نفس اماره

[mahdieh]

به نام خداوند بخشنده ومهربان

[FONT=Tahoma,sans-serif]شب، طلبۀ جوانی به نام محمدباقر در اتاق خود در حوزۀ علمیه مشغول مطالعه بود. به ناگاه دختری وارد اتاق او شد و در را بست و با انگشت به طلبۀ بیچاره اشاره کرد که ساکت باش!  
[FONT=Tahoma,sans-serif]دختر گفت: شام چه داری؟؟ طلبه آنچه را که حاضر کرده بود آورد و سپس دختر در گوشه‌ای از اتاق نشست و محمد به مطالعه خود ادامه داد.  
[FONT=Tahoma,sans-serif]از آن طرف، چون این دختر شاهزاده بود و به خاطر اختلاف با زنان دیگر، از حرمسرا خارج شده بود، لذا شاه دستور داده بود تا افرادش شهر را بگردند ولی هر چه گشتند پیدایش نکردند.  
[FONT=Tahoma,sans-serif]صبح که دختر از اتاق خارج شد مأموران شاهزاده خانم را همراه محمدباقر به نزد شاه بردند.
شاه عصبانی پرسید: چرا شب به ما اطلاع ندادی و....؟
 
[FONT=Tahoma,sans-serif]محمدباقر گفت: شاهزاده تهدید کرد که اگر به کسی خبر دهم مرا به دست جلّاد خواهد داد. شاه دستور داد که تحقیق شود که آیا این جوان خطائی کرده است یا خیر؟ و بعد از تحقیق از محمدباقر پرسید: چطور توانستی در برابر نفست مقاومت نمائی؟ محمد باقر 10 انگشت خود را نشان داد و شاه دید که تمام انگشتانش سوخته است.. 
[FONT=Tahoma,sans-serif]لذا علت را پرسید. طلبه گفت: هنگامی‌که آن دختر وارد حجرۀ من شد، با خودنمایی و افسون‌گری‌های پی‌درپی خود، می‌کوشید تا توجه مرا به سوی خویش معطوف سازد. نفس امّاره نیز مرا مدام وسوسه می‌نمود.  [FONT=Tahoma,sans-serif]  [FONT=Tahoma,sans-serif]هر بار که نفسم وسوسه می‌کرد، یکی از انگشتان خود را بر روی شعلۀ سوزان شمع می‌گذاشتم تا طعم آتش جهنم را بچشم  [FONT=Tahoma,sans-serif]و بالاخره از سر شب تا صبح بدین وسیله با نفس مبارزه کردم  [FONT=Tahoma,sans-serif]  [FONT=Tahoma,sans-serif]به فضل خدا، شیطان نتوانست مرا از راه راست منحرف کند و ایمان و شخصیتم را بسوزاند.

 
[FONT=Tahoma,sans-serif]شاه عباس از تقوا و پرهیزکاری او خوشش آمد و دستور داد همین شاهزاده را به عقد میرمحمدباقر در آوردند و به او لقب میرداماد داد و امروزه تمام علم‌دوستان از وی به عظمت و نیکی یاد کرده و نام و یادش را گرامی می‌دارند. از مهمترین شاگردان وی می‌توان به ملاصدار اشاره نمود.  
[FONT=Tahoma,sans-serif]نفس امّاره یکی از عواملی است که انسان را به ارتکاب گناه وسوسه می‌کند. 
[FONT=Tahoma,sans-serif]قران کریم می‌فرماید: [FONT=Tahoma,sans-serif]  [FONT=Tahoma,sans-serif]نفس امّاره به سوی بدی‌ها امر می‌کند مگر در مواردی که پروردگار رحم کند. [FONT=Tahoma,sans-serif]  [FONT=Tahoma,sans-serif](سورۀ یوسف، آیۀ53)  
[FONT=Tahoma,sans-serif]
 [FONT=Tahoma,sans-serif]با تصرف از کتاب آموزه‌های وحی در قصه‌های تربیتی، عبدالکریم پاک نیا – سایت تبیان