[FONT=Book Antiqua]
[FONT=Book Antiqua]
بررسي نظر شيعه و اهل سنت در مورد صحابه :
نظر شيعه در مورد صحابه :
براي اينكه مشخص شود كه آيا مقصود شيعه از مطرح كردن بحث لعن دشمنان دين ، دشمني با رسول خدا (صلى الله عليه وآله) و
تمامي صحابه نيست ، در ابتدا بايد نظر شيعه را در مورد صحابه بيان نماييم .
شيعه نمي تواند همانند اهل سنت حكم به عدالت تمام صحابه كرده و براي آنان مقام فوق عصمت قائل شود و معتقد باشد كه هيچ
گناهي از صحابه نوشته نمي شود و آنان مشمول آيات وعيد قرآن نمي شوند؛ زيرا خداوند متعال نسبت به پيامبر گرامي (صلى الله عليه
وآله) كه اشرف خلائق و افضل پيامبران ميباشد می فرمايد :
لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنْ الْخَاسِرِينَ
سوره زمر آيه 39
اگر شرک بورزی عملت نابود شده و از زيانکاران خواهی بود .
و نيز خطاب به پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) ميفرمايد :
وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ * لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ * ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ
سوره الحاقة آيات 44 تا 46
و اگر پارهاي گفتارها بر ما بسته بود ، دست راستش را سخت ميگرفتيم ، سپس رگ قلبش را پاره ميكرديم .
همچنين خطاب به آن حضرت مي فرمايد :
وَلَوْلَا أَنْ ثَبَّتْنَاكَ لَقَدْ كِدْتَ تَرْكَنُ إِلَيْهِمْ شَيْئًا قَلِيلًا * إِذًا لَأَذَقْنَاكَ ضِعْفَ الْحَيَاةِ وَضِعْفَ الْمَمَاتِ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَكَ عَلَيْنَا نَصِيرًا
سوره إسراء آيات 74 و 75
و اگر تو را استوار نميداشتيم ، قطعا نزديك بود كمي به سوي آنان متمايل شوي ؛ در آن صورت حتما تو را دو برابر
(در) زندگي و دو برابر (پس از) مگر (عذاب) ميچشانديم ؛ آنگاه در برابر ما براي خود ياوري نمييافتي .
شيعه با اين كه صحبت رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) را بالاترين شرف براي افراد ميداند، ولي با الهام از آيات قرآن و روايات نبوي و
اهل بيت عصمت و طهارت (عليهمالسلام) معتقد است كه صحابه بر سه گروه بودند:
مشروعيت سبّ و لعن از ديدگاه اهل سنت
مدیر انجمن: شورای نظارت
-
- پست: 2503
- تاریخ عضویت: جمعه ۱۱ آبان ۱۳۸۶, ۳:۰۶ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 7581 بار
- سپاسهای دریافتی: 6236 بار
- تماس:
-
- پست: 2503
- تاریخ عضویت: جمعه ۱۱ آبان ۱۳۸۶, ۳:۰۶ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 7581 بار
- سپاسهای دریافتی: 6236 بار
- تماس:
Re: مشروعيت سبّ و لعن از ديدگاه اهل سنت
[FONT=Book Antiqua]
گروه اول از صحابه :
كساني كه تابع احكام الهي و اوامر رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) بودند و عدهاي از آنان در ركاب حضرت به شهادت رسيدند ،
شيعه تمامي افراد اين دسته را متدين و اهل بهشت ميداند که به نمونههايي از اين افراد اشاره مينماييم :
1- کسانی که در زمان رسول خدا (صلى الله عليه وآله) به شهادت رسيدند :
كليه اصحابي كه خالصانه از اسلام دفاع كردند و در زمان رسول خدا (صلى الله عليه وآله) در اين راه به شهادت رسيدند و طبق مدارك
اهل سنت ، تنها كساني كه در زمان رسول خدا (صلى الله عليه وآله) در جنگ ها به شهادت رسيده اند 259 نفر بوده است .
ر.ك : رحمة للعالمين، سيرة النبي الأمي صلى الله عليه وسلم باب حروب رسول الله (ص) ، تأليف: القاضي محمد سليمان سلمان المنصورفوري وترجمة د. سمير عبدالحميد إبراهيم/ دار السلام / الرياض
2- کسانی که در زمان رسول خدا (صلى الله عليه وآله) با ايمان از دنيا رفتند :
کسانی که در زمان رسول خدا (صلى الله عليه وآله) با ايمان کامل از دنيا رفتند که اين گروه نيز خود جمعي كثير از صحابه خواهند شد .
3- کسانی که در اعتقاد به امامت علي (عليهالسلام) ثابت ماندند :
آنان كه بعد از رحلت رسول گرامی اسلام (صلى الله عليه وآله) مطابق وصيت حضرت معتقد به امامت و خلافت حضرت امير (عليهالسلام)
شدند و از آن حضرت دفاع نمودند .اينها اگر چه تعدادشان اندک بود ولي همگی از بزرگان صحابه به شمار می روند ؛ در کتاب خطط
الشام نام تعدادی از ايشان را می برد که عبارتند از :
سلمان ، ابوذر ، ابو سعيد خدری ، عمار ياسر ، حذيفة بن يمان ؛ ابو ايوب انصاری ، خالد بن سعيد ، قيس بن سعد.
وي ميگويد :
عرف جماعة من كبار الصحابة بموالاة علي في عصر رسول الله صلى الله عليه وسلم ، مثل سلمان الفارسي ، القائل : بايعنا رسول الله
على النصح للمسلمين ، والائتمام بعلي بن أبي طالب ، والموالاة له ومثل أبي سعيد الخدري القائل : أمر الناس بخمس ، فعلموا بأربع ،
وتركوا واحدة ، ولما سئل عن الأربع قال : الصلاة والزكاة والصوم والحج ، قيل فما الواحدة التي تركوها ؟ قال : ولاية علي بن أبي طالب ،
قيل له : وإنها لمفروضة معهن ؟ قال نعم هي مفروضة معهن ومثل أبي ذر الغفاري وعمار بن ياسر ، وحذيفة بن اليمان وذي الشهادتين ،
وأبي أيوب الأنصاري ، وخالد بن سعيد ، وقيس بن سعد . وأما ما ذهب إليه بعض الكتاب من أن التشيع من بدعة عبد الله بن سبأ ، فهو
وهم ، وقلة معرفة بحقيقة .
خطط الشام محمد كرد علي ج 5 ص251
عدهاي از بزرگان صحابه ، به دوستي علي در زمان رسول خدا (صلى الله عليه وآله) شناخته ميشدند ؛ مانند سلمان فارسي كه گفته
بود با رسول خدا بيعت كرديم كه با مردم خيرخواه باشيم و علي را امام و ولي خويش بدانيم !
و مانند ابوسعيد خدري كه گفته بود مردم به پنج چيز مامور شدند كه چهار تا را انجام داده و يكي را ترك كردند ؛
وقتي از آن چهار چيز سوال شد ، گفت : نماز و زكات و روزه و حج ؛
به او گفته شد آن يكي كه مردم تركش كردند چه بود ؟
پاسخ داد : ولايت علي بن ابي طالب ؛
به او گفتند : آيا ولايت علي نيز همراه آنان واجب شد ؟!
گفت آري ولايت علي نيز همراه آنان واجب شد .
و ماننى ابوذر غفاري و عمار ياسر و حذيفه بن يمان و ذيالشهادتين و ابو ايوب انصاري و خالد بن سعيد و قيس بن سعد .
اما آنچه كه عده اي از نويسندگان گفتهاند كه شيعه از بدعتهاي عبد الله بن سبا است ، توهم است !
و از كمي آشنايي با حقيقت مذهب شيعه است .
صبحي صالح نيز علاوه بر جمع فوق عده ديگری را اضافه می کند که عبارتند از :
مقداد بن أسود ، جابر بن عبد الله ، أبي بن كعب ، أبو الطفيل عمر بن وائلة ، عباس بن عبد المطلب ، همه فرزندان عباس
او ميگويد :
كان بين الصحابة حتى في عهد النبي (صلى الله عليه وآله) شيعة لربيبه علي، منهم: أبو ذر الغفاري، والمقداد بن الأسود، وجابر بن عبد
الله، وأبي بن كعب، وأبو الطفيل عمر بن وائلة، والعباس بن عبد المطلب وجميع بنيه، وعمار بن ياسر، وأبو أيوب الأنصاري .
النظم الإسلامية ص 96
در ميان صحابه حتي در زمان رسول خدا (صلى الله عليه وآله) عدهاي شيعه علي ، تربيت شده پيامبر بودند ؛ كه از ميان ايشان ابوذر
غفاري و مقداد بن اسود و جابر بن عبد الله و ابي بن كعب و ابو الطفيل عمر (عامر) بن وائلة و عباس بن عبد المطلب و همه فرزندان او و
عمار ياسر و ابو ايوب انصاري .
4- کسانی که پس از مدتي، به طرف امير مومنان (عليهالسلام) برگشتند :
تعدادي از صحابه كه پس از مدتي جدايي از اميرمومنان علي (عليهالسلام) ، عاقبت به صف پيروان حضرت پيوسته و در جنگ جمل و
صفين و نهروان در ركاب حضرت جنگيدند ويا به شهادت رسيدند و يا تا آخر عمر با امام بودند و در حمايت از حضرت نهايت تلاش خود را به
كار بستند.
گروه اول از صحابه :
كساني كه تابع احكام الهي و اوامر رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) بودند و عدهاي از آنان در ركاب حضرت به شهادت رسيدند ،
شيعه تمامي افراد اين دسته را متدين و اهل بهشت ميداند که به نمونههايي از اين افراد اشاره مينماييم :
1- کسانی که در زمان رسول خدا (صلى الله عليه وآله) به شهادت رسيدند :
كليه اصحابي كه خالصانه از اسلام دفاع كردند و در زمان رسول خدا (صلى الله عليه وآله) در اين راه به شهادت رسيدند و طبق مدارك
اهل سنت ، تنها كساني كه در زمان رسول خدا (صلى الله عليه وآله) در جنگ ها به شهادت رسيده اند 259 نفر بوده است .
ر.ك : رحمة للعالمين، سيرة النبي الأمي صلى الله عليه وسلم باب حروب رسول الله (ص) ، تأليف: القاضي محمد سليمان سلمان المنصورفوري وترجمة د. سمير عبدالحميد إبراهيم/ دار السلام / الرياض
2- کسانی که در زمان رسول خدا (صلى الله عليه وآله) با ايمان از دنيا رفتند :
کسانی که در زمان رسول خدا (صلى الله عليه وآله) با ايمان کامل از دنيا رفتند که اين گروه نيز خود جمعي كثير از صحابه خواهند شد .
3- کسانی که در اعتقاد به امامت علي (عليهالسلام) ثابت ماندند :
آنان كه بعد از رحلت رسول گرامی اسلام (صلى الله عليه وآله) مطابق وصيت حضرت معتقد به امامت و خلافت حضرت امير (عليهالسلام)
شدند و از آن حضرت دفاع نمودند .اينها اگر چه تعدادشان اندک بود ولي همگی از بزرگان صحابه به شمار می روند ؛ در کتاب خطط
الشام نام تعدادی از ايشان را می برد که عبارتند از :
سلمان ، ابوذر ، ابو سعيد خدری ، عمار ياسر ، حذيفة بن يمان ؛ ابو ايوب انصاری ، خالد بن سعيد ، قيس بن سعد.
