دوست دارم زینب(س) را بستایم. اما نمی دانم چگونه!
[align=center]برای نبی ، زهرای ثانی ؛
برای پدر ، فاطمه ای دگر؛
برای مادر، به تمامی پیرو و دختر؛
برای برادر ، سنگ صبور ؛
برای امامان زمان ، یاوری با تمام توان ؛
... نه این کلمات هم قاصرند از بیان سترگی او درقلب من .
شاید تمام بزرگی اش رابتوان درآن لحظه یافت که مولایش ، جان جانانش حسین علیه السلام آن چه لازم بود به وقت وداع درگوش او زمزمه کرد
و در سینه ی شرح یافته اش - به اشاره ی ولی زمانش - به امانت سپرد.
به راستی خاتون من! مولایمان تو را چه گفت که بیش از پیش از زمینیان کنده شدی و تاحد امامت بالا رفتی؟!
...