یک سوال

[مهدی لشکربلوکی]

بنام خالق جانها
از شما میخوام راهنماییم کنید چگو نه نماز را با خلوص دل بخونم و موقعه نماز حواسم به جای دیگری نباشد.
با ارزوی توفیق و نزدیکی همگی با خدا.....

[محمد علي]

با سلام و عرض خوشامد

برای یافتن پاسخ سوالات خود می توانید لینک های زیر را مطالعه بفرمایید :

forum-f45/topic-t1771-10.html

همچنین :

 حضور قلب ؛ روح عبادت 


ای برادر ! بی گمان ، هر عبادتی دارای روح و جسد ، و ظاهر و باطن است . جسد و ظاهرش ، همان حرکات مخصوص بدنی است .

باطن عبادت ، آن ثمراتی است که مقصود از انجام عبادت ، حصول همان ثمرات است . روح عبادت ، حضور قلب است و طلبیدن مقصود آن عبادت .

آن ثمرات ، جز با این روح حاصل نمی شود.

به عنوان نمونه ، نماز ستون دین است . خداوند نماز را برترین و بهترین اعمال و عبادات بدنی قرار داده و آثاری عظیم بر آن مترتّب کرده است ؛

چنان که می فرماید :
 « إن الصلاة تنهی عن الفحشاء و المنکر » 

  راستی که نماز ، (انسان را) از کار بسیار زشت و ناپسند بازمی دارد .  (1) 
رسول اکرم (ص) دربارۀ نماز فرموده است :
 « الصلاة معراج المؤمن» 

 نماز ، معراج مومن است .  

کسی که به گناه آلوده و از پیشگاه خداوند به دور مانده است ، باید پیش از نماز ، زاری کند و خود را در معرض بخشایش و آمرزشش درآورد تا   راز و نیاز با پروردگار را بازیابد .  

تکبیر ، بهترین وسیلۀ تنزیه حق تعالی از شریک است و تقدیس از نیاز و کاستی . تکبیر ، تنزیه خدای است از درآمدن به عقل و خرد انسانی .
  ، گونه ای یادآوری است و عقاید راستین دینی را در ژرفای دل می نشاند . 

آن گاه که نمازگزار ، دعای توجه را بر زبان می آورد (2) ، خلوص نیت را به خویش تلقین می کند و در پیشگاه عظمت حق تعالی

به کرنش می افتد و تمامی ذرات جسم و جانش روی به سوی خدا می کند و از ماسوای او روی بر می تابد .

قرائت ، سخن گفتن با محبوب حقیقی بندگان است و راز دل بازگفتن با خدای منان . نمازگزار ، نخست صفات والای خاوند را بر زبان می آورد و

«الأدب مع الله » را در سخن گفتن با خدای متعال ارج می نهد ؛ و سپس از بندگی خویش آشکارا سخن می گوید و خود را در برابر پروردگار از هر توانی ،

عاری می داند . آن گاه از خدای می خواهد که یاری اش دهد و او را در کارها و به ویژه در عبادت و طاعت ، مدد رساند .

سپس ، از او می خواهد که به راه راست هدایتش فرماید . (اهدنا الصراط المستقیم)

راه راست ، همان راه رسول خدا (ص) و امامان پاک (ع) است (صراط الذین انعمت علیهم) .

سپس ، از گام گذاردن در راه دشمنان اهل بیت (ع) به خدای پناه می برد . راهی که همۀ کژیها و نادرستی ها در آن است . ( غیر المغضوب علیهم و لا الضالین)

قلّۀ رفیع خضوع و خشوع انسان در برابر حق تعالی ، سجده و رکوع است . بدین سان ، چون ادمی ارجمندترین اعضای خویش را برخاک می نهد ،
  آلودگی خودبینی و خویشتن را پرستیدن و فخر فروختن می پیراید .  

نماز ، دارای چنین فواید و ثمراتی نخواهد بود ، مگر با حضور قلب که روح آن است . زیرا بدنی که روح ندارد ، هیچ حرکت و عملی

نیز نمی تواند داشت . از این روست که نمازی که ما می خوانیم ، نه ما را از فحشا و منکر باز می دارد و نه باعث عروج ما می شود .

نماز ، معجونی الهی و مَرکبی آسمانی است که اگر با شرایط و اداب به جای آورده شود ، تمامی بیماری های نفسانی و دردهای روحانی را شفا می بخشد .

 انسان باید در هر فعلی از نماز ، که به جای می آورد ، بیندیشد و آگاه باشد که سرّ و غرض و مقصود از آن چیست ؟!  




-------------------------- پی نوشت -----------------------------------

1- سوره مبارکه عنکبوت ،آیه 45 .

2- إنّی وَجّهتُ وجهیَ للّذی فَطرَ السّموات و الارض ، حنیفاً مسلماً و ما أنا مِن المُشرکین .
 (24) 

[HR]

 آمادگی پیش از نماز 


دعاهایی که باید پیش از نماز خواند ، دعاهایی است که دلهای رمیده و ناآرام را رام می کنند ، تا به هنگام نماز

با خداوند متعال ارتباط یابند ؛ دلهایی که در زندگانی مادّی روزانه ، از معنویت دور می شوند و رنگ و بویی مادّی به خود می گیرند .

از شرایط دیگر قبول عمل در پیشگاه الهی ، تقوا و ورع از گناهان است . زیرا انسان با ارتکاب گناه ، از درگاه خداوند ،

دور می شود . خداوند متعال می فرماید :

 « إنّما یتقبّل من المتّقین »  
 (خدواند ، اعمال را ) تنها از پرهیزکاران می پذیرد . (1) 

روایاتی صحیح وارد شده است که برای هر بخشی از نماز ، اسرار و حکمت هایی عجیب بیان می کند . آنچه ما در این جا

بر آن اشاره کردیم ، تنها نمونه ای از آنها بود و اگر بخواهیم همه را بازگوییم ، هزاران کتاب نیز گنجایش آن را نخواهد داشت .

از این رو ، شخص سالک باید به احادیثی که در این باره وارد شده است رجوع کند و در اسرار و حکمت های تمامی عبادات به دقت بیندیشد و

سپس هر بخشی از عبادات را بر آن گونه که باید ، انجام دهد تا موجب قُرب به درگاه الهی گردد و نفس را به کمال رساند و به راه نجات

رهنمایی اش کند .


-------------- پی نوشت -----------------------
1- سوره مبارکه مائده ، آیه 27 .
 (25)