وي ميگويد :
عرف جماعة من كبار الصحابة بموالاة علي في عصر رسول الله صلى الله عليه وسلم ، مثل سلمان الفارسي ، القائل : بايعنا رسول الله
على النصح للمسلمين ، والائتمام بعلي بن أبي طالب ، والموالاة له ومثل أبي سعيد الخدري القائل : أمر الناس بخمس ، فعلموا بأربع ،
وتركوا واحدة ، ولما سئل عن الأربع قال : الصلاة والزكاة والصوم والحج ، قيل فما الواحدة التي تركوها ؟ قال : ولاية علي بن أبي طالب ،
قيل له : وإنها لمفروضة معهن ؟ قال نعم هي مفروضة معهن ومثل أبي ذر الغفاري وعمار بن ياسر ، وحذيفة بن اليمان وذي الشهادتين ،
وأبي أيوب الأنصاري ، وخالد بن سعيد ، وقيس بن سعد . وأما ما ذهب إليه بعض الكتاب من أن التشيع من بدعة عبد الله بن سبأ ، فهو
وهم ، وقلة معرفة بحقيقة .
خطط الشام محمد كرد علي ج 5 ص251
عدهاي از بزرگان صحابه ، به دوستي علي در زمان رسول خدا (صلى الله عليه وآله) شناخته ميشدند ؛ مانند سلمان فارسي كه گفته
بود با رسول خدا بيعت كرديم كه با مردم خيرخواه باشيم و علي را امام و ولي خويش بدانيم !
و مانند ابوسعيد خدري كه گفته بود مردم به پنج چيز مامور شدند كه چهار تا را انجام داده و يكي را ترك كردند ؛
وقتي از آن چهار چيز سوال شد ، گفت : نماز و زكات و روزه و حج ؛
به او گفته شد آن يكي كه مردم تركش كردند چه بود ؟
پاسخ داد : ولايت علي بن ابي طالب ؛
به او گفتند : آيا ولايت علي نيز همراه آنان واجب شد ؟!
گفت آري ولايت علي نيز همراه آنان واجب شد .
و ماننى ابوذر غفاري و عمار ياسر و حذيفه بن يمان و ذيالشهادتين و ابو ايوب انصاري و خالد بن سعيد و قيس بن سعد .
اما آنچه كه عده اي از نويسندگان گفتهاند كه شيعه از بدعتهاي عبد الله بن سبا است ، توهم است !
و از كمي آشنايي با حقيقت مذهب شيعه است .
صبحي صالح نيز علاوه بر جمع فوق عده ديگری را اضافه می کند که عبارتند از :
مقداد بن أسود ، جابر بن عبد الله ، أبي بن كعب ، أبو الطفيل عمر بن وائلة ، عباس بن عبد المطلب ، همه فرزندان عباس
او ميگويد :
كان بين الصحابة حتى في عهد النبي (صلى الله عليه وآله) شيعة لربيبه علي، منهم: أبو ذر الغفاري، والمقداد بن الأسود، وجابر بن عبد
الله، وأبي بن كعب، وأبو الطفيل عمر بن وائلة، والعباس بن عبد المطلب وجميع بنيه، وعمار بن ياسر، وأبو أيوب الأنصاري .
النظم الإسلامية ص 96
در ميان صحابه حتي در زمان رسول خدا (صلى الله عليه وآله) عدهاي شيعه علي ، تربيت شده پيامبر بودند ؛ كه از ميان ايشان ابوذر
غفاري و مقداد بن اسود و جابر بن عبد الله و ابي بن كعب و ابو الطفيل عمر (عامر) بن وائلة و عباس بن عبد المطلب و همه فرزندان او و
عمار ياسر و ابو ايوب انصاري .
4- کسانی که پس از مدتي، به طرف امير مومنان (عليهالسلام) برگشتند :
تعدادي از صحابه كه پس از مدتي جدايي از اميرمومنان علي (عليهالسلام) ، عاقبت به صف پيروان حضرت پيوسته و در جنگ جمل و
صفين و نهروان در ركاب حضرت جنگيدند ويا به شهادت رسيدند و يا تا آخر عمر با امام بودند و در حمايت از حضرت نهايت تلاش خود را به
كار بستند.
-
- پست: 2503
- تاریخ عضویت: جمعه ۱۱ آبان ۱۳۸۶, ۳:۰۶ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 7581 بار
- سپاسهای دریافتی: 6236 بار
- تماس:
Re: مشروعيت سبّ و لعن از ديدگاه اهل سنت
[FONT=Book Antiqua]
[FONT=Book Antiqua]
[FONT=Book Antiqua]
صحابه مدافع امير مومنان در جنگ جمل :
تعدار صحابه ای که در جنگ جمل در ركاب حضرت علي (عليهالسلام) بودند، در کتب شيعه 1500 نفر و در کتب اهل سنت حدود 800 نفر
ذکر شده اند !!!
شيخ طوسي و قاضي نعمان مغربي مينويسند:
شهد مع علي ( عليه السلام ) يوم الجمل ثمانون من أهل بدر ، وألف وخمسمائة من أصحاب رسول الله ( صلى الله عليه وآله ).
الأمالي للطوسي ص 726 ش 1527 ، شرح الأخبار ج 1 ص 489 ش 350 .
همراه با علی (عليهالسلام) در جنگ جمل هشتاد نفر از اهل بدر و هزار و پانصد نفر از صحابه رسول خدا (صلى الله عليه وآله) بودند .
ذهبي نيز مينويسد:
وقال سعيد بن جبير : كان مع علي يوم وقعة الجمل ثمانمائة من الأنصار ، وأربعمائة ممن شهدوا بيعة الرضوان . رواه جعفر بن أبي المغيرة
عن سعيد.
وقال المطلب بن زياد ، عن السُدّي : شهد مع علي يوم الجمل مائة وثلاثون بدريا وسبعمائة من أصحاب النبي صلى الله عليه وسلم
تاريخ الإسلام، ج 3، ص 484 ، تاريخ خليفة بن خياط ص 138 ، العقد الفريد ج 3 ص 314.
سعيد بن جبير گفته است که در جنگ جمل هشتصد نفر از انصار و چهار صد نفر از اهل بيعت رضوان، همراه علی بودند .
و از سُدِّی نقل شده است که همراه با علی در جمل 130 نفر از اهل بدر و 700 نفر از صحابه حاضر بودند ...
صحابه مدافع امير مومنان در جنگ صفين :
مسعودی گفته است :
كان ممن شهد صفين مع علي من أصحاب بدر سبعة وثمانون رجلا ... وشهد معه من الأنصار ممن بايع تحت الشجرة ؛ وهي بيعة الرضوان
من المهاجرين والأنصار من أصحاب رسول الله (صلى الله عليه وآله) تسعمائة ، وكان جميع من شهد معه من الصحابة ألفين وثمانمائة .
مروج الذهب ج 2 ص 361
از کسانی که در جنگ صفين همراه علی بودند هشتاد و هفت نفر از اهل بدر ... و از يارانی که در زير شجره با رسول خدا (صلى الله
عليه وآله) بيعت کردند از مهاجر و انصار 900 نفر ؛ و همه صحابه ای که همراه امير مومنان بودند 2800 نفر بوده است .
[FONT=Book Antiqua]
[FONT=Book Antiqua]
صحابه مدافع امير مومنان در جنگ جمل :
تعدار صحابه ای که در جنگ جمل در ركاب حضرت علي (عليهالسلام) بودند، در کتب شيعه 1500 نفر و در کتب اهل سنت حدود 800 نفر
ذکر شده اند !!!
شيخ طوسي و قاضي نعمان مغربي مينويسند:
شهد مع علي ( عليه السلام ) يوم الجمل ثمانون من أهل بدر ، وألف وخمسمائة من أصحاب رسول الله ( صلى الله عليه وآله ).
الأمالي للطوسي ص 726 ش 1527 ، شرح الأخبار ج 1 ص 489 ش 350 .
همراه با علی (عليهالسلام) در جنگ جمل هشتاد نفر از اهل بدر و هزار و پانصد نفر از صحابه رسول خدا (صلى الله عليه وآله) بودند .
ذهبي نيز مينويسد:
وقال سعيد بن جبير : كان مع علي يوم وقعة الجمل ثمانمائة من الأنصار ، وأربعمائة ممن شهدوا بيعة الرضوان . رواه جعفر بن أبي المغيرة
عن سعيد.
وقال المطلب بن زياد ، عن السُدّي : شهد مع علي يوم الجمل مائة وثلاثون بدريا وسبعمائة من أصحاب النبي صلى الله عليه وسلم
تاريخ الإسلام، ج 3، ص 484 ، تاريخ خليفة بن خياط ص 138 ، العقد الفريد ج 3 ص 314.
سعيد بن جبير گفته است که در جنگ جمل هشتصد نفر از انصار و چهار صد نفر از اهل بيعت رضوان، همراه علی بودند .
و از سُدِّی نقل شده است که همراه با علی در جمل 130 نفر از اهل بدر و 700 نفر از صحابه حاضر بودند ...
صحابه مدافع امير مومنان در جنگ صفين :
مسعودی گفته است :
كان ممن شهد صفين مع علي من أصحاب بدر سبعة وثمانون رجلا ... وشهد معه من الأنصار ممن بايع تحت الشجرة ؛ وهي بيعة الرضوان
من المهاجرين والأنصار من أصحاب رسول الله (صلى الله عليه وآله) تسعمائة ، وكان جميع من شهد معه من الصحابة ألفين وثمانمائة .
مروج الذهب ج 2 ص 361
از کسانی که در جنگ صفين همراه علی بودند هشتاد و هفت نفر از اهل بدر ... و از يارانی که در زير شجره با رسول خدا (صلى الله
عليه وآله) بيعت کردند از مهاجر و انصار 900 نفر ؛ و همه صحابه ای که همراه امير مومنان بودند 2800 نفر بوده است .
-
- پست: 2503
- تاریخ عضویت: جمعه ۱۱ آبان ۱۳۸۶, ۳:۰۶ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 7581 بار
- سپاسهای دریافتی: 6236 بار
- تماس:
Re: مشروعيت سبّ و لعن از ديدگاه اهل سنت
[FONT=Book Antiqua]
گروه دوم از صحابه :
افرادي كه مخالفت احكام الهي كردند و قرآن از آنان با صراحت، فاسق تعبير ميكند:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا إِنْ جَاءَكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَأٍ فَتَبَيَّنُوا
سوره حجرات آيه 6
اي كساني كه ايمان آوردهايد ! اگر فاسقي برايتان خبري آورد ، نيك وارسي كنيد .
و يا قلب آنان را دچار بيماري ميداند:
وَإِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ إِلَّا غُرُورًا
سوره أحزاب آيه 12
و هنگامي كه منافقان و كساني كه در دلهايشان بيماري است ميگفتند : خدا و فرستادهاش جز فريب به ما وعدهاي ندادند !
و مهم تر از همه اينكه برخي از صحابه با آرزوي مرگ رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) و ازدواج با همسران آن حضرت ، زمينه اذيت و آزار
ايشان را فراهم كردند:
وَمَا كَانَ لَكُمْ أَنْ تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَلَا أَنْ تَنْكِحُوا أَزْوَاجَهُ مِنْ بَعْدِهِ أَبَدًا إِنَّ ذَلِكُمْ كَانَ عِنْدَ اللَّهِ عَظِيمًا
سوره أحزاب آيه 53
و شما حق نداريد رسول خدا را برنجانيد و مطلقا (نبايد) زنانش را پس از (وفات) او به نكاح خود در آوريد ؛ چرا كه اين (كار) نزد خدا همواره
(گناهي) بزرگ است .
