...........کودک و خدا ..............

[پرستوی-مهاجر]

[align=center]هو اللطیف

کودک نجوا کرد خدایا با من حرف بزن .


مرغ دریایی آواز خواند کودک نشنید .

سپس کودک فریاد زد خدایا با من حرف بزن

رعد در آسمان پیچید اما کودک نشنید

کودک نگاهی به اطرافش انداخت و گفت خدایا بگذار ببینمت .

ستاره ای در خشید ولی کودک توجهی نکرد کودک فریاد زد خدایا به من معجزه ای نشان بده

و زندگی ای متولد شد اما کودک نفهمید .

کودک با نا امیدی نگریست خدایا با من در ارتباط باش بگذار بدانم اینجایی

بنا بر این خدا پایین آمد وکودک را لمس کرد ولی کودک پروانه را کنار زد و رفت . 

[yeganeh]

با سلام ، دوست عزیز پرستوی مهاجر



بهتر آن بود که این موضوع را به نحوی شایسته تر بیان می نمودید شما تقریبا به القاب و عظمت خداوند توهین نموده اید ، چرا که شما خدا را



مرغ دریایی ، رعد آسمان ، ستاره ، و ...توصیف نموده اید.



نمی دانم، ولی انشاء الله نیت شما خیر است !!!

[پرستوی-مهاجر]

سلام يگانه عزيز

من معتقدم که ما همچون آينه هايي هستيم که وجود و صفات وصف ناپذير پروردگارمان را منعکس مي کنيم چه آن پروانه يا

تولد کودک يا..... همه ما به نحوي تجلي از ذات اقدس پروردگارمان هستيم با اين که خداوند ما نه نار است و نه نور هيچ

است و همه چيز است او خود را در مخلوقاتش نشان داده است در صورتيکه قابل ديدن نمي باشد.

در ضمن من تعجب مي کنم که شما چه طور اينقدر سريع قضاوت مي کنيد و با خواندن يک متن ادبي ساده به نيت من که

اصلا نمي شناسيدم شک مي کنيد.

مطمئن باشيد که نيت من خير بوده