبَادُكَ بَيْنَ يَدَيْكَ ، وَ أَنَا أَفْقَرُ الْفُقَرَاءِ إِلَيْكَ ، فَاجْبُرْ فَاقَتَنَا بِوُسْعِكَ ، وَ لَا تَقْطَعْ رَجَاءَنَا بِمَنْعِكَ ،
فَتَكُونَ قَدْ أَشْقَيْتَ مَنِ اسْتَسْعَدَ بِكَ ، وَ حَرَمْتَ مَنِ اسْتَرْفَدَ فَضْلَكَ
اى بىنيازترين بىنيازان اينك ما بندگان توايم در پيشگاه تو و من از همه محتاجتر. پس به توانگرى خويش حال ما درويشان را نيكو گردان
و به منع عطا قطع اميد ما مكن تا آن كسى كه از تو طلب سعادت مىكند بدبخت نگردد، و آنكه از فضل تو چشم عطا دارد نوميد نشود،
فَإِلَى مَنْ حِينَئِذٍ مُنْقَلَبُنَا عَنْكَ ، وَ إِلَى أَيْنَ مَذْهَبُنَا عَنْ بَابِكَ ، سُبْحَانَكَ نَحْنُ الْمُضْطَرُّونَ الَّذِينَ أَوْجَبْتَ إِجَابَتَهُمْ ،
وَ أَهْلُ السُّوءِ الَّذِينَ وَعَدْتَ الْكَشْفَ عَنْهُمْ
اگر از جانب تو نوميد شويم سوى كه بازگرديم و از در خانه تو كجا برويم. پاكا خداوندا! ما فروماندگانيم
و تو اجابت فروماندگان را واجب كرده و مستمندانيم كه گشودن مشكل آنها را نويد دادى
وَ أَشْبَهُ الْأَشْيَاءِ بِمَشِيَّتِكَ ، وَ أَوْلَى الْأُمُورِ بِكَ فِي عَظَمَتِكَ رَحْمَةُ مَنِ اسْتَرْحَمَكَ ، وَ غَوْثُ مَنِ اسْتَغَاثَ بِكَ ،
فَارْحَمْ تَضَرُّعَنَا إِلَيْكَ ، وَ أَغْنِنَا إِذْ طَرَحْنَا أَنْفُسَنَا بَيْنَ يَدَيْکَ
سزاوار مشيت و شايسته عظمت و بزرگى تست كه بر مستمندان ببخشائى و آن كس را كه فريادرس خواهد
به فرياد رسى. به زارى ما رحمت آر و چون خويش را بر آستان تو افكنديم ما را بىنياز كن
اللَّهُمَّ إِنَّ الشَّيْطَانَ قَدْ شَمِتَ بِنَا إِذْ شَايَعْنَاهُ عَلَى مَعْصِيَتِكَ ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ،
وَ لَا تُشْمِتْهُ بِنَا بَعْدَ تَرْكِنَا إِيَّاهُ لَكَ ، وَ رَغْبَتِنَا عَنْهُ إِلَيْكَ
خدايا شيطان شاد گشت كه در گناه پيروى او كرديم پس بر محمد و آل او درود فرست
و پس از اينكه او را رها كرديم و روى به تو آورديم او را شاد مگردان.
.