با اين كه قرآن با صراحت به كساني كه پيامبر گرامي را اذيت كنند ، لعنت فرستاده و وعده آتش جهنم به آنان داده است :
إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآَخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِينًا
سوره أحزاب آيه 57
بيگمان كساني كه خدا و پيامبر او را آزار ميرسانند ، خدا آنان را در دنيا و آخرت لعنت كرده و برايشان عذابي خفت آور آماده ساخته
است .
در سنت نبويه نيز در مورد اين دسته ، روايات فراوان آمده است ؛ در حديث مشهور حوض با صراحت بيان شده كه عده زيادي از صحابه بعد
از رحلت پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) از مسير حق منحرف شدند و جز تعداد اندكي، گرفتار آتش جهنم خواهند شد :
فَلاَ أُرَاهُ يَخْلُصُ مِنْهُمْ إِلاَّ مِثْلُ هَمَلِ النَّعَمِ.
صحيح البخارى ج 7 ص 207 ح 6587 كتاب الرقاق باب في الحوض
پس نمي بينم كه از بين اين افراد (از اصحاب من) جز به اندازه گلهاي شتر بي ساربان ، (از عذاب) رهايي يابند !
گروه دوم از صحابه :
افرادي كه مخالفت احكام الهي كردند و قرآن از آنان با صراحت، فاسق تعبير ميكند:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا إِنْ جَاءَكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَأٍ فَتَبَيَّنُوا
سوره حجرات آيه 6
اي كساني كه ايمان آوردهايد ! اگر فاسقي برايتان خبري آورد ، نيك وارسي كنيد .
و يا قلب آنان را دچار بيماري ميداند:
وَإِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ مَا وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسُولُهُ إِلَّا غُرُورًا
سوره أحزاب آيه 12
و هنگامي كه منافقان و كساني كه در دلهايشان بيماري است ميگفتند : خدا و فرستادهاش جز فريب به ما وعدهاي ندادند !
و مهم تر از همه اينكه برخي از صحابه با آرزوي مرگ رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) و ازدواج با همسران آن حضرت ، زمينه اذيت و آزار
ايشان را فراهم كردند:
وَمَا كَانَ لَكُمْ أَنْ تُؤْذُوا رَسُولَ اللَّهِ وَلَا أَنْ تَنْكِحُوا أَزْوَاجَهُ مِنْ بَعْدِهِ أَبَدًا إِنَّ ذَلِكُمْ كَانَ عِنْدَ اللَّهِ عَظِيمًا
سوره أحزاب آيه 53
و شما حق نداريد رسول خدا را برنجانيد و مطلقا (نبايد) زنانش را پس از (وفات) او به نكاح خود در آوريد ؛ چرا كه اين (كار) نزد خدا همواره
(گناهي) بزرگ است .
با اين كه قرآن با صراحت به كساني كه پيامبر گرامي را اذيت كنند ، لعنت فرستاده و وعده آتش جهنم به آنان داده است :
إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآَخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِينًا
سوره أحزاب آيه 57
بيگمان كساني كه خدا و پيامبر او را آزار ميرسانند ، خدا آنان را در دنيا و آخرت لعنت كرده و برايشان عذابي خفت آور آماده ساخته
است .
در سنت نبويه نيز در مورد اين دسته ، روايات فراوان آمده است ؛ در حديث مشهور حوض با صراحت بيان شده كه عده زيادي از صحابه بعد
از رحلت پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) از مسير حق منحرف شدند و جز تعداد اندكي، گرفتار آتش جهنم خواهند شد :
فَلاَ أُرَاهُ يَخْلُصُ مِنْهُمْ إِلاَّ مِثْلُ هَمَلِ النَّعَمِ.
صحيح البخارى ج 7 ص 207 ح 6587 كتاب الرقاق باب في الحوض
پس نمي بينم كه از بين اين افراد (از اصحاب من) جز به اندازه گلهاي شتر بي ساربان ، (از عذاب) رهايي يابند !
-
- پست: 2503
- تاریخ عضویت: جمعه ۱۱ آبان ۱۳۸۶, ۳:۰۶ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 7581 بار
- سپاسهای دریافتی: 6236 بار
- تماس:
Re: مشروعيت سبّ و لعن از ديدگاه اهل سنت
[FONT=Book Antiqua]
گروه سوم از صحابه :
دسته سوم از صحابه منافقان هستند كه خداوند در قرآن يك سوره مستقل در باره آنان نازل فرموده و تصريح كرده است كه تشكيلات
منافقين به قدري پيچيده است كه حتي پيامبر گرامي (صلى الله عليه وآله) آنان را نميشناسد:
وَمِمَّنْ حَوْلَكُمْ مِنَ الْأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ مَرَدُوا عَلَى النِّفَاقِ لَا تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ
سوره توبة آيه 101
و برخي از باديه نشينان كه پيرامون شما هستند ، منافقند ؛ و از ساكنان مدينه (نيز) عدهاي بر نفاق خو گرفتهاند؛تو آنان رانميشناسي ؛
ما آنان را ميشناسيم .
و به پيامبر (صلى الله عليه وآله) وعده داد كه منافقين را از روي سخنان و كردار آنان خواهد شناخت :
وَلَوْ نَشَاءُ لَأَرَيْنَاكَهُمْ فَلَعَرَفْتَهُمْ بِسِيمَاهُمْ وَلَتَعْرِفَنَّهُمْ فِي لَحْنِ الْقَوْلِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ أَعْمَالَكُمْ
سوره محمد آيه 30
و اگر بخواهيم ، آنان را به تو مينمايانيم تا ايشان را به چهره بشناسي ؛ و (اكنون) از آهنگ سخن به حال آنان پي خواهي برد ؛ و
خداست كه كارهاي شما را ميداند .
و در منابع معتبر اهل سنت نسبت به آلودگي برخي از صحابه به بيماري نفاق صراحت شده، در صحيح مسلم از پيامبر گرامي (صلى الله
عليه وآله) نقل كرده كه فرمود:
في أصحابي إثنا عشر منافقاً
صحيح مسلم ج 8 ص 122 (رقم9ـ2779) كتاب صفات المنافقين
در اصحاب من دوازده نفر منافق هستند .
وبخاري از ابن مليكة نقل ميكند كه گفته است:
أدركت ثلاثين من أصحاب النبي صلى اللّه عليه وآله وسلم كلّهم يخاف النفاق على نفسه
صحيح البخاري، ج 1، ص 17، كتاب الإيمان، باب خوف المؤمن من أن يحبط عمله وهو لا يشعر
سي نفر از صحابه پيامبر (صلى الله عليه وآله) را درك كردم ، كه همه آنها بر خويش از نفاق ميترسيدند !
و در نقل هيثمي پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) 36 نفر از منافقين را در ميان صحابه معرفي نمود:
قال: إنّ منكم منافقين، فمّن سميّت فليقم! ثمّ قال: قم يا فلان! قم يا فلان! قم يا فلان! حتّى سمّى ستّة وثلاثين رجلاً.
مجمع الزوائد، ج 1، ص 112
پيامبر (صلى الله عليه وآله) فرمودند : بدرستيكه عده اي از شما منافق هستند ؛ هر كس كه را نام بردم بايد بايستد ؛ سپس فرمودند
فلاني بايست ؛ فلاني بايست ؛ فلاني بايست تا اينكه سي و شش نفر را نام بردند!
با توجه به نكات ياد شده ، شيعه نميتواند اعتقاد داشته باشد كه تمامي صحابه عادل و مستحق بهشتاند ! بلكه برخي از آنان اهل
بهشت و برخي فاسق و برخي منافق هستند و اين عقيده مطابق قرآن و سنت مي باشد.
گروه سوم از صحابه :
دسته سوم از صحابه منافقان هستند كه خداوند در قرآن يك سوره مستقل در باره آنان نازل فرموده و تصريح كرده است كه تشكيلات
منافقين به قدري پيچيده است كه حتي پيامبر گرامي (صلى الله عليه وآله) آنان را نميشناسد:
وَمِمَّنْ حَوْلَكُمْ مِنَ الْأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ مَرَدُوا عَلَى النِّفَاقِ لَا تَعْلَمُهُمْ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ
سوره توبة آيه 101
و برخي از باديه نشينان كه پيرامون شما هستند ، منافقند ؛ و از ساكنان مدينه (نيز) عدهاي بر نفاق خو گرفتهاند؛تو آنان رانميشناسي ؛
ما آنان را ميشناسيم .
و به پيامبر (صلى الله عليه وآله) وعده داد كه منافقين را از روي سخنان و كردار آنان خواهد شناخت :
وَلَوْ نَشَاءُ لَأَرَيْنَاكَهُمْ فَلَعَرَفْتَهُمْ بِسِيمَاهُمْ وَلَتَعْرِفَنَّهُمْ فِي لَحْنِ الْقَوْلِ وَاللَّهُ يَعْلَمُ أَعْمَالَكُمْ
سوره محمد آيه 30
و اگر بخواهيم ، آنان را به تو مينمايانيم تا ايشان را به چهره بشناسي ؛ و (اكنون) از آهنگ سخن به حال آنان پي خواهي برد ؛ و
خداست كه كارهاي شما را ميداند .
و در منابع معتبر اهل سنت نسبت به آلودگي برخي از صحابه به بيماري نفاق صراحت شده، در صحيح مسلم از پيامبر گرامي (صلى الله
عليه وآله) نقل كرده كه فرمود:
في أصحابي إثنا عشر منافقاً
صحيح مسلم ج 8 ص 122 (رقم9ـ2779) كتاب صفات المنافقين
در اصحاب من دوازده نفر منافق هستند .
وبخاري از ابن مليكة نقل ميكند كه گفته است:
أدركت ثلاثين من أصحاب النبي صلى اللّه عليه وآله وسلم كلّهم يخاف النفاق على نفسه
صحيح البخاري، ج 1، ص 17، كتاب الإيمان، باب خوف المؤمن من أن يحبط عمله وهو لا يشعر
سي نفر از صحابه پيامبر (صلى الله عليه وآله) را درك كردم ، كه همه آنها بر خويش از نفاق ميترسيدند !
و در نقل هيثمي پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) 36 نفر از منافقين را در ميان صحابه معرفي نمود:
قال: إنّ منكم منافقين، فمّن سميّت فليقم! ثمّ قال: قم يا فلان! قم يا فلان! قم يا فلان! حتّى سمّى ستّة وثلاثين رجلاً.
مجمع الزوائد، ج 1، ص 112
پيامبر (صلى الله عليه وآله) فرمودند : بدرستيكه عده اي از شما منافق هستند ؛ هر كس كه را نام بردم بايد بايستد ؛ سپس فرمودند
فلاني بايست ؛ فلاني بايست ؛ فلاني بايست تا اينكه سي و شش نفر را نام بردند!
با توجه به نكات ياد شده ، شيعه نميتواند اعتقاد داشته باشد كه تمامي صحابه عادل و مستحق بهشتاند ! بلكه برخي از آنان اهل
بهشت و برخي فاسق و برخي منافق هستند و اين عقيده مطابق قرآن و سنت مي باشد.
