عفو و عدل الهي
اللّه ليهديه إلى الرشاد اَللَّهُمَّ إِنَّكَ آنَسُ اَلْآنِسِينَ لِأَوْلِيَائِكَ وَ أَحْضَرُهُمْ بِالْكِفَايَةِ لِلْمُتَوَكِّلِينَ عَلَيْكَ تُشَاهِدُهُمْ فِي سَرَائِرِهِمْ وَ تَطَّلِعُ عَلَيْهِمْ فِي ضَمَائِرِهِمْ وَ تَعْلَمُ مَبْلَغَ
بَصَائِرِهِمْ فَأَسْرَارُهُمْ لَكَ مَكْشُوفَةٌ وَ قُلُوبُهُمْ إِلَيْكَ مَلْهُوفَةٌ إِنْ أَوْحَشَتْهُمُ اَلْغُرْبَةُ آنَسَهُمْ ذِكْرُكَ وَ إِنْ صُبَّتْ عَلَيْهِمُ اَلْمَصَائِبُ لَجَئُوا إِلَى اَلاِسْتِجَارَةِ بِكَ عِلْماً بِأَنَّ أَزِمَّةَ اَلْأُمُورِ
بِيَدِكَ وَ مَصَادِرَهَا عَنْ قَضَائِكَ اَللَّهُمَّ إِنْ فَهِهْتُ عَنْ مَسْأَلَتِي أَوْ عَمِيتُ عَنْ طِلْبَتِي فَدُلَّنِي عَلَى مَصَالِحِي وَ خُذْ بِقَلْبِي إِلَى مَرَاشِدِي فَلَيْسَ ذَلِكَ بِنُكْرٍ مِنْ هِدَايَاتِكَ وَ لاَ
بِبِدْعٍ مِنْ كِفَايَاتِكَ اَللَّهُمَّ اِحْمِلْنِي عَلَى عَفْوِكَ وَ لاَ تَحْمِلْنِي عَلَى عَدْلِكَ .
از دعاهاى امام(ع) كه در آن از خداوند تقاضاى هدايتبه خير و سعادت مىكند:
پروردگارا!
تو براى دوستانت مانوسترين مونسهائى،و براى توكل كنندگانتبهترين برطرفكننده مشكلاتى درون دل آنان را مىدانى،و از اسرار ضميرشان آگاهى و از اندازه ديدچشمانشان باخبرى اسرار آنها برايت مكشوف،و قلوبشان به تو متوجه است و اگر غربت آنانرا به وحشت اندازد ياد تو مونس تنهائى آنهاست و اگر مصائب و مشكلات بر آنان فرو باردبه تو پناه مىآورند،چه اينكه مىدانند زمام امور به دست تو است و سر چشمه آنها به فرمان تو!
پروردگارا!
اگر از بيان خواسته خود عاجز شوم!و يا در پيدا كردن راه و رسم در خواستخود نابيناگردم، تو مرا بر مصالح خويش راهنمائى كن!و قلبم را به سوى آنچه رشد و صلاح من استرهبرى فرما كه اين كار از هدايتهاى تو به دور نيست و بر آوردن چنين خواستههائى براى توتازگى ندارد.
پروردگارا!
با عفو و بخشش خود با من رفتار كن،نه با عدل و دادگريت!
[align=left]خطبه 44 / نهج