۞ در خلوت تنهايي...

مدیر انجمن: شورای نظارت

ارسال پست
Old-Moderator
Old-Moderator
پست: 1668
تاریخ عضویت: پنج‌شنبه ۱۹ مهر ۱۳۸۶, ۴:۰۶ ب.ظ
سپاس‌های ارسالی: 3099 بار
سپاس‌های دریافتی: 5474 بار

۞ در خلوت تنهايي...

پست توسط Labbaik »

 "بسم الله الرحمن الرحيم"         
 
 تصویر 


 كانَ لُقمانُ يُطيلُ الجُلوسَ وَحدَهُ ،
فَكانَ يَمُرُّ بِهِ مَولاهُ فَيَقولُ : يا لُقمانُ ، إنَّكَ تُديمُ الجُلوسَ وَحدَكَ ، فَلَو جَلَستَ مَعَ النّاسِ كانَ آنَسَ لَكَ .


فَيَقولُ لُقمانُ : إنَّ طولَ الوَحدَةِ أفهَمُ لِلفِكرَةِ ، وطولَ الفِكرَةِ دَليلٌ عَلى طَريقِ الجَنَّةِ .



لقمان به تنهانشينى عادت داشت .
وقتى مولايش از كنارش مى‏گذشت، به او مى‏گفت: اى لقمان! تو زياد تنها مى‏نشينى . اگر با مردم بنشينى، برايت خوب است.


لقمان مى‏گفت: «تنهايىِ زياد، انديشه را فهيم‏تر مى‏كند و انديشه زياد، راه‏نماى راه بهشت است» .  



  الخواطر : ج 1 ص 251 ،
بحار الأنوار : ج 13 ص 422 ح 17 . 
زندگی بافتن یک قالی است

نه همان نقش و نگاری که خودت می خواهی

نقشه را اوست که تعیین کرده است

تو در این بین فقط میبافی

نقشه را خوب ببین !!!

نکند آخر کار قالی زندگیت را نخرند


 تصویر 
ارسال پست

بازگشت به “حديث”