-
- پست: 2503
- تاریخ عضویت: جمعه ۱۱ آبان ۱۳۸۶, ۳:۰۶ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 7581 بار
- سپاسهای دریافتی: 6236 بار
- تماس:
Re: مشروعيت سبّ و لعن از ديدگاه اهل سنت
[FONT=Book Antiqua]
علمای شيعه در مورد صحابه :
مرحوم شرف الدين عاملی از علماي سرشناس شيعه می نويسد :
إنّ من وقف على رأينا في الصحابة، علم أنّه أوسط الآراء، إذ لم نفرّط فيه تفريط الغلاة الذين كفرّوهم جميعاً،
ولا أفرطنا إفراط الجمهور الذين وثّقوهم أجمعين .
فإنّ الكامليّة ومن كان في الغلوّ على شاكلتهم، قالوا: بكفر الصحابة كافّة، وقال أهل السنّة :
بعدالة كلّ فرد ممّن سمع النبي صلى اللّه عليه وآله أو رآه من المسلمين مطلقاً، واحتجّوا بحديث كلّ من دبّ أو
درج منهم أجمعين أكتعين أبصعين.
أمّا نحن، فإنّ الصحبة بمجرّدها وإن كانت عندنا فضيلة جليلة ، لكنّها - بما هي ومن حيث هي - غير عاصمة ،
فالصحابة كغيرهم من الرجال . فيهم : العدول ، وهم عظماؤهم وعلماؤهم ، وأولياء هؤلاء ، وفيهم : البغاة ،
وفيهم : أهل الجرائم من المنافقين ، وفيهم : مجهول الحال.
فنحن نحتجّ بعدولهم ونتولّاهم في الدنيا والآخرة، أمّا البغاة على الوصيّ، وأخي النبي، وسائر أهل الجرائم والعظائم
كابن هند، وابن النابغة، وابن الزرقاء وابن عقبة، وابن أرطاة، وأمثالهم، فلا كرامة لهم، ولا وزن لحديثهم.
ومجهول الحال نتوقّف فيه حتّى نتبيّن أمره
هذا رأينا في حملة الحديث من الصحابة وغيرهم، والكتاب والسنّة بنينا على هذا الرأي، كما هو مفصل في مظانّه من اصول الفقه.
أجوبة مسائل جار الله ص 14
کسی که اطلاع از نظر ما در مورد صحابه داشته باشد می داند که ميانهروترين نظرها است ؛
زيرا نه مانند غلاتی که همه ايشان را تکفير کردهاند ، زياده روی کرده و نه مانند جمهور (اهل سنت) که همه ايشان را مورد
اعتماد شمردهاند ، سهلانگاری نموده ايم .
پس بدرستيکه فرقه کامليه و کسانی که در غلو مانند ايشان هستند همه صحابه را کافر میدانند ؛ و اهل سنت نيز همه
مسلمانانی را که از رسول خدا (صلى الله عليه وآله) چيزی شنيده و يا ايشان را ديده باشد ، عادل میشمرند و به حديث
تمامی ايشان ، بدون هيچ استثنا تمسک ميجويند .
اما ما ، اگر چه صحابه بودن را به تنهايي فضيلتی والا می دانيم اما آن را سبب عصمت (از گناه و عدالت) نمیدانيم ؛
صحابه از اين جهت مانند ديگران هستند که در بين ايشان عادل ديده می شود ، که ايشان بزرگان و علما و اوليا در بين
صحابه هستند ؛ و در بين صحابه سرکشان نيز يافت میشوند ؛ و ايشان اهل گناه از منافقين هستند ؛ و در بين ايشان
مجهول الحال نيز وجود دارد .
ما به عادلان ايشان تمسک جسته و در دنيا و آخرت ايشان را دوست خواهيم داشت ؛ اما کسانی که بر وصی رسول خدا (صلى الله عليه وآله)
و برادر وی سر کشی کرده و نيز ساير اهل گناه و بدی از صحابه مانند فرزند هند جگر خوار ، و فرزند نابغه و فرزند زرقاء و
ابن عقبة و ابن ارطاة و امثال ايشان گرامی نبوده و هيچ ارزشی ندارند .
وکسی که حال او مجهول است در مورد او توقف کرده تا وضعيت وی مشخص گردد .
اين نظر ما است در مورد صحابهای که حديث نقل کرده اند و غير ايشان ؛ و کتاب خدا و سنت در بين ما است و شاهد بر نظر ما ؛
و اين نظر ما به طور مفصل در کتب اصول فقه آمده است .
خلاصه نظر شيعه :
شيعيان تعداد بسيار زيادی از صحابه را اهل بهشت ميداند و در مورد گروهی از صحابه كه با مخالفت خود با
پيامبر گرامي (صلى الله عليه وآله) ، قلب پاك آن بزرگوار را رنجاندند و يا حضرت را اذيت كردند وآنان كه با ديدن آن
همه دليل و برهان نفاق پيشه کردند ، شيعه به حکم آيات قرآن آنان را اهل جهنم ميداند و در مورد برخي از صحابه
که مجهول هستند، سکوت می کند .
علمای شيعه در مورد صحابه :
مرحوم شرف الدين عاملی از علماي سرشناس شيعه می نويسد :
إنّ من وقف على رأينا في الصحابة، علم أنّه أوسط الآراء، إذ لم نفرّط فيه تفريط الغلاة الذين كفرّوهم جميعاً،
ولا أفرطنا إفراط الجمهور الذين وثّقوهم أجمعين .
فإنّ الكامليّة ومن كان في الغلوّ على شاكلتهم، قالوا: بكفر الصحابة كافّة، وقال أهل السنّة :
بعدالة كلّ فرد ممّن سمع النبي صلى اللّه عليه وآله أو رآه من المسلمين مطلقاً، واحتجّوا بحديث كلّ من دبّ أو
درج منهم أجمعين أكتعين أبصعين.
أمّا نحن، فإنّ الصحبة بمجرّدها وإن كانت عندنا فضيلة جليلة ، لكنّها - بما هي ومن حيث هي - غير عاصمة ،
فالصحابة كغيرهم من الرجال . فيهم : العدول ، وهم عظماؤهم وعلماؤهم ، وأولياء هؤلاء ، وفيهم : البغاة ،
وفيهم : أهل الجرائم من المنافقين ، وفيهم : مجهول الحال.
فنحن نحتجّ بعدولهم ونتولّاهم في الدنيا والآخرة، أمّا البغاة على الوصيّ، وأخي النبي، وسائر أهل الجرائم والعظائم
كابن هند، وابن النابغة، وابن الزرقاء وابن عقبة، وابن أرطاة، وأمثالهم، فلا كرامة لهم، ولا وزن لحديثهم.
ومجهول الحال نتوقّف فيه حتّى نتبيّن أمره
هذا رأينا في حملة الحديث من الصحابة وغيرهم، والكتاب والسنّة بنينا على هذا الرأي، كما هو مفصل في مظانّه من اصول الفقه.
أجوبة مسائل جار الله ص 14
کسی که اطلاع از نظر ما در مورد صحابه داشته باشد می داند که ميانهروترين نظرها است ؛
زيرا نه مانند غلاتی که همه ايشان را تکفير کردهاند ، زياده روی کرده و نه مانند جمهور (اهل سنت) که همه ايشان را مورد
اعتماد شمردهاند ، سهلانگاری نموده ايم .
پس بدرستيکه فرقه کامليه و کسانی که در غلو مانند ايشان هستند همه صحابه را کافر میدانند ؛ و اهل سنت نيز همه
مسلمانانی را که از رسول خدا (صلى الله عليه وآله) چيزی شنيده و يا ايشان را ديده باشد ، عادل میشمرند و به حديث
تمامی ايشان ، بدون هيچ استثنا تمسک ميجويند .
اما ما ، اگر چه صحابه بودن را به تنهايي فضيلتی والا می دانيم اما آن را سبب عصمت (از گناه و عدالت) نمیدانيم ؛
صحابه از اين جهت مانند ديگران هستند که در بين ايشان عادل ديده می شود ، که ايشان بزرگان و علما و اوليا در بين
صحابه هستند ؛ و در بين صحابه سرکشان نيز يافت میشوند ؛ و ايشان اهل گناه از منافقين هستند ؛ و در بين ايشان
مجهول الحال نيز وجود دارد .
ما به عادلان ايشان تمسک جسته و در دنيا و آخرت ايشان را دوست خواهيم داشت ؛ اما کسانی که بر وصی رسول خدا (صلى الله عليه وآله)
و برادر وی سر کشی کرده و نيز ساير اهل گناه و بدی از صحابه مانند فرزند هند جگر خوار ، و فرزند نابغه و فرزند زرقاء و
ابن عقبة و ابن ارطاة و امثال ايشان گرامی نبوده و هيچ ارزشی ندارند .
وکسی که حال او مجهول است در مورد او توقف کرده تا وضعيت وی مشخص گردد .
اين نظر ما است در مورد صحابهای که حديث نقل کرده اند و غير ايشان ؛ و کتاب خدا و سنت در بين ما است و شاهد بر نظر ما ؛
و اين نظر ما به طور مفصل در کتب اصول فقه آمده است .
خلاصه نظر شيعه :
شيعيان تعداد بسيار زيادی از صحابه را اهل بهشت ميداند و در مورد گروهی از صحابه كه با مخالفت خود با
پيامبر گرامي (صلى الله عليه وآله) ، قلب پاك آن بزرگوار را رنجاندند و يا حضرت را اذيت كردند وآنان كه با ديدن آن
همه دليل و برهان نفاق پيشه کردند ، شيعه به حکم آيات قرآن آنان را اهل جهنم ميداند و در مورد برخي از صحابه
که مجهول هستند، سکوت می کند .
-
- پست: 2503
- تاریخ عضویت: جمعه ۱۱ آبان ۱۳۸۶, ۳:۰۶ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 7581 بار
- سپاسهای دریافتی: 6236 بار
- تماس:
Re: مشروعيت سبّ و لعن از ديدگاه اهل سنت
[FONT=Book Antiqua]
نظر اهل سنت در مورد صحابه :
نظر اهل سنت در مورد صحابه مشهور است ؛ اهل سنت همه صحابه را عادل و اهل بهشت ميدانند !
صحابه همگي عادل ، جزو اولياي الهي و برترين مخلوقات بعد از انبيا هستند !
قرطبي مينويسد :
فالصحابة كلهم عدول أولياء الله تعالى وأصفياؤه وخيرته من خلقه بعد أنبيائه ورسله . هذا مذهب أهل السنة والذي عليه الجماعة من أئمة
هذه الأمة .
الجامع لأحكام القرآن (تفسير القرطبي) ج 16 ص 299 ، اسم المؤلف: أبو عبد الله محمد بن أحمد الأنصاري القرطبي الوفاة: 671 ، دار النشر : دار الشعب - القاهرة
همه صحابه عادلند و از اولياي الهي و برگزيدگان او و برترين مردم بعد از انبيا و رسل !
اين نظر ، مذهب اهل سنت است و آنچه همه امامان اين امت به آن اعتقاد داشتهاند !
البته بهتر است در ابتدا تعريف اهل سنت را در مورد صحابه بدانيم :
تعريف صحابی در نظر اهل سنت :
بخاری در تعريف صحابه می گويد :
وَمَنْ صَحِبَ النبي صلى الله عليه وسلم أو رَآهُ من الْمُسْلِمِينَ فَهُوَ من أَصْحَابِهِ
صحيح البخاري ج 3 ص 1335 كتاب فضائل الصحابة بَاب فَضَائِلِ أَصْحَابِ النبي صلى الله عليه وسلم ورضي الله عنهم
هر مسلمانی که با رسول خدا (صلى الله عليه وآله) همراه بوده يا ايشان را ديده است ، از اصحاب حضرت است .
