حضرت فاطمه زهرا (سلام علیها) و پيراهن خون‏آلود امام حسين(ع)

[HRG]

 فاطمهعليهاالسلام در پيشگاه خدا با قاتلان خود و فرزندانش محاجه خواهد كرد وآنان را در ميان مردم محشر محكوم نموده و به عذاب دردناك الهى گرفتارخواهد نمود.
از روايات اسلامى استفاده مى‏شود، نخستين پرونده‏اى كهدر روز رستاخير رسيدگى مى‏شود، پرونده‏ى محسن شهيد (فاطمه) است، ولى آنچهدل فاطمه عليهاالسلام و شيعيان و محبان اهل‏بيت را بيشتر مى‏سوزاند،خاطره‏ى جانسوز كربلا است، كه در آن، امام حسين عليه‏السلام را با يارانشبه طور فجيع به شهادت رسانده و سرهايشان را از تنشان جدا نموده و زنان ودختران آنان را با تمامى بى‏رحمى اسير كردند... در احاديث آمده است كهدختر گرامى پيامبر صلى اللَّه عليه و آله پيرهن خون‏آلود امام حسينعليه‏السلام را در روز قيامت به دست گرفته و خواستار محاكمه و كيفر قاتلاناو مى‏گردد. (1) از حضرت امام صادق عليه‏السلام آمده است كه فاطمهعليهاالسلام را در روز قيامت در قبه‏اى از نور مى‏نشانند. در اين هنگام،امام حسين به محشر مى‏آيد، در حالى كه سربريده‏اش را به دست مى‏گيرد.فاطمه عليهاالسلام از ديدن چنين حالى صيحه مى‏كشد و مى‏افتد و تمامپيامبران و خلايق ديگر، از ديدن چنين وضعى به گريه مى‏افتند، سپس قاتلينامام حسين حاضر و محاكمه مى‏گردند و آنگاه به كيفر شديدى مى‏رسند... (2) وبالاخره در حديث ديگرى از طريق ابان بن عثمان از امام صادق عليه‏السلامنقل شده: چون فاطمه عليهاالسلام به محشر آيد، پيرهن خون‏آلود امام حسينعليه‏السلام را به دست گرفته، عرض مى‏كند: خدايا! اين پيرهن خون‏آلود حسينمن است و تو خود مى‏دانى چه جناياتى در مورد او مرتكب شده‏اند. (3) خطابمى‏رسد: يا فاطمه! تو در نزد من محبوبى هر چه مى‏خواهى بگو. عرض مى‏كند:الهى! انتقام خون حسين را بگير. در اين حال آتش جهنم بر قاتلين امام حسينمسلط مى‏گردد و با انواع عذاب به كيفر مى‏رساند. (4)  
  1ـ فرائدسمطين، ج 2، ص 265، ش 533-بحار، ج 43، ص 220، ح 2 و 3: تحشر ابنتىفاطمه يوم القيامه و معها ثياب مصبوغه بالدم... فتقول: يا عدل احكم بينى وبين قاتل ولدى، قال رسول‏اللَّه (ص): فيحكم لابنتى و رب الكعبه...
ويل لمن شفعائه خصمائه - و الصور فى حشر القيامه ينفخ
لابد ان ترد القيامه فاطم - و قميصها بدم الحسين مضمخ
2ـ ثواب الاعمال به نقل جلاءالعيون شبر، ج 1، ص 227.
3ـ فتاخذ قميص الحسين بن على بيدها مضمخا بدمه و تقول: يا رب هذا قميص ولدى و قد علمت ما صنع به.
4ـ بحارالانوار، ج 43، ص 224، ح 11. 
 
 
   
منبع : پایگاه اهل بیت (ع)