در کتاب جنگهای صلیبی از دیدگاه شرقیان و تاریخ جنگهای صلیبی نوشته استیون رانسیمان آمده است که چطور مردم مسیحی و یهودی و مسلمان اورشلیم (بیت المقدس) قتل عام شدند و آنانکه نجات یافته بودند به لشکر مسلمانان پناه برده و در جنگ علیه مهاجمان شرکت کردند.
در کتاب جنگهای صلیبی تیموتی لوی بیئل آمده:
تنها عده ای معدود(از لشکر صلیبیون) از مریدان و راهبها ، شوالیه یا نجیب زاده بودند ...گردهمایی آنها بیش از آنکه به گردهمایی سپاه به نظر آید ، تجمع خیل اوباش به نظر می رسید و بعضا اوباشی شدیدا سرکش....آنها در صدها شهر و روستای اروپایی در جستجوی یهودیان برآمدند .... یهودیان را به بخش کوچکی از شهر می راندند و آنجا را به آتش می کشیدند.هزاران مرد و زن و کودک کشته شدند.
قابل توجه اینکه این لشکر مسیحی مسلمانان را دشمن درجه یک مسیح و یهودیان را دشمن درجه دو می پنداشتند و هرکجا مسلمان یا یهودی ای را می یافتند از دم تیغ می گذراندند و کسانی هم که با آنها رابطه دوستی داشتند نیز گرفتار می شدند
یکی دیگر از دلایل اتهامات یهودیان زخم زدن به نان مقدس بود نظريه آيين قرباني مقدس براي يهوديان مصيبت بزرگي شد. گرچه ميبايست مسيحيان اعتقاد داشته باشند كه كشيش هنگام انجام دادن مراسم ديني قرص نان را تبديل به جسم و خون مسيح ميسازد، اما برخي از مسيحيان مانند، لالردها، نسبت به اين امر مشكوك بودند. رواج داستانهايي، راجع به نان مقدس و خون آمدن از آن، بر اثر زخم كارد يا خراش نوك سنجاق، موجب تحكيم اين اعتقاد ميشد; و چه كسي جرئت ميكرد به چنين عمل مهيبي دست بزند، مگر يك نفر يهودي. دراواخر قرون وسطي، شايعات راجع به خون آمدن از نان مقدس رواج فراوان يافته بود. در بسياري موارد، چنانكه به سال 1338 در نويبورگ (نزديك پاساو) و به سال 1369 در بروكسل اتفاق افتاد، اين شايعات منجربه كشتار جمعي يهوديان و سوزاندن خانه‌هاشان ميشد. در بروكسل به ياد بود خون آمدن از نان مقدس در سال 1369، نمازخانه اي در كليساي جامع سن گودول بر پا ساختند تا هر ساله، ضمن مراسمي، وقوع آن معجزه را جشن بگيرند; و همين مراسم بود كه بعدا به صورت جشن كرمس فلاندريها در آمد. در نويبورگ، يكي از خدام كليسا اعتراف كرد كه نان تقديس نشده اي را به خون آغشته و در گوشهاي از كليسا پنهان كرده بود، وسپس يهوديان را به كارد زدن بر آن متهم ساخته بود. تاریخ تمدن جلد 6 ص 860
نویسنده: قاسم باصری حسن کهل
کارشناس مسیحیت