احمد بن حنبل نيز ميگويد :
أصحاب رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلّم كلّ من صحبه شهرا أو يوما أو ساعة أو رآه.
أسد الغابة ج 1ص12، العدّة في أصول الفقه ، الفراء الحنبلي ج3 ص 988
اصحاب رسول خدا (صلى الله عليه وآله) تمام كساني هستند كه يك ماه يا يك روز يا يك ساعت همراه حضرت بوده و يا ايشان را
ديدهاند !
عدد صحابه در نظر اهل سنت :
ابن جوزی وسيوطي از ابوزرعه نقل كردهاند که گفته است :
قبض رسول الله صلى الله عليه وسلم عن مائة ألف وأربعة عشر ألفا من الصحابة
تلقيح فهوم أهل الأثر ابن جوزی ج 1 ص 73 ، تدريب الراوي ج 2 ص 220.
رسول خدا (صلى الله عليه وآله) از دنيا رفتند در حاليکه صد و چهارده هزار (000/114) صحابی داشتند!
ابن كثير نيز نقل كرده است:
انّ عددهم يبلغ مائة الف وعشرين ألفا.
البداية والنهاية ج 5 ص 397 .
عدد آنان به صد و بيست هزار نفر ميرسد !
صحابه شناخته شده در نظر اهل سنت:
در اين ميان عدد صحابه ای که شناخته شده اند (با اسم يا کنيه) حدود هشت هزار نفر است ؛ يعنی کمتر از 15 درصد کل صحابه!! که
تعداد زيادي از آنها در زمان خود رسول خدا (صلى الله عليه وآله) از دنيا رفته و يا به شهادت رسيده بودند .
ابن حجر عسقلاني مينويسد:
وقرأت بخط الحافظ الذهبي من ظهر كتابه التجريد: لعل الجميع ثمانية آلاف إن لم يزيدوا لم ينقصوا ؛ ثم رأيت بخطه أن جميع من في أسد
الغابة سبعة آلاف وخمسمائة وأربعة وخمسون نفساً.
الإصابة في تمييز الصحابة ج 1 ص 3.
به خط ذهبی در پشت کتاب تجريد ديدم که تمامی صحابه ای که با نام و يا کنيه شناخته شدهاند حدود هشت هزار (8000) نفر هستند؛
سپس به خط وی ديدم که تمامی کسانی که در كتاب «اسدالغابة» معرفی شدهاند هفتهزار و پانصد و پنجاه و چهار (7554) نفرند .
وی در ادامه می گويد علت اينکه بيشتر صحابه شناخته نشدهاند آن است که آن است که بيشتر آنها بيابان نشين بودند (و با جامعه آن
روز ارتباطی نداشتند) ؛ و تنها رسول خدا (صلى الله عليه وآله) را (يکبار آنهم) در حجة الوداع ديده بودند .
حال آيا ممكن است با وجود اين سخنان اهل سنت در مورد صحابه و آيات و روايات ذكر شده ، حكم به عدالت و وثاقت همه صحابه كرد و
آنان را از همه مخلوقات بعد از انبيا برتر دانست ؟
نظر اهل سنت در مورد صحابه :
نظر اهل سنت در مورد صحابه مشهور است ؛ اهل سنت همه صحابه را عادل و اهل بهشت ميدانند !
صحابه همگي عادل ، جزو اولياي الهي و برترين مخلوقات بعد از انبيا هستند !
قرطبي مينويسد :
فالصحابة كلهم عدول أولياء الله تعالى وأصفياؤه وخيرته من خلقه بعد أنبيائه ورسله . هذا مذهب أهل السنة والذي عليه الجماعة من أئمة
هذه الأمة .
الجامع لأحكام القرآن (تفسير القرطبي) ج 16 ص 299 ، اسم المؤلف: أبو عبد الله محمد بن أحمد الأنصاري القرطبي الوفاة: 671 ، دار النشر : دار الشعب - القاهرة
همه صحابه عادلند و از اولياي الهي و برگزيدگان او و برترين مردم بعد از انبيا و رسل !
اين نظر ، مذهب اهل سنت است و آنچه همه امامان اين امت به آن اعتقاد داشتهاند !
البته بهتر است در ابتدا تعريف اهل سنت را در مورد صحابه بدانيم :
تعريف صحابی در نظر اهل سنت :
بخاری در تعريف صحابه می گويد :
وَمَنْ صَحِبَ النبي صلى الله عليه وسلم أو رَآهُ من الْمُسْلِمِينَ فَهُوَ من أَصْحَابِهِ
صحيح البخاري ج 3 ص 1335 كتاب فضائل الصحابة بَاب فَضَائِلِ أَصْحَابِ النبي صلى الله عليه وسلم ورضي الله عنهم
هر مسلمانی که با رسول خدا (صلى الله عليه وآله) همراه بوده يا ايشان را ديده است ، از اصحاب حضرت است .
احمد بن حنبل نيز ميگويد :
أصحاب رسول اللّه صلى اللّه عليه وسلّم كلّ من صحبه شهرا أو يوما أو ساعة أو رآه.
أسد الغابة ج 1ص12، العدّة في أصول الفقه ، الفراء الحنبلي ج3 ص 988
اصحاب رسول خدا (صلى الله عليه وآله) تمام كساني هستند كه يك ماه يا يك روز يا يك ساعت همراه حضرت بوده و يا ايشان را
ديدهاند !
عدد صحابه در نظر اهل سنت :
ابن جوزی وسيوطي از ابوزرعه نقل كردهاند که گفته است :
قبض رسول الله صلى الله عليه وسلم عن مائة ألف وأربعة عشر ألفا من الصحابة
تلقيح فهوم أهل الأثر ابن جوزی ج 1 ص 73 ، تدريب الراوي ج 2 ص 220.
رسول خدا (صلى الله عليه وآله) از دنيا رفتند در حاليکه صد و چهارده هزار (000/114) صحابی داشتند!
ابن كثير نيز نقل كرده است:
انّ عددهم يبلغ مائة الف وعشرين ألفا.
البداية والنهاية ج 5 ص 397 .
عدد آنان به صد و بيست هزار نفر ميرسد !
صحابه شناخته شده در نظر اهل سنت:
در اين ميان عدد صحابه ای که شناخته شده اند (با اسم يا کنيه) حدود هشت هزار نفر است ؛ يعنی کمتر از 15 درصد کل صحابه!! که
تعداد زيادي از آنها در زمان خود رسول خدا (صلى الله عليه وآله) از دنيا رفته و يا به شهادت رسيده بودند .
ابن حجر عسقلاني مينويسد:
وقرأت بخط الحافظ الذهبي من ظهر كتابه التجريد: لعل الجميع ثمانية آلاف إن لم يزيدوا لم ينقصوا ؛ ثم رأيت بخطه أن جميع من في أسد
الغابة سبعة آلاف وخمسمائة وأربعة وخمسون نفساً.
الإصابة في تمييز الصحابة ج 1 ص 3.
به خط ذهبی در پشت کتاب تجريد ديدم که تمامی صحابه ای که با نام و يا کنيه شناخته شدهاند حدود هشت هزار (8000) نفر هستند؛
سپس به خط وی ديدم که تمامی کسانی که در كتاب «اسدالغابة» معرفی شدهاند هفتهزار و پانصد و پنجاه و چهار (7554) نفرند .
وی در ادامه می گويد علت اينکه بيشتر صحابه شناخته نشدهاند آن است که آن است که بيشتر آنها بيابان نشين بودند (و با جامعه آن
روز ارتباطی نداشتند) ؛ و تنها رسول خدا (صلى الله عليه وآله) را (يکبار آنهم) در حجة الوداع ديده بودند .
حال آيا ممكن است با وجود اين سخنان اهل سنت در مورد صحابه و آيات و روايات ذكر شده ، حكم به عدالت و وثاقت همه صحابه كرد و
آنان را از همه مخلوقات بعد از انبيا برتر دانست ؟
-
- پست: 2503
- تاریخ عضویت: جمعه ۱۱ آبان ۱۳۸۶, ۳:۰۶ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 7581 بار
- سپاسهای دریافتی: 6236 بار
- تماس:
Re: مشروعيت سبّ و لعن از ديدگاه اهل سنت
[FONT=Book Antiqua]
معنی لعن :
يكي از عللي كه سبب برداشت غلط در مورد لعن شده است ، اشتباه در فهم معناي آن و يكي دانستن معناي آن با سب ودشنام است؛
به همين جهت ، لازم است در ابتدا معناي لعن و سب و فرق آن دو را بيان كنيم .
لعن در لغت : راندن و دوركردن از خوبيها
اللعن : الطرد والابعاد من الخير .
صحاح جوهری ج 6 ص 2196 - لسان العرب ج 13 ص 387
لعن : راندن و دور کردن از خوبی ها است .
فإن اللعن في اللغة هو الطرد والابعاد
شرح صحيح مسلم نووي ج 9 ص 141
لعن در لغت به معنی راندن و دور کردن است .
سب در لغت و فرق آن با لعن :
زبيدي مينويسد:
والسب : الشتم.
تاج العروس ج 2 ص 63
سب : به معني شتم است.
ابن منظور مينويسد:
الشتم : قبيح الكلام وليس فيه قذف.
لسان العرب ج 12 ص 318.
شتم به معني كلام زشت است و لازم نيست كه در آن تهمت نيز باشد .
بنا بر اين از جهت لغوي بين لعن و سب فرق بسيار است ، كه در لعن تنها طلب دوري از خير مقصود است ، و در سب ، بد دهاني و كلام
زشت به كار بردن .
معنی لعن :
يكي از عللي كه سبب برداشت غلط در مورد لعن شده است ، اشتباه در فهم معناي آن و يكي دانستن معناي آن با سب ودشنام است؛
به همين جهت ، لازم است در ابتدا معناي لعن و سب و فرق آن دو را بيان كنيم .
لعن در لغت : راندن و دوركردن از خوبيها
اللعن : الطرد والابعاد من الخير .
صحاح جوهری ج 6 ص 2196 - لسان العرب ج 13 ص 387
لعن : راندن و دور کردن از خوبی ها است .
فإن اللعن في اللغة هو الطرد والابعاد
شرح صحيح مسلم نووي ج 9 ص 141
لعن در لغت به معنی راندن و دور کردن است .
سب در لغت و فرق آن با لعن :
زبيدي مينويسد:
والسب : الشتم.
تاج العروس ج 2 ص 63
سب : به معني شتم است.
ابن منظور مينويسد:
الشتم : قبيح الكلام وليس فيه قذف.
لسان العرب ج 12 ص 318.
شتم به معني كلام زشت است و لازم نيست كه در آن تهمت نيز باشد .
بنا بر اين از جهت لغوي بين لعن و سب فرق بسيار است ، كه در لعن تنها طلب دوري از خير مقصود است ، و در سب ، بد دهاني و كلام
زشت به كار بردن .
-
- پست: 2503
- تاریخ عضویت: جمعه ۱۱ آبان ۱۳۸۶, ۳:۰۶ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 7581 بار
- سپاسهای دریافتی: 6236 بار
- تماس:
Re: مشروعيت سبّ و لعن از ديدگاه اهل سنت
[FONT=Book Antiqua]
لعن و سب در قرآن:
ماده لعن در قرآن در چهل و يك مورد استعمال شده و در بسياري از موارد به خداوند نسبت داده شده است ؛ در مقابل كلمه سب فقط
يك مورد استعمال شده و آن مورد نهي قرار گرفته است !!! :
سب در قرآن:
وَلَا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ
سوره انعام آيه 108
و آنهايي را كه جز خدا ميخوانند ، دشنام مدهيد كه آنان از روي دشمني (و) به ناداني ، خدا را دشنام خواهند داد .
