به نام خداوندگار دو عالم
سلام خدمت شما . ... من که فیلم را ندیدم ولی نادیده پیداست که چه خبر است. ظاهرا این وهابیان بویی از احساسات نبرده اند و از دین فقط به لایه ی سطحی آن نگاه می کنند و به قول یکی از دوستان در عقل را تخته کرده اند...
خب : یک سوال از خدمت شما دارم : من مسلمانان شیعه هستیم و در مورد چنین حدودی ( سر بریدن ) اینگونه اظهار نفرت می کنیم.
آیا می دانید که از احکام جزایی و حدود ما ( شیعه ) هم : سنگسار - زنده سوزاندن در آتش - از ارتفاع بلند به پایین انداختن - با دود خفه کردن - سر بریدن ( گردن زدن) و ....
شاید چندتای دیگر هم باشد که بنده از آن بی اطلاع باشم .
شما قضاوت کنید > اگر فیلمی از مراسم سنگسار ما شیعیان و یا در کل مسلمانان تهیه شود و در رسانه های دنیا منتشر شود . افراد دیگر نسبت به ما به چه چشمی نگاه می کنند ؟ آیا به خاطر این اعمال ما را تحسین می کنند ؟ یا شاید از ما نفرت بجویند و ما را وحشی بخوانند !
احتمالا شما شیوه سنگسار کردن را می دانید ... اگر نمیدانید بروید مطالعه کنید ... خب... به نظر من سنگسار یکی از بد ترین ( خشونت آمیز ترین) احکامی است که هنوز در جامعه اسلامی پا برجاست . البته خب قبول دارم که این عمل به خاطر زشتی عمل زنا و آن هم زنای شخص متاهل در نظر گرفته شده . ولی شیوه ی بسیار خشونت باری دارد . و با دنیای امروز ما که همه دم از حقوق بشر می زنند چهره ی دین ما را خشن می کند.
من قبلا نسبت به این موضوعات ( جنگ و نزاع و خونریزی و کشتن و .... ) اینقدر حساس نبودم . ولی از زمانی که پاپ بندیک شانزدهم اسلام را دین خشونت خواند یان شبهه در ذهنم ایجاد شد که چرا ؟
حتی فیلم فتنه را که اخیرا نماینده منفور هلند نسبت به توهین به قرآن و پیامبر ما ساخته است هم در آن دایم نسبت به خشونت دین اسلام تاکید می کند و آیه هایی که در مورد جنگ است و یهودیان را به سگ و خوک نسبت داده را مورد تاکید قرار می دهد.
متاسفانه یکی از اموری که هنوز برای من حل نشده است : این است که ما می گوییم اتحاد ملی انسجام اسلامی . و خودمان هم حرف خودمان را نقض می کنیم.
برای مثال دشمنی ما با خلفای اهل سنت . که در مراسم عزاداری خود وقتی که حرف از آتش زدن از در خانه حضرت زهرا می شود به خلیفه آنها عمر غیر مستقیم بد و بیراه می گوییم .
یا در زیارت عاشورا باز هم به طور غیر مستقیم به ابوبکر . و مساپل دیگری هم هست که حتما من از آنها بی اطلاع هستم
با این اوضاع انتظار داریم با آنها متحد هم باشیم. و این با هیچ عقل سلیمی جور در نمی آید . مثلا من در خانه ی خودم در جمع دوستان خودم به پدر و مادر کسی فحش بدم .البته نه به صورت مخفیانه . بعد هم که به دوستم میرسم بگم : ما با هم باید دوست باشیم و متحد بمانیم.
پس یا شعار اتحاد را کنار بگذاریم و مردانه فحششان بدهیم و یا دیگر کینه و عداوت را کنار گذاشته و با آنها متحد باشیم. من با اینگونه سیاست بازی ها مشکل دارم.
منتظر پاسخ شما بزرگواران هستم!
یا الله
