افول رنگین کمان هستی...فاطمه

[fizikdan3000]

بسم رب [HIGHLIGHT=#ff0000]الفاطمه 

ای آیینه عصمت سبز، ای بوی بهشت بی‏نشان، ای اشک عرش بر کرانه کوثر، ای

خاتون نور و ای تحفه آسمانی، ای پاره آفتاب شب در غربت خورشید، ای حوریه در زمین

و انسیه در آسمان. ای ودیعة الرسول در مفتاح فردوس و پرتو رسالت و بوی خوش

محمّدی. ای شکوفه عصمت که از زلال کوثر، لاله‏های زهرایی به کعبه عفاف اعطا

کرده‏ای. ای کشتی پهلو گرفته که گلوبند عصمت را در راه فدک با یاس کبود به خانه

آوردی.

ای بانوی آفتاب که از لهیب آتش در خانه تو کوثر اشک ما از میان شعله‏ها چون چشمه

خون بر بستر شهادت می‏بارد.... این خروشی است در دفاع از حریم حقّ از سوخته

سینه زهراییان:

ای آتش افروز از خشم فاطمه حذر کن...

[fizikdan3000]

 [HIGHLIGHT=#953734]بسم رب الکعبه  


مرد خیبر، مرد خندق، تا شنید، از پای افتاد. آبی بیاورید...

در کنارش می‏گفت: ای کوثر خدا، ای دختر رسول، ای اُنس مهربان، این دل رمیده ما را

دیگر چه کسی انیس و مونس باشد؟ ... یک بار دیگر آسمان گرفت و خنجر تبار قابیل،

خورشیدی دیگر را که در ابتدای طلوع خود بود، بر سجاده خون از پای انداخت. رسول

صلی‏الله‏علیه‏و‏آله‏وسلم از تنهایی درآمد و علی علیه‏السلام غربت خود را به سوگ

نشست. و حرامیان سرمست، که علی علیه‏السلام تنها شد؛ چون بی‏همتا شد...

[fizikdan3000]

[HIGHLIGHT=#938953]بنام احد و واحد خدا 

ای آموزگار ظرافت آن‏جا که مردان از پای فتادند، چگونه رفتن را تو به من آموختی و آن‏جا

که فریادها در سینه‏ها گم شد فریاد خسته دردم را تو به بلوغی رساندی و آن‏جا که

حرامیان راه را بستند با اشک‏هایت راهم را تا، به خدا، تو علامت گذاشتی و در باغ

شهادت، مرگ را که بار زندگی آ ورده بود، نشانم دادی. خورشید در تابوت تو غروب کرد و

ملائک به عشق دیدار تو به سجده در افتادند و عروج خونینت را خدا خود به نظاره

نشست، تا زخم‏هایت را خود مرهمی نهد و چشمه کوثرش را با تو به طهارت رساند...