لعنت کنندگان در قرآن :
لعن در قرآن از زبان چند گروه مطرح شده است كه در ابتدا به فهرست آنها اشاره ميكنيم :
خداوند ، ملائکه ، همه مردمان ، پنج تن آل عبا ، داوود و عيسی بن مريم ، ندا دهندهای در روز قيامت ، مرد در لعان ، امتهاي كافر در روز
قيامت و در جهنم ، لعنتکنندگان (اللاعنون) ، نامشخص (مواردي كه صيغه لعن به صورت مجهول آمده است)
حال به ذكر تفصيلي موارد ميپردازيم :
خداوند :
1- بَلْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ
سوره بقره آيه 88
خداوند آنان (يهوديان دشمن رسول خدا) را به سبب کفرشان لعنت کرده است
2- فَلَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الْكَافِرِينَ
سوره بقره آيه89
پس لعنت خداوند بر کافران باد
3- إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ ...
سوره بقره آيه 159
کسانی که نشانههای روشن و رهنمودی را که فرستاديم بعد از آنکه برای مردم در کتاب توضيح دادهايم نهفته میدارند ، آنان را خدا لعنت
کرده است... .
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ ...
سوره بقره آيه 161
کسانی که کافر شدند و در حال کفر مردند لعنت خدا و فرشتگان و تمام مردم بر آنان باد.
5- فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ
نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَةَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ
سوره آل عمران آيه 61
پس هرکس پس از دانشی که تو را حاصل آمده ، در اين با تو محاجه کند بگو بياييد پسرانمان را و پسرانتان را و زنانمان را و زنانتان را و ما
خويشان خود را و شما خويشان نزديک خود را فرا خوانيم ؛ سپس مباهله کنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم .
6- وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ * أُولَئِكَ جَزَاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ ...
سوره آل عمران آيات86 و 87
و خداوند قوم بيدادگر را هدايت نمیکند ؛ آنان سزايشان اين است که لعنت خدا بر آنان است ...
7- وَلَكِنْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ
سوره نساء آيه 46
ولي خدا آنان را به علت کفرشان لعنت کرد
8- يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ آَمِنُوا بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِمَا مَعَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا
لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ
سوره نساء آيه47
ای کسانی که به شما کتاب داده شده است ، به آنچه فرو فرستاديم و تصديق کننده همان چيزی است که با شماست ايمان بياوريد
پيش از آنکه چهرههايي را محو کنيم و در نتيجه آنان را به قهقرى بر گردانيم يا همچنان که اصحاب سبت را لعنت کرديم آنان را نيز لعنت
کنيم .
9- أُولَئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ وَمَنْ يَلْعَنِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ نَصِيرًا
سوره نساء آيه 52
اينانند که خدا لعنتشان کرده ، و هر که را خدا لعنت کند هرگز برای او ياوری نخواهی يافت .
10- وَمَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِيهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِيمًا
سوره نساء آيه 93
و هرکس مومنی را عمدا بکشد کيفرش دوزخ است که در آن ماندگار خواهد بود و خدا بر او خشم می گيرد و لعنتش می کند و عذابی
بزرگ برايش آماده ساخته است .
11- ... وَإِنْ يَدْعُونَ إِلَّا شَيْطَانًا مَرِيدًا * لَعَنَهُ اللَّهُ ...
سوره نساء آيه 117 و 118
... و جز شيطان سرکش را نمیخوانند ؛ خدا لعنتش کند ...
12- فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِيثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ ...
سوره مائدة آيه 13
پس به سزای پيمان شکستنشان لعنتشان کرديم ...
13- قُلْ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذَلِكَ مَثُوبَةً عِنْدَ اللَّهِ مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ وَغَضِبَ عَلَيْهِ وَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَالْخَنَازِيرَ وَعَبَدَ الطَّاغُوتَ ...
سوره مائدة آيه 60
بگو آيا شما را به بدتر از صاحبان اين کيفر در پيشگاه خدا خبر دهم ؟ همانان که خدا لعنتشان کرده است و از آنان بوزينگان و خوکان پديد
آورده و آنان که طاغوت را پرستش کردند ...
سوره مائده آيه 78
14- ... فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَيْنَهُمْ أَنْ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ
سوره أعراف آيه44
... پس آواز دهندهای در ميان آنان آواز در میدهد که لعنت خداوند بر ستمکاران باد .
15- وَعَدَ اللَّهُ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا هِيَ حَسْبُهُمْ وَلَعَنَهُمُ اللَّهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُقِيمٌ
سوره توبه آيه 68
خدا به مردان و زنان دوچهره و کافر آتش جهنم را وعده داده است . در آن جاودانهاند . آن آتش برای ايشان کافی است و خدا لعنتشان
کرده است و برای آنان پايدار است .
16- ... أَلَا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ
سوره هود آيه 18
هان لعنت خدا بر ستمگران باد .
17- وَالْخَامِسَةُ أَنَّ لَعْنَةَ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنْ كَانَ مِنَ الْكَاذِبِينَ
سوره نور آيه 7
و (گواهی مرد در دفعه) پنجم (در لعان) اين است لعنت خدا بر او باد ، اگر از دروغگويان باشد.
18- وَأَتْبَعْنَاهُمْ فِي هَذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ هُمْ مِنَ الْمَقْبُوحِينَ
سوره قصص آيه 42
در پي آنان در اين دنيا لعنت فرستاديم و روز قيامت آنان از زشتكارانند .
19- إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآَخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِينًا
سوره أحزاب آيه57
بی گمان کسانی که خدا و پيامبر او را آزار میرسانند ، خدا آنان را در دنيا و آخرت لعنت کرده و برآنان عذابی خفتآور آماده ساخته
است .
20- إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْكَافِرِينَ وَأَعَدَّ لَهُمْ سَعِيرًا
سوره أحزاب آيه 64
بدرستيکه خداوند کافران را لعنت کرده و برای آنان آتش فروزانی آماده کرده است .
21- وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا * رَبَّنَا آَتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَالْعَنْهُمْ لَعْنًا كَبِيرًا
سوره أحزاب آيات 67 و 68
و ميگويند : پرودگارا ! ما رؤسا و بزرگتران خويش را اطاعت كرديم ؛ و ما را از راه به در كردند !
پرودگارا ! آنان را دو چندان عذاب ده و لعنتشان كن لعنتي بزرگ !
22- قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ * وَإِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِي إِلَى يَوْمِ الدِّينِ
سوره ص آيات 77 و 78
(خداوند) فرمود پس از آن مقام بيرون شو ، كه تو راندهاي . و تا روز جزا لعنت من بر تو باد .
23- أُولَئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَأَعْمَى أَبْصَارَهُمْ
سوره محمد آيات 22 و 23
آنان همان کسانی هستند که خدا آنان را لعنت کرده و آنان را ناشنوا و چشمهايشان را نابينا کرده است.
24- وَيُعَذِّبَ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِينَ وَالْمُشْرِكَاتِ الظَّانِّينَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَيْهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ
وَلَعَنَهُمْ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَسَاءَتْ مَصِيرًا
سوره فتح آيه 6
و مردان و زنان منافق پيشه و مردان و زنان مشرک را که به خدا گمان بد بردهاند عذاب کند ؛ بد زمانه بر آنان باد ؛ و خدا بر اينان خشم
نموده و لعنتشان کرده و جهنم را برای آنان آماده گردانيده و چه بد سرانجامی است .
لعن و سب در قرآن:
ماده لعن در قرآن در چهل و يك مورد استعمال شده و در بسياري از موارد به خداوند نسبت داده شده است ؛ در مقابل كلمه سب فقط
يك مورد استعمال شده و آن مورد نهي قرار گرفته است !!! :
سب در قرآن:
وَلَا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ
سوره انعام آيه 108
و آنهايي را كه جز خدا ميخوانند ، دشنام مدهيد كه آنان از روي دشمني (و) به ناداني ، خدا را دشنام خواهند داد .
لعنت کنندگان در قرآن :
لعن در قرآن از زبان چند گروه مطرح شده است كه در ابتدا به فهرست آنها اشاره ميكنيم :
خداوند ، ملائکه ، همه مردمان ، پنج تن آل عبا ، داوود و عيسی بن مريم ، ندا دهندهای در روز قيامت ، مرد در لعان ، امتهاي كافر در روز
قيامت و در جهنم ، لعنتکنندگان (اللاعنون) ، نامشخص (مواردي كه صيغه لعن به صورت مجهول آمده است)
حال به ذكر تفصيلي موارد ميپردازيم :
خداوند :
1- بَلْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ
سوره بقره آيه 88
خداوند آنان (يهوديان دشمن رسول خدا) را به سبب کفرشان لعنت کرده است
2- فَلَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الْكَافِرِينَ
سوره بقره آيه89
پس لعنت خداوند بر کافران باد
3- إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ ...
سوره بقره آيه 159
کسانی که نشانههای روشن و رهنمودی را که فرستاديم بعد از آنکه برای مردم در کتاب توضيح دادهايم نهفته میدارند ، آنان را خدا لعنت
کرده است... .
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ ...
سوره بقره آيه 161
کسانی که کافر شدند و در حال کفر مردند لعنت خدا و فرشتگان و تمام مردم بر آنان باد.
5- فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ
نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَةَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ
سوره آل عمران آيه 61
پس هرکس پس از دانشی که تو را حاصل آمده ، در اين با تو محاجه کند بگو بياييد پسرانمان را و پسرانتان را و زنانمان را و زنانتان را و ما
خويشان خود را و شما خويشان نزديک خود را فرا خوانيم ؛ سپس مباهله کنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم .
6- وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ * أُولَئِكَ جَزَاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ ...
سوره آل عمران آيات86 و 87
و خداوند قوم بيدادگر را هدايت نمیکند ؛ آنان سزايشان اين است که لعنت خدا بر آنان است ...
7- وَلَكِنْ لَعَنَهُمُ اللَّهُ بِكُفْرِهِمْ
سوره نساء آيه 46
ولي خدا آنان را به علت کفرشان لعنت کرد
8- يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ آَمِنُوا بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِمَا مَعَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَى أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا
لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ
سوره نساء آيه47
ای کسانی که به شما کتاب داده شده است ، به آنچه فرو فرستاديم و تصديق کننده همان چيزی است که با شماست ايمان بياوريد
پيش از آنکه چهرههايي را محو کنيم و در نتيجه آنان را به قهقرى بر گردانيم يا همچنان که اصحاب سبت را لعنت کرديم آنان را نيز لعنت
کنيم .
9- أُولَئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ وَمَنْ يَلْعَنِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ نَصِيرًا
سوره نساء آيه 52
اينانند که خدا لعنتشان کرده ، و هر که را خدا لعنت کند هرگز برای او ياوری نخواهی يافت .
10- وَمَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِيهَا وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِيمًا
سوره نساء آيه 93
و هرکس مومنی را عمدا بکشد کيفرش دوزخ است که در آن ماندگار خواهد بود و خدا بر او خشم می گيرد و لعنتش می کند و عذابی
بزرگ برايش آماده ساخته است .
11- ... وَإِنْ يَدْعُونَ إِلَّا شَيْطَانًا مَرِيدًا * لَعَنَهُ اللَّهُ ...
سوره نساء آيه 117 و 118
... و جز شيطان سرکش را نمیخوانند ؛ خدا لعنتش کند ...
12- فَبِمَا نَقْضِهِمْ مِيثَاقَهُمْ لَعَنَّاهُمْ ...
سوره مائدة آيه 13
پس به سزای پيمان شکستنشان لعنتشان کرديم ...
13- قُلْ هَلْ أُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذَلِكَ مَثُوبَةً عِنْدَ اللَّهِ مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ وَغَضِبَ عَلَيْهِ وَجَعَلَ مِنْهُمُ الْقِرَدَةَ وَالْخَنَازِيرَ وَعَبَدَ الطَّاغُوتَ ...
سوره مائدة آيه 60
بگو آيا شما را به بدتر از صاحبان اين کيفر در پيشگاه خدا خبر دهم ؟ همانان که خدا لعنتشان کرده است و از آنان بوزينگان و خوکان پديد
آورده و آنان که طاغوت را پرستش کردند ...
سوره مائده آيه 78
14- ... فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَيْنَهُمْ أَنْ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ
سوره أعراف آيه44
... پس آواز دهندهای در ميان آنان آواز در میدهد که لعنت خداوند بر ستمکاران باد .
15- وَعَدَ اللَّهُ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا هِيَ حَسْبُهُمْ وَلَعَنَهُمُ اللَّهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُقِيمٌ
سوره توبه آيه 68
خدا به مردان و زنان دوچهره و کافر آتش جهنم را وعده داده است . در آن جاودانهاند . آن آتش برای ايشان کافی است و خدا لعنتشان
کرده است و برای آنان پايدار است .
16- ... أَلَا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ
سوره هود آيه 18
هان لعنت خدا بر ستمگران باد .
17- وَالْخَامِسَةُ أَنَّ لَعْنَةَ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنْ كَانَ مِنَ الْكَاذِبِينَ
سوره نور آيه 7
و (گواهی مرد در دفعه) پنجم (در لعان) اين است لعنت خدا بر او باد ، اگر از دروغگويان باشد.
18- وَأَتْبَعْنَاهُمْ فِي هَذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ هُمْ مِنَ الْمَقْبُوحِينَ
سوره قصص آيه 42
در پي آنان در اين دنيا لعنت فرستاديم و روز قيامت آنان از زشتكارانند .
19- إِنَّ الَّذِينَ يُؤْذُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآَخِرَةِ وَأَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا مُهِينًا
سوره أحزاب آيه57
بی گمان کسانی که خدا و پيامبر او را آزار میرسانند ، خدا آنان را در دنيا و آخرت لعنت کرده و برآنان عذابی خفتآور آماده ساخته
است .
20- إِنَّ اللَّهَ لَعَنَ الْكَافِرِينَ وَأَعَدَّ لَهُمْ سَعِيرًا
سوره أحزاب آيه 64
بدرستيکه خداوند کافران را لعنت کرده و برای آنان آتش فروزانی آماده کرده است .
21- وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا * رَبَّنَا آَتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَالْعَنْهُمْ لَعْنًا كَبِيرًا
سوره أحزاب آيات 67 و 68
و ميگويند : پرودگارا ! ما رؤسا و بزرگتران خويش را اطاعت كرديم ؛ و ما را از راه به در كردند !
پرودگارا ! آنان را دو چندان عذاب ده و لعنتشان كن لعنتي بزرگ !
22- قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ * وَإِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِي إِلَى يَوْمِ الدِّينِ
سوره ص آيات 77 و 78
(خداوند) فرمود پس از آن مقام بيرون شو ، كه تو راندهاي . و تا روز جزا لعنت من بر تو باد .
23- أُولَئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ فَأَصَمَّهُمْ وَأَعْمَى أَبْصَارَهُمْ
سوره محمد آيات 22 و 23
آنان همان کسانی هستند که خدا آنان را لعنت کرده و آنان را ناشنوا و چشمهايشان را نابينا کرده است.
24- وَيُعَذِّبَ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِينَ وَالْمُشْرِكَاتِ الظَّانِّينَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَيْهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ
وَلَعَنَهُمْ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَسَاءَتْ مَصِيرًا
سوره فتح آيه 6
و مردان و زنان منافق پيشه و مردان و زنان مشرک را که به خدا گمان بد بردهاند عذاب کند ؛ بد زمانه بر آنان باد ؛ و خدا بر اينان خشم
نموده و لعنتشان کرده و جهنم را برای آنان آماده گردانيده و چه بد سرانجامی است .
-
- پست: 2503
- تاریخ عضویت: جمعه ۱۱ آبان ۱۳۸۶, ۳:۰۶ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 7581 بار
- سپاسهای دریافتی: 6236 بار
- تماس:
Re: مشروعيت سبّ و لعن از ديدگاه اهل سنت
[FONT=Book Antiqua]
ملائکه :
1- إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ
سوره بقره آيه 161
کسانی که کافر شدند و در حال کفر مردند لعنت خدا و فرشتگان و تمام مردم بر آنان باد.
2- وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ * أُولَئِكَ جَزَاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ
سوره آل عمران آيات86 و 87
و خداوند قوم بيدادگر را هدايت نمیکند ؛ آنان سزايشان اين است که لعنت خدا و فرشتگان و مردم همگی بر آنان است .
همه مردمان (الناس اجمعين) :
1- إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ
سوره بقره آيه 161
کسانی که کافر شدند و در حال کفر مردند لعنت خدا و فرشتگان و تمام مردم بر آنان باد.
2- وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ * أُولَئِكَ جَزَاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ
سوره آل عمران آيات86 و 87
و خداوند قوم بيدادگر را هدايت نمی کند ؛ آنان سزايشان اين است که لعنت خدا و فرشتگان و مردم همگی بر آنان است .
پنج تن آل عبا :
فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ
فَنَجْعَلْ لَعْنَةَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ
سوره آل عمران آيه 61
پس هرکس پس از دانشی که تو را حاصل آمده در اين با تو محاجه کند بگو بياييد پسرانمان را و پسرانتان را و زنانمان را و زنانتان را و ما
خويشان خود را و شما خويشان نزديک خود را فرا خوانيم ؛ سپس مباهله کنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم .
توضيحی در مورد اين آيه :
درست است که در اين آيه از زبان اين پنج تن می گويد : لعنت خدا را بر دروغگويان قرار می دهيم ، اما در واقع خود ايشان نيز لعنت
کردهاند ؛ همانطور که در بحث لعان ، شوهر می گويند « لعنة الله علي إن كنت من الكاذبين» اما به زن و شوهر متلاعنين (يعنی کسانی
که همديگر را لعنت کرده اند) گفته می شود .
داوود و عيسی بن مريم :
لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَى لِسَانِ دَاوُودَ وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ذَلِكَ بِمَا عَصَوْا وَكَانُوا يَعْتَدُونَ
سوره مائده آيه 78
از ميان فرزندان اسرائيل آنان که کفر ورزيدند به زبان داوود و عيسی بن مريم مورد لعنت قرار گرفتند . اين کيفر به خاطر آن بود که عصيان
ورزيده و تجاوز می کردند .
ندا دهنده ای در روز قيامت ( موذّن) :
... فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَيْنَهُمْ أَنْ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ
سوره أعراف آيه44
... پس آواز دهنده ای در ميان آنان آواز در می دهد که لعنت خداوند بر ستمکاران باد .
در اين مورد نيز شبيه بحث اهل کساء ، درست است که اصل لعنت از جانب خداست اما اين موذن لعنت خداوند را براي آنان درخواست
است .
مرد در لعان :
وَالْخَامِسَةُ أَنَّ لَعْنَةَ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنْ كَانَ مِنَ الْكَاذِبِينَ
سوره نور آيه 7
و (گواهی مرد در دفعه) پنجم (در لعان) اين است لعنت خدا بر او باد اگر از دروغگويان باشد .
در اين مورد نيز بحث بالا جاری است .
امت هاي كافر در روز قيامت و در جهنم (يكديگر را لعنت مي كنند) :
1- قَالَ ادْخُلُوا فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِكُمْ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ فِي النَّارِ كُلَّمَا دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَعَنَتْ أُخْتَهَا ...
سوره أعراف آيه 38
مي فرمايد در ميان امتهايي از جن و انس كه پيش از شما بودهاند داخل آتش شويد ، هر بار كه امتي در آتش در آيد همكشيان خود را
لعنت كند .
2- وَقَالَ إِنَّمَا اتَّخَذْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا مَوَدَّةَ بَيْنِكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُ بَعْضُكُمْ بِبَعْضٍ وَيَلْعَنُ بَعْضُكُمْ
بَعْضًا وَمَأْوَاكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُمْ مِنْ نَاصِرِينَ
سوره عنكبوت آيه25
و (ابراهيم) گفت : جز خدا فقط بتهايي را اختيار كردهايد كه آنهم براي دوستي ميان شما در زندگي دنياست ؛ آنگاه روز قيامت بعضي از
شما بعضي ديگر را انكار و برخي از شما برخي ديگر را لعنت ميكنند و جايتان در آتش است و براي شما ياوراني نخواهد بود .
3- وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا * رَبَّنَا آَتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَالْعَنْهُمْ لَعْنًا كَبِيرًا
سوره أحزاب آيات 67 و 68
و ميگويند : پرودگارا ! ما رؤسا و بزرگتران خويش را اطاعت كرديم و ما را از راه به در كردند ؛ پروردگارا ! آنان را دو چندان عذاب ده و
لعنتشان كن لعنتي بزرگ!
لعنت کنندگان (اللاعنون) :
إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ
سوره بقره آيه 159
کسانی که نشانههای روشن و رهنمودی را که فرستاديم بعد از آنکه برای مردم در کتاب توضيح دادهايم نهفته میدارند ، آنان را خدا لعنت
کرده و لعنتکنندگان لعنتشان کنند .
نامشخص :
1- وَقَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا ...
سوره مائده آيه 64
ويهود گفتند : دست خدا بسته است ؛ دست های خودشان بسته باد و به سزای آنچه گفتند لعنت شدند ...
2- وَتِلْكَ عَادٌ جَحَدُوا بِآَيَاتِ رَبِّهِمْ وَعَصَوْا رُسُلَهُ وَاتَّبَعُوا أَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ * وَأُتْبِعُوا فِي هَذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ ...
سوره هود آيات 59 و60
و اين قوم عاد بود كه آيات پروردگارشان را انكار كردند و فرستادگانش را نافرماني نمودند ، و به دنبال فرمان هر زورگوي ستيزه جوي رفتند ؛
و در اين دنيا و روز قيامت ، لعنت بدرقه آنان گرديد ...
3- ... فَاتَّبَعُوا أَمْرَ فِرْعَوْنَ وَمَا أَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشِيدٍ * يَقْدُمُ قَوْمَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَأَوْرَدَهُمُ النَّارَ وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ * وَأُتْبِعُوا
فِي هَذِهِ لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ
سوره هود آيات 97 تا99
ولي از فرمان فرعون پيروي كردند ، و فرمان فرعون صواب نبود ؛ روز قيامت پيشاپيش قومش ميرود و آنان را به آتش در ميآورد ؛ و دوزخ
ورودگاه بدي براي واردان است . و در اين دنيا و روز قيامت به لعنت بدرقه شدند ، و چه بد عطايي نصيب آنان ميشود .
4- وَالَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولَئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ
سُوءُ الدَّارِ
سوره رعد آيه 25
و کسانی که پيمان خدا را پس از بستن آن میشکنند و آنچه را خدا پيمان به پيوستن آن فرمان داده میگسلند و در زمين فساد
می کنند ، بر ايشان لعنت است و بدفرجامی آن سرای ، آنان را است .
5- قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ * وَإِنَّ عَلَيْكَ اللَّعْنَةَ إِلَى يَوْمِ الدِّينِ
سوره حجر آيات 34 و 35
فرمود : از اين مقام بيرون شو كه تو رانده شدهاي ؛ و تا روز جزا بر تو لعنت باشد .
6- ... وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِي أَرَيْنَاكَ إِلَّا فِتْنَةً لِلنَّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِي الْقُرْآَنِ ...
سوره إسراء آيه 60
و آن رويايي را که به تو نشان داديم و درخت لعنت شده در قرآن را جز برای آزمايش مردم قرار نداديم ...
7- إِنَّ الَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ الْغَافِلَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ لُعِنُوا فِي الدُّنْيَا وَالْآَخِرَةِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ
سوره نور آيه 23
بی گمان کسانی که به زنان پاکدامن بیخبر و با ايمان نسبت زنا میدهند ، در دنيا و آخرت لعنت شدهاند و برای آنها عذابی سخت
خواهد بود .
8- لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْمُرْجِفُونَ فِي الْمَدِينَةِ ... * مَلْعُونِينَ ...
سوره أحزاب آيه60 و 61
اگر منافقان و کسانی که در دلهايشان مريضی است و شايعه افکنان در مدينه باز نايستند ... * آنان لعنت شدگاناند ...
9- يَوْمَ لَا يَنْفَعُ الظَّالِمِينَ مَعْذِرَتُهُمْ وَلَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّار
سوره غافر آيه 52
روزي كه ستمگران را پوزش طلبيشان سودي نميدهد و براي آنان لعنت است و برايشان بدفرجاميِ آن سراي است .
ملائکه :
1- إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ
سوره بقره آيه 161
کسانی که کافر شدند و در حال کفر مردند لعنت خدا و فرشتگان و تمام مردم بر آنان باد.
2- وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ * أُولَئِكَ جَزَاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ
سوره آل عمران آيات86 و 87
و خداوند قوم بيدادگر را هدايت نمیکند ؛ آنان سزايشان اين است که لعنت خدا و فرشتگان و مردم همگی بر آنان است .
همه مردمان (الناس اجمعين) :
1- إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَمَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ لَعْنَةُ اللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ
سوره بقره آيه 161
کسانی که کافر شدند و در حال کفر مردند لعنت خدا و فرشتگان و تمام مردم بر آنان باد.
2- وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ * أُولَئِكَ جَزَاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ
سوره آل عمران آيات86 و 87
و خداوند قوم بيدادگر را هدايت نمی کند ؛ آنان سزايشان اين است که لعنت خدا و فرشتگان و مردم همگی بر آنان است .
پنج تن آل عبا :
فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ
فَنَجْعَلْ لَعْنَةَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ
سوره آل عمران آيه 61
پس هرکس پس از دانشی که تو را حاصل آمده در اين با تو محاجه کند بگو بياييد پسرانمان را و پسرانتان را و زنانمان را و زنانتان را و ما
خويشان خود را و شما خويشان نزديک خود را فرا خوانيم ؛ سپس مباهله کنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم .
توضيحی در مورد اين آيه :
درست است که در اين آيه از زبان اين پنج تن می گويد : لعنت خدا را بر دروغگويان قرار می دهيم ، اما در واقع خود ايشان نيز لعنت
کردهاند ؛ همانطور که در بحث لعان ، شوهر می گويند « لعنة الله علي إن كنت من الكاذبين» اما به زن و شوهر متلاعنين (يعنی کسانی
که همديگر را لعنت کرده اند) گفته می شود .
داوود و عيسی بن مريم :
لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَلَى لِسَانِ دَاوُودَ وَعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ذَلِكَ بِمَا عَصَوْا وَكَانُوا يَعْتَدُونَ
سوره مائده آيه 78
از ميان فرزندان اسرائيل آنان که کفر ورزيدند به زبان داوود و عيسی بن مريم مورد لعنت قرار گرفتند . اين کيفر به خاطر آن بود که عصيان
ورزيده و تجاوز می کردند .
ندا دهنده ای در روز قيامت ( موذّن) :
... فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَيْنَهُمْ أَنْ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ
سوره أعراف آيه44
... پس آواز دهنده ای در ميان آنان آواز در می دهد که لعنت خداوند بر ستمکاران باد .
در اين مورد نيز شبيه بحث اهل کساء ، درست است که اصل لعنت از جانب خداست اما اين موذن لعنت خداوند را براي آنان درخواست
است .
مرد در لعان :
وَالْخَامِسَةُ أَنَّ لَعْنَةَ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنْ كَانَ مِنَ الْكَاذِبِينَ
سوره نور آيه 7
و (گواهی مرد در دفعه) پنجم (در لعان) اين است لعنت خدا بر او باد اگر از دروغگويان باشد .
در اين مورد نيز بحث بالا جاری است .
امت هاي كافر در روز قيامت و در جهنم (يكديگر را لعنت مي كنند) :
1- قَالَ ادْخُلُوا فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِكُمْ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ فِي النَّارِ كُلَّمَا دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَعَنَتْ أُخْتَهَا ...
سوره أعراف آيه 38
مي فرمايد در ميان امتهايي از جن و انس كه پيش از شما بودهاند داخل آتش شويد ، هر بار كه امتي در آتش در آيد همكشيان خود را
لعنت كند .
2- وَقَالَ إِنَّمَا اتَّخَذْتُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْثَانًا مَوَدَّةَ بَيْنِكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُ بَعْضُكُمْ بِبَعْضٍ وَيَلْعَنُ بَعْضُكُمْ
بَعْضًا وَمَأْوَاكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُمْ مِنْ نَاصِرِينَ
سوره عنكبوت آيه25
و (ابراهيم) گفت : جز خدا فقط بتهايي را اختيار كردهايد كه آنهم براي دوستي ميان شما در زندگي دنياست ؛ آنگاه روز قيامت بعضي از
شما بعضي ديگر را انكار و برخي از شما برخي ديگر را لعنت ميكنند و جايتان در آتش است و براي شما ياوراني نخواهد بود .
3- وَقَالُوا رَبَّنَا إِنَّا أَطَعْنَا سَادَتَنَا وَكُبَرَاءَنَا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا * رَبَّنَا آَتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذَابِ وَالْعَنْهُمْ لَعْنًا كَبِيرًا
سوره أحزاب آيات 67 و 68
و ميگويند : پرودگارا ! ما رؤسا و بزرگتران خويش را اطاعت كرديم و ما را از راه به در كردند ؛ پروردگارا ! آنان را دو چندان عذاب ده و
لعنتشان كن لعنتي بزرگ!
لعنت کنندگان (اللاعنون) :
إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلْنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالْهُدَى مِنْ بَعْدِ مَا بَيَّنَّاهُ لِلنَّاسِ فِي الْكِتَابِ أُولَئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللَّهُ وَيَلْعَنُهُمُ اللَّاعِنُونَ
سوره بقره آيه 159
کسانی که نشانههای روشن و رهنمودی را که فرستاديم بعد از آنکه برای مردم در کتاب توضيح دادهايم نهفته میدارند ، آنان را خدا لعنت
کرده و لعنتکنندگان لعنتشان کنند .
نامشخص :
1- وَقَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا ...
سوره مائده آيه 64
ويهود گفتند : دست خدا بسته است ؛ دست های خودشان بسته باد و به سزای آنچه گفتند لعنت شدند ...
2- وَتِلْكَ عَادٌ جَحَدُوا بِآَيَاتِ رَبِّهِمْ وَعَصَوْا رُسُلَهُ وَاتَّبَعُوا أَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ * وَأُتْبِعُوا فِي هَذِهِ الدُّنْيَا لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ ...
سوره هود آيات 59 و60
و اين قوم عاد بود كه آيات پروردگارشان را انكار كردند و فرستادگانش را نافرماني نمودند ، و به دنبال فرمان هر زورگوي ستيزه جوي رفتند ؛
و در اين دنيا و روز قيامت ، لعنت بدرقه آنان گرديد ...
3- ... فَاتَّبَعُوا أَمْرَ فِرْعَوْنَ وَمَا أَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشِيدٍ * يَقْدُمُ قَوْمَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَأَوْرَدَهُمُ النَّارَ وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ * وَأُتْبِعُوا
فِي هَذِهِ لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ
سوره هود آيات 97 تا99
ولي از فرمان فرعون پيروي كردند ، و فرمان فرعون صواب نبود ؛ روز قيامت پيشاپيش قومش ميرود و آنان را به آتش در ميآورد ؛ و دوزخ
ورودگاه بدي براي واردان است . و در اين دنيا و روز قيامت به لعنت بدرقه شدند ، و چه بد عطايي نصيب آنان ميشود .
4- وَالَّذِينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ أُولَئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ
سُوءُ الدَّارِ
سوره رعد آيه 25
و کسانی که پيمان خدا را پس از بستن آن میشکنند و آنچه را خدا پيمان به پيوستن آن فرمان داده میگسلند و در زمين فساد
می کنند ، بر ايشان لعنت است و بدفرجامی آن سرای ، آنان را است .
5- قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ * وَإِنَّ عَلَيْكَ اللَّعْنَةَ إِلَى يَوْمِ الدِّينِ
سوره حجر آيات 34 و 35
فرمود : از اين مقام بيرون شو كه تو رانده شدهاي ؛ و تا روز جزا بر تو لعنت باشد .
6- ... وَمَا جَعَلْنَا الرُّؤْيَا الَّتِي أَرَيْنَاكَ إِلَّا فِتْنَةً لِلنَّاسِ وَالشَّجَرَةَ الْمَلْعُونَةَ فِي الْقُرْآَنِ ...
سوره إسراء آيه 60
و آن رويايي را که به تو نشان داديم و درخت لعنت شده در قرآن را جز برای آزمايش مردم قرار نداديم ...
7- إِنَّ الَّذِينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَنَاتِ الْغَافِلَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ لُعِنُوا فِي الدُّنْيَا وَالْآَخِرَةِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ
سوره نور آيه 23
بی گمان کسانی که به زنان پاکدامن بیخبر و با ايمان نسبت زنا میدهند ، در دنيا و آخرت لعنت شدهاند و برای آنها عذابی سخت
خواهد بود .
8- لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْمُرْجِفُونَ فِي الْمَدِينَةِ ... * مَلْعُونِينَ ...
سوره أحزاب آيه60 و 61
اگر منافقان و کسانی که در دلهايشان مريضی است و شايعه افکنان در مدينه باز نايستند ... * آنان لعنت شدگاناند ...
9- يَوْمَ لَا يَنْفَعُ الظَّالِمِينَ مَعْذِرَتُهُمْ وَلَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّار
سوره غافر آيه 52
روزي كه ستمگران را پوزش طلبيشان سودي نميدهد و براي آنان لعنت است و برايشان بدفرجاميِ آن سراي است .